1 Que o vosso coração não se aflija. Crêem em Deus, creiam também em mim.

2 Há muitas moradas onde vive meu Pai, e vou aprontá-las para a vossa chegada. Quando tudo estiver pronto, então virei para vos levar, para que possam estar sempre comigo onde eu estiver. Se assim não fosse, eu próprio vos teria dito claramente.

4 Aliás vocês sabem para onde vou e como se vai para lá.

5 Não, não sabemos, interrompeu Tomé. Se não fazemos a menor ideia para onde vais, como podemos conhecer o caminho?

6 Jesus disse-lhe: Sou eu o caminho. Sim, e a verdade e a vida. Ninguém pode chegar ao Pai sem ser através de mim. Se tivessem sabido quem sou, então saberiam também quem é o meu Pai. A partir de agora, já o conhecem e o têm visto!

8 Filipe disse: Senhor, mostra-nos o Pai, e isso nos basta.

9 Jesus respondeu: Ainda não sabes quem eu sou, Filipe, mesmo depois de todo este tempo que passei convosco? Todo aquele que me viu, viu também o Pai. Então, porque me pedes para o veres? Não acreditas que eu estou no Pai e que o Pai está em mim? As palavras que digo não são minhas, mas vêm do meu Pai, que vive em mim. E é através de mim que ele realiza as suas obras. Creiam somente que estou no Pai e que o Pai está em mim. Ou então acreditem por causa das obras que me viram fazer.

12 Digo-vos solenemente que aquele que crer em mim fará as mesmas obras que eu, e maiores até, porque vou para junto do Pai. Podem pedir-lhe tudo, em meu nome, que eu o farei, pois isso contribuirá para a glória do Pai por causa do que eu, o Filho, farei por vocês. Sim, peçam seja o que for, servindo-se do meu nome, que eu o farei.

15 Se me amam, obedeçam-me; e eu pedirei ao Pai que vos envie outro conselheiro , e este nunca vos abandonará. Ele é o Espírito Santo, o Espírito que conduz a toda a verdade. O mundo não o pode receber porque nem o procura, nem o reconhece. Mas vocês, sim, pois ele vive convosco e estará mesmo no vosso íntimo.

18 Não, não vos abandonarei nem vos deixarei na orfandade; antes virei até vocês. Mais um pouco e terei saído do mundo, mas continuarei convosco. Pois tornarei a viver, e vocês também. Quando eu voltar à vida, hão-de saber que eu estou no meu Pai, e vocês em mim, e eu em vocês. Aquele que me obedece é aquele que me ama; e, por ele me amar, meu Pai amá-lo-á; e também eu o amarei e me revelarei a ele.

22 Judas (não o Judas Iscariotes) perguntou-lhe: Senhor, porque é que te revelarás unicamente a nós, e não a todo o mundo?

23 Jesus respondeu: Porque só me revelarei àqueles que me amam e me obedecem. Também o Pai os amará, e viremos a eles e com eles viveremos. Aquele que não me obedece não me ama. Esta resposta à vossa pergunta não é imaginação minha! É a resposta dada pelo Pai, que me enviou.

25 Digo-vos estas coisas enquanto estou ainda convosco. Mas, o Pai mandará o conselheiro em meu nome - esse conselheiro é o Espírito Santo - ele vos ensinará muitas coisas e vos lembrará tudo o que eu próprio vos tenho dito.

27 Deixo-vos a minha paz. E a paz que eu dou não é como aquela que o mundo dá. Por isso, não se aflijam nem tenham receio. Lembrem-se do que vos disse: Retiro-me, mas voltarei de novo para vocês. Se realmente me amam, sentir-se-ão felizes, pois agora posso ir para o Pai, que é maior do que eu.

29 Disse-vos estas coisas antes de acontecerem para que, quando se realizarem, possem crer.

30 Não tenho muito mais tempo para falar convosco, pois que se aproxima o dominador deste mundo. Ele não tem poder sobre mim;

31 mas o mundo deve saber que amo o Pai e que faço exactamente o que meu Pai me mandou fazer. Levantem-se. Vamos.

2 Minun Isäni kodissa on monta asuinsijaa. Jos ei niin olisi, sanoisinko minä teille, että minä menen valmistamaan teille sijaa?

3 Ja vaikka minä menen valmistamaan teille sijaa, tulen minä takaisin ja otan teidät tyköni, että tekin olisitte siellä, missä minä olen.

10 Etkö usko, että minä olen Isässä, ja että Isä on minussa? Niitä sanoja, jotka minä teille puhun, minä en puhu itsestäni; ja Isä, joka minussa asuu, tekee teot, jotka ovat hänen.

11 Uskokaa minua, että minä olen Isässä, ja että Isä on minussa; mutta jos ette, niin uskokaa itse tekojen tähden.

12 Totisesti, totisesti minä sanon teille: joka uskoo minuun, myös hän on tekevä niitä tekoja, joita minä teen, ja suurempiakin, kuin ne ovat, hän on tekevä; sillä minä menen Isän tykö,

13 ja mitä hyvänsä te anotte minun nimessäni, sen minä teen, että Isä kirkastettaisiin Pojassa.

14 Jos te anotte minulta jotakin minun nimessäni, niin minä sen teen.

15 Jos te minua rakastatte, niin te pidätte minun käskyni.

16 Ja minä olen rukoileva Isää, ja hän antaa teille toisen Puolustajan olemaan teidän kanssanne iankaikkisesti,

17 totuuden Hengen, jota maailma ei voi ottaa vastaan, koska se ei näe häntä eikä tunne häntä; mutta te tunnette hänet, sillä hän pysyy teidän tykönänne ja on teissä oleva.

18 En minä jätä teitä orvoiksi; minä tulen teidän tykönne.

19 Vielä vähän aikaa, niin maailma ei enää minua näe, mutta te näette minut; koska minä elän, niin tekin saatte elää.

20 Sinä päivänä te ymmärrätte, että minä olen Isässäni, ja että te olette minussa ja minä teissä.

24 Joka ei minua rakasta, se ei pidä minun sanojani; ja se sana, jonka te kuulette, ei ole minun, vaan Isän, joka on minut lähettänyt.

25 Tämän minä olen teille puhunut ollessani teidän tykönänne.

26 Mutta Puolustaja, Pyhä Henki, jonka Isä on lähettävä minun nimessäni, hän opettaa teille kaikki ja muistuttaa teitä kaikesta, minkä minä olen teille sanonut.

27 Rauhan minä jätän teille: minun rauhani-sen minä annan teille. En minä anna teille, niinkuin maailma antaa. Älköön teidän sydämenne olko murheellinen älköönkä peljätkö.

28 Te kuulitte minun sanovan teille: 'Minä menen pois ja palajan jälleen teidän tykönne'. Jos te minua rakastaisitte, niin te iloitsisitte siitä, että minä menen Isän tykö, sillä Isä on minua suurempi.

29 Ja nyt minä olen sanonut sen teille, ennenkuin se on tapahtunut, että te uskoisitte, kun se tapahtuu.

30 En minä enää puhu paljoa teidän kanssanne, sillä maailman ruhtinas tulee, ja minussa hänellä ei ole mitään.