1 Na noite da Páscoa, Jesus já sabia que seria aquela a sua última noite neste mundo antes de voltar para junto do Pai. O Diabo já convencera Judas Iscariotes, filho de Simão, a traí-lo.

3 Jesus sabia que o Pai dera tudo nas suas mãos e que viera de Deus e para Deus voltaria. Quanto aos seus discípulos, amou-os sempre da forma mais perfeita!

4 Depois da ceia, levantou-se da mesa, despiu a túnica, pôs uma toalha à volta da cintura , e, deitando água numa bacia, começou a lavar os pés dos discípulos e a enxugá-los com a toalha.

6 Quando chegou a vez de Simão Pedro, este observou-lhe: Mestre, não devias lavar-me os pés.

7 Jesus retorquiu: Agora não entendes o que faço, mas virá o dia em que compreenderás.

8 Não, protestou Pedro. Não consinto que me laves os pés!Se não deixares, não poderás ter parte comigo.

9 Pedro respondeu: Senhor, então não só os pés, mas as mãos e a cabeça!

10 Jesus respondeu: Aquele que se lavou por completo só precisa de lavar os pés para se manter limpo. Agora estás limpo, mas nem todos os que aqui se encontram o estão.

11 Pois Jesus sabia quem o ia trair. Por isso disse aquela frase: Nem todos vocês estão limpos.

12 Depois de lhes ter lavado os pés, tornou a vestir a túnica e, sentando-se, perguntou: Compreendem o que eu fiz?

13 Chamam-me Mestre e Senhor, e fazem bem, porque é verdade.

14 E uma vez que eu, Senhor e Mestre, vos lavei os pés, também devem lavar os pés uns aos outros.

15 Dei-vos um exemplo; façam como eu vos fiz.

16 É bem verdade que o criado não é mais do que o seu patrão, nem o mensageiro mais importante do que aquele que o enviou! Agora que sabem estas coisas, serão felizes se as praticarem.

18 Ao dizer estas coisas, não me refiro a todos sem excepção; porque vos conheço bem. Eu próprio vos escolhi! As Escrituras dizem: 'O que comia do meu pão, até esse me trai' . Isto cumprir-se-á. Digo-vos isto agora para que, quando acontecer, possam crer que eu sou quem sou.

20 Na verdade, todo aquele que receber quem eu enviar recebe-me a mim. E receber-me a mim é receber o Pai que me enviou.

21 Neste momento, Jesus começou a angustiar-se e exclamou: Sim, é verdade, um de vocês vai trair-me.

22 Os discípulos entreolharam-se sem saberem a quem se referia.

23 Um deles, que estava à mesa, ao lado de Jesus, era o seu amigo mais íntimo. Simão Pedro fez-lhe sinal para que lhe perguntasse de quem falava. Então inclinando-se para Jesus, perguntou-lhe: Senhor, quem é?

26 Jesus disse: Aquele a quem eu der o pão ensopado no molho. E, depois de ter molhado um pedaço de pão, deu-o a Judas, filho de Simão Iscariotes. Logo que Judas o comeu, Satanás entrou nele, e Jesus disse-lhe: O que pretendes fazer fá-lo já.

28 Nenhum dos outros que estavam à mesa percebeu com que propósito Jesus lhe dissera aquilo. Alguns pensavam que, como Judas era o tesoureiro, Jesus o mandara pagar a refeição ou dar dinheiro aos pobres. Judas saiu imediatamente e desapareceu na noite.

31 Logo depois, disse: Chegou a hora da glória do Filho do Homem, e Deus receberá glória por ele. Deus dar-lhe-á a sua glória, em breve.

33 Meus queridos filhos, vou estar convosco por pouco tempo mais! E então, apesar de me procurarem, não poderão vir ter comigo, tal como disse aos judeus.

34 Assim, dou-vos agora um novo mandamento: que se amem uns aos outros. Como eu vos tenho amado, assim devem amar-se uns aos outros.

35 O vosso amor uns pelos outros provará ao mundo que são meus discípulos.

36 Simão Pedro perguntou: Senhor, para onde vais? E Jesus replicou: Agora não podes ir comigo, mas seguir-me-ás mais tarde.

37 Porque é que não posso ir agora, se estou pronto a morrer por ti?

38 Jesus respondeu: Morrer por mim? Não; antes que o galo cante de madrugada, três vezes negarás que me conheces!

1 Mutta ennen pääsiäisjuhlaa, kun Jeesus tiesi hetkensä tulleen, että hän oli siirtyvä tästä maailmasta Isän tykö, niin hän, joka oli rakastanut omiansa, jotka maailmassa olivat, osoitti heille rakkautta loppuun asti.

2 Ja ehtoollisella oltaessa, kun perkele jo oli pannut Juudas Iskariotin, Simonin pojan, sydämeen, että hän kavaltaisi Jeesuksen,

3 niin Jeesus, tietäen, että Isä oli antanut kaikki hänen käsiinsä ja että hän oli lähtenyt Jumalan tyköä ja oli menevä Jumalan tykö,

4 nousi ehtoolliselta ja riisui vaippansa, otti liinavaatteen ja vyötti sillä itsensä.

5 Sitten hän kaatoi vettä pesumaljaan ja rupesi pesemään opetuslastensa jalkoja ja pyyhkimään niitä liinavaatteella, jolla oli vyöttäytynyt.

13 Te puhuttelette minua opettajaksi ja Herraksi, ja oikein te sanotte, sillä se minä olen.

14 Jos siis minä, teidän Herranne ja opettajanne, olen pessyt teidän jalkanne, olette tekin velvolliset pesemään toistenne jalat.

15 Sillä minä annoin teille esikuvan, että myös te niin tekisitte, kuin minä olen teille tehnyt.

16 Totisesti, totisesti minä sanon teille: ei ole palvelija herraansa suurempi eikä lähettiläs lähettäjäänsä suurempi.

17 Jos te tämän tiedätte, niin olette autuaat, jos te sen teette.

18 En minä puhu teistä kaikista: minä tiedän, ketkä olen valinnut; mutta tämän kirjoituksen piti käymän toteen: 'Joka minun leipääni syö, on nostanut kantapäänsä minua vastaan'.

19 Jo nyt minä sanon sen teille, ennenkuin se tapahtuu, että te, kun se tapahtuu, uskoisitte, että minä olen se.

20 Totisesti, totisesti minä sanon teille: joka ottaa vastaan sen, jonka minä lähetän, se ottaa vastaan minut; mutta joka ottaa vastaan minut, se ottaa vastaan hänet, joka on minut lähettänyt.

22 Niin opetuslapset katsoivat toisiinsa epätietoisina, kenestä hän puhui.

23 Ja eräs hänen opetuslapsistaan, se, jota Jeesus rakasti, lepäsi aterioitaessa Jeesuksen syliä vasten.

28 Mutta ei kukaan aterioivista ymmärtänyt, mitä varten hän sen hänelle sanoi.

30 Niin hän, otettuaan sen palan, meni kohta ulos; ja oli yö.

32 Jos Jumala on kirkastettu hänessä, niin kirkastaa myös Jumala hänet itsessään ja kirkastaa hänet pian.

33 Lapsukaiset, vielä vähän aikaa minä olen teidän kanssanne. Te tulette minua etsimään, ja niinkuin sanoin juutalaisille: 'Mihin minä menen, sinne te ette voi tulla', niin minä sanon nyt myös teille.

34 Uuden käskyn minä annan teille, että rakastatte toisianne, niinkuin minä olen teitä rakastanut-että tekin niin rakastatte toisianne.