1 Mais tarde, Jesus regressou a Jerusalém para uma das festas religiosas judaicas. Dentro da cidade, próximo da porta das Ovelhas, ficava o tanque de Betesda, com cinco plataformas cobertas à volta.

3 Multidões de doentes - coxos, cegos, paralíticos - estavam deitados nas plataformas, à espera de certo movimento da água, pois de vez em quando vinha um anjo do Senhor que a agitava, e a primeira pessoa que nela entrasse, logo depois, ficava curada.

5 Um dos homens que ali se encontravam estava aleijado havia trinta e oito anos. Quando Jesus o viu e soube há quanto tempo estava doente, perguntou-lhe: Queres ficar curado?

7 Sim, o doente disse, mas não tenho ninguém que me ajude a entrar no tanque logo que a água se agita. Enquanto estou a tentar entrar, há sempre outro que se mete à minha frente.

8 Jesus disse-lhe: Levanta-te, enrola a tua esteira e vai para casa!

9 Imediatamente aquele homem ficou bom e, enrolando a esteira, começou a andar. Ora, este milagre foi realizado num sábado.

10 Os dirigentes religiosos judaicos começaram a dizer ao homem que fora curado: Não se pode trabalhar em dia de sábado! É ilegal carregares hoje com essa esteira!

11 Mas ele respondeu: Aquele que me curou é que me disse para o fazer.

12 E quem foi que te mandou fazer uma coisa dessas?, exigiram eles.

13 O homem não sabia, pois entretanto Jesus desaparecera na multidão.

14 Mais tarde, Jesus encontrou-o no templo e disse-lhe: Agora que estás curado, pára de pecar, para que não te aconteça alguma coisa ainda pior.

15 O homem foi ter com os chefes judaicos e disse-lhes que Jesus é que o curara.

16 Os judeus começaram a fazer uma campanha contra Jesus, dizendo que transgredia a lei de descanso no dia de sábado.

17 Mas Jesus respondeu: Meu Pai trabalha até agora, e eu trabalho também.

18 Por causa disto, os judeus sentiam ainda maior desejo de o matar, pois, além de desobedecer à suas leis acerca do sábado, chamara Deus seu Pai, pondo-se assim em igualdade com Deus.

19 Jesus acrescentou: O Filho nada pode fazer por si só. Faz unicamente o que vê o Pai fazer, e do mesmo modo.

20 Pois o Pai ama o Filho e diz-lhe tudo o que faz; e o Filho realizará obras maiores do que a cura deste homem, de forma que hão-de ficar maravilhados.

21 Tal como o Pai ressuscita os mortos e os vivifica, assim também o Filho dará a vida a quem ele entender.

22 E o Pai confia todo o julgamento ao Filho, para que todos honrem o Filho, assim como honram o Pai. Mas se não quiserem honrar o Filho de Deus, que ele vos enviou, certamente não estarão a honrar o Pai.

24 Digo e repito que todo aquele que ouve a minha mensagem e crê em Deus, que me enviou, tem a vida eterna e não será condenado pelos seus pecados, antes passou já da morte para a vida.

25 E solenemente afirmo que vem o tempo, já chegou mesmo, em que os mortos ouvirão a minha voz, a voz do Filho de Deus. E os que a escutarem viverão. O Pai tem vida em si mesmo, e concedeu ao Filho que também ele tenha vida em si mesmo, e deu-lhe autoridade para julgar toda a humanidade, por ser o Filho do Homem.

28 Não se admirem! Vem até o tempo em que todos os mortos ouvirão nas suas sepulturas a voz do Filho de Deus. E levantar-se-ão de novo, os que praticaram o bem, para a vida eterna, e os que continuaram no mal, para o julgamento. Mas eu não pronuncio sentença sem falar com o Pai. Julgo segundo ele me manda. E o meu julgamento é justo, pois está de acordo com a vontade de Deus, que me enviou, e não é só meu.

31 Se dou testemunho de mim próprio, o meu testemunho não é aceite. Mas há um outro que dá esse mesmo testemumho a meu favor. Vocês foram escutar as pregações de João Baptista, e posso garantir que tudo o que diz acerca de mim é verdadeiro. Mas o testemunho mais verdadeiro que tenho não provém de um homem, embora vos tenha lembrado o testemunho de João para crerem em mim e serem salvos.

35 João brilhou durante algum tempo, e vocês, que tiraram proveito disso, alegraram-se. Mas eu tenho um testemunho maior do que o de João: os milagres que faço; esses foram-me confiados pelo Pai, e provam que foi ele quem me enviou. E o próprio Pai deu testemunho acerca de mim, embora sem vos aparecer pessoalmente nem vos falar de forma directa. Mas vocês não me escutam porque não querem crer em mim, que fui enviado para vos dar a mensagem de Deus.

39 Examinem as Escrituras, porque vocês crêem que elas vos trarão a vida eterna, e são elas que apontam para mim. No entanto, não querem vir a mim para que vos dê essa mesma vida eterna.

41 A vossa aprovação nada significa para mim, porque sei que não têm o amor de Deus em vocês. Vim em nome do meu Pai, e não querem receber-me, embora recebam aqueles que não são enviados por ele, mas que se representam a si próprios.

44 Não admira que não possam crer! Porque de bom grado se honram uns aos outros, mas não cuidam da honra que provém do único Deus!

45 No entanto, não sou eu quem vos acusará disto diante do Pai, mas sim Moisés, esse a cujas leis vão buscar as vossas esperanças do céu!

46 Porque também não querem crer em Moisés. Ele escreveu acerca de mim, mas vocês recusam crer nele e, portanto, não querem crer em mim.

47 E, uma vez que não acreditam no que ele escreveu, não admira que também não me dêem crédito.

1 Sen jälkeen oli juutalaisten juhla, ja Jeesus meni ylös Jerusalemiin.

2 Ja Jerusalemissa on Lammasportin luona lammikko, jonka nimi hebreankielellä on Betesda, ja sen reunalla on viisi pylväskäytävää.

3 Niissä makasi suuri joukko sairaita, sokeita, rampoja ja näivetystautisia, jotka odottivat veden liikuttamista.

4

5 Ja siellä oli mies, joka oli sairastanut kolmekymmentä kahdeksan vuotta.

9 Ja mies tuli kohta terveeksi ja otti vuoteensa ja kävi. Mutta se päivä oli sapatti.

13 Mutta parannettu ei tiennyt, kuka se oli; sillä Jeesus oli poistunut, kun siinä paikassa oli paljon kansaa.

15 Niin mies meni ja ilmoitti juutalaisille, että Jeesus oli hänet terveeksi tehnyt.

16 Ja sentähden juutalaiset vainosivat Jeesusta, koska hän semmoista teki sapattina.

18 Sentähden juutalaiset vielä enemmän tavoittelivat häntä tappaaksensa, kun hän ei ainoastaan kumonnut sapattia, vaan myös sanoi Jumalaa Isäksensä, tehden itsensä Jumalan vertaiseksi.

20 Sillä Isä rakastaa Poikaa ja näyttää hänelle kaikki, mitä hän itse tekee; ja hän on näyttävä hänelle suurempia tekoja kuin nämä, niin että te ihmettelette.

21 Sillä niinkuin Isä herättää kuolleita ja tekee eläviksi, niin myös Poika tekee eläviksi, ketkä hän tahtoo.

22 Sillä Isä ei myöskään tuomitse ketään, vaan hän on antanut kaiken tuomion Pojalle,

23 että kaikki kunnioittaisivat Poikaa, niinkuin he kunnioittavat Isää. Joka ei kunnioita Poikaa, se ei kunnioita Isää, joka on hänet lähettänyt.

24 Totisesti, totisesti minä sanon teille: joka kuulee minun sanani ja uskoo häneen, joka on minut lähettänyt, sillä on iankaikkinen elämä, eikä hän joudu tuomittavaksi, vaan on siirtynyt kuolemasta elämään.

25 Totisesti, totisesti minä sanon teille: aika tulee ja on jo, jolloin kuolleet kuulevat Jumalan Pojan äänen, ja jotka sen kuulevat ne saavat elää.

26 Sillä niinkuin Isällä on elämä itsessänsä, niin hän on antanut elämän myös Pojalle, niin että myös hänellä on elämä itsessänsä.

27 Ja hän on antanut hänelle vallan tuomita, koska hän on Ihmisen Poika.

28 Älkää ihmetelkö tätä, sillä hetki tulee, jolloin kaikki, jotka haudoissa ovat, kuulevat hänen äänensä

29 ja tulevat esiin, ne, jotka ovat hyvää tehneet, elämän ylösnousemukseen, mutta ne, jotka ovat pahaa tehneet, tuomion ylösnousemukseen.

30 En minä itsestäni voi mitään tehdä. Niinkuin minä kuulen, niin minä tuomitsen; ja minun tuomioni on oikea, sillä minä en kysy omaa tahtoani, vaan hänen tahtoaan, joka on minut lähettänyt.

31 Jos minä itsestäni todistan, ei minun todistukseni ole pätevä.

32 On toinen, joka todistaa minusta, ja minä tiedän, että se todistus, jonka hän minusta todistaa, on pätevä.

33 Te lähetitte lähettiläät Johanneksen luo, ja hän todisti sen, mikä totta on.

34 Mutta minä en ota ihmiseltä todistusta, vaan puhun tämän, että te pelastuisitte.

35 Hän oli palava ja loistava lamppu, mutta te tahdoitte ainoastaan hetken iloitella hänen valossansa.

36 Mutta minulla on todistus, joka on suurempi kuin Johanneksen; sillä ne teot, jotka Isä on antanut minun täytettävikseni, ne teot, jotka minä teen, todistavat minusta, että Isä on minut lähettänyt.

37 Ja Isä, joka on minut lähettänyt, hän on todistanut minusta. Te ette ole koskaan kuulleet hänen ääntänsä ettekä nähneet hänen muotoansa,

38 eikä teillä ole hänen sanaansa teissä pysyväisenä; sillä te ette usko sitä, jonka hän on lähettänyt.

39 Te tutkitte kirjoituksia, sillä teillä on mielestänne niissä iankaikkinen elämä, ja ne juuri todistavat minusta;

40 ja te ette tahdo tulla minun tyköni, että saisitte elämän.

41 En minä ota vastaan kunniaa ihmisiltä;

42 mutta minä tunnen teidät, ettei teillä ole Jumalan rakkautta itsessänne.

43 Minä olen tullut Isäni nimessä, ja te ette ota minua vastaan; jos toinen tulee omassa nimessään, niin hänet te otatte vastaan.

44 Kuinka te voisitte uskoa, te, jotka otatte vastaan kunniaa toinen toiseltanne, ettekä etsi sitä kunniaa, mikä tulee häneltä, joka yksin on Jumala?

45 Älkää luulko, että minä olen syyttävä teitä Isän tykönä; teillä on syyttäjänne, Mooses, johon te panette toivonne.

46 Sillä jos te Moosesta uskoisitte, niin te uskoisitte minua; sillä minusta hän on kirjoittanut.