1 Na madrugada de domingo , fazendo ainda escuro, Maria Madalena foi ao túmulo e viu que a pedra tinha sido afastada da entrada. Correu logo a buscar Simão Pedro e o outro discípulo, a quem Jesus tinha muita afeição, e disse: Levaram o corpo do Senhor e não sei onde o puseram!
3 Pedro e o companheiro correram ao túmulo a ver. O companheiro, mais veloz que Pedro, chegou primeiro, e, baixando-se, viu o lençol pousado. Mas não entrou.
6 Depois, chegou Simão Pedro e entrou no túmulo, reparando também no lençol ali caído, enquanto que a ligadura que cobrira a cabeça de Jesus se encontrava dobrada a um canto.
8 Então, também o outro discípulo entrou e ficou convencido, porque até ali não se tinham apercebido de que as Escrituras diziam que ele tornaria a viver. E voltaram para casa.
11 Maria regressou ao túmulo, ficando do lado de fora a chorar. Enquanto chorava, espreitou para dentro e viu dois anjos vestidos de branco, sentados à cabeceira e aos pés do local onde estivera o corpo de Jesus.
13 Porque choras?, perguntaram-lhe os anjos.Porque levaram o meu Senhor e não sei onde o puseram.
14 Então reparou que alguém estava atrás de si. Era Jesus, mas não o reconheceu.
15 Porque choras?, perguntou ele. Quem procuras? Ela pensava que fosse o jardineiro: Se foste tu que o levaste, mostra-me onde o puseste que eu vou buscá-lo.
16 Maria!, disse Jesus la voltou-se para ele: Raboni!, que quer dizer meu Mestre.
17 Não me toques, disse Jesus, porque ainda não subi para meu Pai. Mas vai ter com os meus irmãos e diz-lhes que subo para meu Pai e vosso Pai, meu Deus e vosso Deus.
18 Maria Madalena procurou os discípulos e disse-lhes: Vi o Senhor!, dando-lhes em seguida o recado.
19 Naquela noite, encontravam-se os discípulos reunidos à porta fechada, com medo dos judeus, quando surgiu Jesus no meio deles dizendo: A paz seja convosco!
20 Depois de os saudar, mostrou-lhes as mãos e o lado. E qual não foi a alegria deles ao verem o Senhor!
21 Ele tornou a falar-lhes: A paz seja convosco. Assim como o Pai me enviou, também eu vos envio. E, soprando sobre eles, acrescentou: Recebam o Espírito Santo. Se perdoarem a alguém os seus pecados, perdoados ficam. Se se recusarem a perdoá-los, ficarão por perdoar.
24 Um dos discípulos, Tomé (o Gémeo), não se encontrava ali com os outros. Mais tarde quando teimaram com ele dizendo: Vimos o Senhor, ele replicou, Não acredito, a não ser que veja as feridas dos pregos nas suas mãos, ponha os dedos nelas, e toque com a minha mão na sua ferida do lado.
26 Passados oito dias, os discípulos estavam outra vez juntos, e nessa ocasião encontrava-se Tomé também presente. As portas estavam fechadas mas, tal como antes, Jesus apareceu no meio deles e disse: Paz seja convosco! Depois disse a Tomé: Mete o dedo nas feridas das minhas mãos, e a mão no meu lado. Não continues descrente. Acredita!
28 Meu Senhor e meu Deus!, exclamou Tomé.
29 Então Jesus observou-lhe: Crês porque me viste, mas benditos os que não me viram e, mesmo assim, crêem.
30 Os discípulos de Jesus viram-no realizar muitos mais milagres do que os registados neste livro. Mas estes vêm aqui descritos para que creiam que ele é o Messias, o Filho de Deus, e para que, crendo nele, tenham vida em seu nome.
1 Mutta viikon ensimmäisenä päivänä Maria Magdaleena meni varhain, kun vielä oli pimeä, haudalle ja näki kiven otetuksi pois haudan suulta.
3 Niin Pietari ja se toinen opetuslapsi lähtivät ja menivät haudalle.
4 Ja he juoksivat molemmat yhdessä; mutta se toinen opetuslapsi juoksi edellä, nopeammin kuin Pietari, ja saapui ensin haudalle.
5 Ja kun hän kurkisti sisään, näki hän käärinliinat siellä; kuitenkaan hän ei mennyt sisälle.
6 Niin Simon Pietarikin tuli hänen perässään ja meni sisälle hautaan ja näki käärinliinat siellä
7 ja hikiliinan, joka oli ollut hänen päässään, ei pantuna yhteen käärinliinojen kanssa, vaan toiseen paikkaan erikseen kokoonkäärittynä.
8 Silloin toinenkin opetuslapsi, joka ensimmäisenä oli tullut haudalle, meni sisään ja näki ja uskoi.
9 Sillä he eivät vielä ymmärtäneet Raamattua, että hän oli kuolleista nouseva.
10 Niin opetuslapset menivät takaisin kotiinsa.
11 Mutta Maria seisoi haudan edessä ulkopuolella ja itki. Kun hän näin itki, kurkisti hän hautaan
12 ja näki kaksi enkeliä valkeissa vaatteissa istuvan, toisen pääpuolessa ja toisen jalkapuolessa, siinä, missä Jeesuksen ruumis oli maannut.
14 Tämän sanottuaan hän kääntyi taaksepäin ja näki Jeesuksen siinä seisovan, eikä tiennyt, että se oli Jeesus.
18 Maria Magdaleena meni ja ilmoitti opetuslapsille, että hän oli nähnyt Herran ja että Herra oli hänelle näin sanonut.
20 Ja sen sanottuaan hän näytti heille kätensä ja kylkensä. Niin opetuslapset iloitsivat nähdessään Herran.
24 Mutta Tuomas, jota sanottiin Didymukseksi, yksi niistä kahdestatoista, ei ollut heidän kanssansa, kun Jeesus tuli.
30 Paljon muitakin tunnustekoja, joita ei ole kirjoitettu tähän kirjaan, Jeesus teki opetuslastensa nähden;
31 mutta nämä ovat kirjoitetut, että te uskoisitte, että Jeesus on Kristus, Jumalan Poika, ja että teillä uskon kautta olisi elämä hänen nimessänsä.