1 Das ist mir lieb, daß der HERR meine Stimme und mein Flehen hört;

2 daß er sein Ohr zu mir geneigt; darum will ich mein Leben lang ihn anrufen.

3 Als mich des Todes Bande umfingen, und Ängste der Unterwelt mich trafen und ich nur Not und Jammer fand,

4 da rief ich an den Namen des HERRN: »O HERR, errette meine Seele!«

5 Der HERR ist gnädig und gerecht, und unser Gott ist voll Erbarmen.

6 Der HERR behütet die Einfältigen; ich war ganz elend, aber er half mir.

7 Kehre wieder, meine Seele, zu deiner Ruhe; denn der HERR hat dir wohlgetan!

8 Denn du hast meine Seele vom Tode errettet, mein Auge von den Tränen, meinen Fuß vom Fall.

9 Ich werde wandeln vor dem HERRN im Lande der Lebendigen.

10 Ich glaubte, was ich sagte; ich war sehr gebeugt.

11 Ich sprach in meinem Zagen: »Alle Menschen sind Lügner!«

12 Wie soll ich dem HERRN vergelten alle seine Wohltaten an mir?

13 Den Kelch des Heils will ich nehmen und den Namen des HERRN anrufen;

14 meine Gelübde will ich dem HERRN bezahlen vor all seinem Volk.

15 Teuer ist in den Augen des HERRN der Tod seiner Frommen.

16 Wohlan HERR, weil ich dein Knecht bin, deiner Magd Sohn, und du meine Bande gelöst hast,

17 so will ich dir Dankopfer darbringen und den Namen des HERRN anrufen;

18 meine Gelübde will ich dem HERRN bezahlen vor all seinem Volk,

19 in den Vorhöfen des Hauses des HERRN, in dir, Jerusalem, Hallelujah!

1 Mi amas, ke la Eternulo aŭdas mian voĉon Kaj mian petegon,

2 Ke Li klinis Sian orelon al mi; Kaj en miaj tagoj mi Lin vokos.

3 Ĉirkaŭis min la ondoj de la morto, Kaj turmentoj de Ŝeol min trafis; Suferon kaj ĉagrenon mi trovis.

4 Sed la nomon de la Eternulo mi vokis: Ho Eternulo, savu mian animon.

5 Favorkora estas la Eternulo kaj justa, Kaj nia Dio estas kompatema.

6 La Eternulo gardas la simplanimulojn; Mi estis en mizero, kaj Li min savis.

7 Revenu, ho mia animo, al via trankvileco, Ĉar la Eternulo faris al vi bonon.

8 Ĉar Vi savis mian animon de la morto, Miajn okulojn de larmoj, Miajn piedojn de falpuŝiĝo.

9 Mi irados antaŭ la Eternulo En la lando de la vivo.

10 Kun kredo mi diris: Mi estas tre afliktita.

11 Mi diris en mia konfuziĝo: Ĉu homo mensogas.

12 Kion mi redonu al la Eternulo Por ĉiuj Liaj bonfaroj al mi?

13 Mi levos la pokalon de savo, Kaj mi vokos la nomon de la Eternulo.

14 Miajn promesojn al la Eternulo mi plenumos Antaŭ Lia tuta popolo.

15 Grandvalora en la okuloj de la Eternulo Estas la morto de Liaj fideluloj.

16 Ho Eternulo, mi ja estas Via sklavo, Mi estas Via sklavo, filo de Via sklavino; Vi disigis miajn ligilojn.

17 Al Vi mi oferdonos dankan oferon, Kaj la nomon de la Eternulo mi vokos.

18 Miajn promesojn al la Eternulo mi plenumos Antaŭ Lia tuta popolo,

19 En la kortoj de la domo de la Eternulo, Interne de vi, ho Jerusalem.