1 Von David. Als er seine Gebärde verstellte vor Abimelech und dieser ihn von sich trieb und er hinwegging.
2 Ich will den HERRN allezeit preisen, sein Lob soll immerdar in meinem Munde sein.
3 Meine Seele rühme sich des HERRN; die Elenden sollen es hören und sich freuen.
4 Preiset mit mir den HERRN, und lasset uns miteinander seinen Namen erhöhen!
5 Da ich den HERRN suchte, antwortete er mir und errettete mich aus aller meiner Furcht.
6 Die auf ihn blicken, werden strahlen, und ihr Angesicht wird nicht erröten.
7 Da dieser Elende rief, hörte der HERR und half ihm aus allen seinen Nöten.
8 Der Engel des HERRN lagert sich um die her, so ihn fürchten, und errettet sie.
9 Schmecket und sehet, wie freundlich der HERR ist; wohl dem, der auf ihn traut!
10 Fürchtet den HERRN, ihr seine Heiligen; denn die ihn fürchten, haben keinen Mangel.
11 Junge Löwen leiden Not und Hunger; aber die den HERRN suchen, müssen nichts Gutes entbehren.
12 Kommt her, ihr Kinder, hört mir zu; ich will euch die Furcht des HERRN lehren!
13 Wer hat Lust zum Leben und möchte gern gute Tage sehen?
14 Behüte deine Zunge vor Bösem und deine Lippen, daß sie nicht trügen;
15 weiche vom Bösen und tue Gutes, suche Frieden und jage ihm nach!
16 Die Augen des HERRN achten auf die Gerechten und seine Ohren auf ihr Schreien;
17 das Antlitz des HERRN steht wider die, so Böses tun, daß er ihr Gedächtnis von der Erde vertilge.
18 Als jene schrieen, hörte der HERR und rettete sie aus aller ihrer Not.
19 Der HERR ist nahe denen, die zerbrochenen Herzens sind, und hilft denen, deren Geist zerschlagen ist.
20 Der Gerechte muß viel leiden; aber der HERR rettet ihn aus dem allem.
21 Er bewahrt ihm alle seine Gebeine, daß nicht eines derselben zerbrochen wird.
22 Den Gottlosen wird die Bosheit töten, und die den Gerechten hassen, müssen es büßen.
23 Der HERR erlöst die Seele seiner Knechte, und alle, die auf ihn vertrauen, werden es nicht zu büßen haben.
1 De David, kiam li ŝajnigis sin freneza antaŭ Abimeleĥ, kaj tiu lin forpelis kaj li foriris. Mi gloros la Eternulon en ĉiu tempo; Ĉiam laŭdo por Li estos en mia buŝo.
2 Per la Eternulo gloriĝas mia animo; La humiluloj aŭdu kaj ĝoju.
3 Gloru la Eternulon kun mi, Kaj ni altigu kune Lian nomon.
4 Mi serĉis la Eternulon, kaj Li respondis al mi, Kaj de ĉiuj miaj danĝeroj Li savis min.
5 Kiuj rigardas al Li, ricevas lumon, Kaj ilia vizaĝo ne kovriĝos per honto.
6 Jen ĉi tiu mizerulo vokis, kaj la Eternulo aŭdis, Kaj de ĉiuj liaj mizeroj Li savis lin.
7 Anĝelo de la Eternulo postenas ĉirkaŭ tiuj, kiuj Lin timas, Kaj Li ilin savas.
8 Provu kaj vidu, kiel bona estas la Eternulo; Feliĉa estas la homo, kiu Lin fidas.
9 Timu la Eternulon, Liaj sanktuloj; Ĉar nenio mankas al tiuj, kiuj Lin timas.
10 Leonidoj estas senhavaj kaj malsataj; Sed kiuj serĉas la Eternulon, tiuj havas mankon en nenia bono.
11 Venu, infanoj, aŭskultu min; Pri timo antaŭ la Eternulo mi vin instruos.
12 Kiu ajn vi estas, homo, Kiu deziras vivon kaj amas multajn kaj bonajn tagojn:
13 Gardu vian langon kontraŭ malbono, Kaj vian buŝon kontraŭ mensoga parolo;
14 Dekliniĝu de malbono kaj faru bonon, Serĉu pacon kaj ĉasu ĝin.
15 La okuloj de la Eternulo estas turnitaj al la piuloj, Kaj Liaj oreloj al iliaj krioj.
16 La vizaĝo de la Eternulo estas kontraŭ tiuj, kiuj faras malbonon, Por ekstermi de la tero la memoron pri ili.
17 Oni krias, kaj la Eternulo aŭdas, Kaj de ĉiuj iliaj mizeroj Li ilin savas.
18 Proksima estas la Eternulo al tiuj, kies koro estas rompita, Kaj la spirite suferantajn Li helpas.
19 Multaj estas la suferoj de piulo; Sed de ĉiuj la Eternulo lin savas.
20 Li gardas ĉiujn liajn ostojn; Eĉ unu el ili ne rompiĝos.
21 La malbonulon mortigos la malbono; Kaj la malamantoj de piulo pereos.
22 La Eternulo liberigas la animon de Siaj sklavoj; Kaj ne pereos ĉiuj, kiuj Lin fidas.