1 Ein Wallfahrtslied. Ich rief zum HERRN in meiner Not, und er erhörte mich.

2 HERR, rette meine Seele von den Lügenmäulern, von den falschen Zungen!

3 Was kann dir anhaben und was noch weiter tun die falsche Zunge?

4 Sie ist wie scharfe Pfeile eines Starken aus glühendem Ginsterholz.

5 Wehe mir, daß ich in der Fremde zu Mesech weilen, daß ich bei den Zelten Kedars wohnen muß!

6 Lange genug hat meine Seele bei denen gewohnt, die den Frieden hassen!

7 Ich bin für den Frieden; doch wenn ich rede, so sind sie für den Krieg.

1 Kanto de suprenirado. Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li aŭskultis min.

2 Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango.

3 Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango?

4 Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj.

5 Ve al mi, ke mi gastas en Meŝeĥ, Ke mi loĝas inter la tendoj de Kedar!

6 Tro longe loĝis mia animo Inter malamantoj de paco.

7 Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon.