1 Ein Psalmlied; von Asaph.

2 Bleibe nicht stille, o Gott, schweige nicht und halte nicht inne!

3 Denn siehe, deine Feinde toben, und die dich hassen, erheben das Haupt.

4 Sie machen listige Anschläge wider dein Volk, verabreden sich wider deine Schutzbefohlenen.

5 Sie sprechen: »Kommt, wir wollen sie vertilgen, daß sie kein Volk mehr seien, daß des Namens Israel nicht mehr gedacht werde!«

6 Ja, sie fassen einen einmütigen Beschluß, sie schließen einen Bund wider dich;

7 die Zelte Edoms und die Ismaeliter, Moab und die Hagariter;

8 Gebal, Ammon und Amalek, die Philister samt denen zu Tyrus.

9 Auch Assur hat sich mit ihnen befreundet und leiht den Kindern Lots seinen Arm. (Pause.)

10 Tue ihnen wie Midian, wie Sisera, wie Jabin am Bach Kison,

11 die vertilgt wurden zu Endor, zu Dünger wurden fürs Ackerfeld.

12 Mache ihre Edlen wie Oreb und Seb, wie Sebach und Zalmuna alle ihre Fürsten,

13 die da sagen: »Wir wollen die Wohnstätten Gottes für uns erobern!«

14 O Gott, setze sie dem Wirbelsturm aus, mache sie wie Stoppeln vor dem Wind;

15 wie ein Feuer, das den Wald verbrennt, und wie eine Flamme, welche die Berge versengt;

16 also verfolge sie mit deinem Wetter und schrecke sie mit deinem Sturm!

17 Mache ihr Angesicht voll Schande, daß sie deinen Namen suchen, o HERR!

18 Laß sie beschämt und abgeschreckt werden für immer, laß sie schamrot werden und umkommen,

19 so daß sie erfahren müssen, daß du, der du HERR heißest, allein der Höchste bist über die ganze Erde!

1 Kanto-psalmo de Asaf. Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!

2 Ĉar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.

3 Kontraŭ Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiliĝas kontraŭ Viaj gardatoj.

4 Ili diris:Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.

5 Ĉar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraŭ Vi:

6 La tendoj de Edom kaj la Iŝmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,

7 Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filiŝtoj kun la loĝantoj de Tiro;

8 Ankaŭ Asirio aliĝis al ili Kaj fariĝis helpo al la idoj de Lot. Sela.

9 Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin ĉe la torento Kiŝon,

10 Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj fariĝis sterko por la tero.

11 Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun ĉiuj iliaj estroj kiel kun Zebaĥ kaj Calmuna,

12 Kiuj diris:Ni ekposedu la loĝejon de Dio!

13 Ho mia Dio, similigu ilin al turniĝanta polvo, Al pajlrestaĵo antaŭ vento.

14 Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,

15 Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.

16 Plenigu ilian vizaĝon per malhonoro, Por ke ili turniĝu al Via nomo, ho Eternulo.

17 Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por ĉiam, Ili malhonoriĝu kaj pereu.

18 Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.