1 Oráculo do vale da Visão. Que tens, pois, para subir em multidão aos terraços,

2 cidade ruidosa, cidade turbulenta, cidade alegre! Teus mortos não foram transpassados pela espada, nem mortos em combate.

3 Todos os teus chefes escaparam e fugiram para longe; teus bravos foram feitos prisioneiros sem que tivessem estirado o arco.

4 Por isso eu digo: Não me olheis, deixai-me derramar lágrimas amargas, não procureis consolar-me da ruína de meu povo.

5 Porque este é um dia de derrota, de esmagamento e de confusão, enviado pelo Senhor, Deus dos exércitos. No vale da Visão abalam a muralha e gritam para a montanha.

6 Elão toma sua aljava, Arão monta a cavalo, Quir prepara o seu escudo.

7 Teus belos vales estão atravancados de carros, os cavaleiros postam-se às tuas portas:

8 tirou-se o véu de Judá! Nesse dia voltais os olhos para o arsenal do palácio da Floresta.

9 Olhais as brechas da cidade de Davi e vedes que elas são numerosas. Acumulais as águas da piscina inferior,

10 examinais as casas de Jerusalém e as demolis para consolidar a muralha.

11 Cavais um reservatório entre os dois muros para as águas da piscina velha. Mas não olhais para aquele que quis estas coisas, e não vedes aquele que as preparou já de há muito.

12 O Senhor Deus dos exércitos vos convida nesse dia a chorar e a dar brados de pesar, a raspar a cabeça e a cingir o cilício.

13 E eis que tudo se destina à alegria e ao prazer; matam bois, degolam carneiros, comem carne e bebem vinho: Comamos e bebamos, porque amanhã morreremos!

14 Porém o Senhor dos exércitos revelou-me: jamais este crime será perdoado sem que sejais mortos. Oráculo do Senhor, Deus dos exércitos.

15 Contra Sobna, prefeito do palácio. Eis o que diz o Senhor, Deus dos exércitos: Vai ter com esse ministro,

16 que cava para si um sepulcro num lugar elevado, que talha para si uma morada na rocha. Que propriedade tens aqui, que parentes tens nela, para ousares cavar-te nela um sepulcro?

17 Eis que o Senhor te lança com força, ó grande homem, arremessa-te, rolando,

18 lançando-te como uma bola para uma terra vasta em todo o sentido. É lá que morrerás, lá será a tua famosa tumba! Ó vergonha da casa de teu senhor!

19 Depor-te-ei de teu cargo e arrancar-te-ei do teu posto.

20 Naquele dia chamarei meu servo Eliacim, filho de Helcias.

21 Revesti-lo-ei com a tua túnica, cingi-lo-ei com o teu cinto, e lhe transferirei os teus poderes; ele será um pai para os habitantes de Jerusalém e para a casa de Judá.

22 Porei sobre seus ombros a chave da casa de Davi; se ele abrir, ninguém fechará, se fechar, ninguém abrirá;

23 fixá-lo-ei como prego em lugar firme, e ele será um trono de honra para a casa de seu pai.

24 Dele estarão pendentes todos os membros de sua família, os ramos principais e os ramos menores, toda espécie de vasos, desde os copos até os jarros.

25 Porém, um belo dia, diz o Senhor dos exércitos, o prego, fincado em lugar firme, cederá, arrancar-se-á e cairá, e toda a carga que ele sustentava será feita em pedaços: palavra do Senhor.

1 Oraculum vallis Visionis.Quidnam tibi est,quia ascendisti omnis in tecta,

2 clamoris plena, urbs tumultuans,civitas exsultans?Interfecti tui non interfecti gladionec mortui in bello;

3 cuncti principes tui fugeruntsimul sine arcu capti;omnes, qui inventi sunt, capti sunt simul,procul fugerunt.

4 Propterea dixi: " Recedite a me,amare flebo;nolite incumbere, ut consolemini mesuper vastitate filiae populi mei ".

5 Dies enim confusioniset conculcationis et fletusDomino, Deo exercituum, in valle Visionis,eversio murorum et vociferatio ad montem.

6 Et Elam sumpsit pharetram,in agmine hominum equitum,et Cir nudavit clipeum.

7 Et electae valles tuaeplenae sunt quadrigarum,et equites ponunt sedes suas in porta.

8 Et revelatum est operimentum Iudae,et respexisti in die illa armamentarium domus Saltus;

9 et scissuras civitatis David vidistis,quia multiplicatae sunt;et congregastis aquas piscinae inferioris.

10 Et domos Ierusalem numerastiset destruxistis domosad muniendum murum;

11 et lacum fecistis inter duos murospro aqua piscinae veteris;sed non suspexistis ad eum, qui fecit haec,et eum, qui haec de longe formavit, non vidistis.

12 Et vocavit Dominus, Deus exercituum, in die illaad fletum et ad planctum,ad calvitium et ad cingendum saccum;

13 et ecce gaudium et laetitia,occidere boves et iugulare pecus,comedere carnes et bibere vinum: Comedamus et bibamus,cras enim moriemur ".

14 Et revelatum est in auribus meisa Domino exercituum: Certe non dimittetur iniquitas haec vobis, donec moriamini! ",dicit Dominus, Deus exercituum.

15 Haec dicit Dominus, Deus exercituum: Vade, ingredere ad procuratorem istum,ad Sobnam praepositum palatii:

16 "Quid tibi hic? Aut quis tibi hic,quia excidisti tibi hic sepulcrum?".Effodiens in excelso sepulcrum suum,excavabat in petra tabernaculum sibi.

17 Ecce Dominus vehementer proiciet te, homo,violenter te apprehendens.

18 In globum te convolvet glomerans;quasi pilam mittet tein terram latam et spatiosam:ibi morieris,et ibi erunt currus gloriae tuae,ignominia domus domini tui.

19 Et expellam te de statione tuaet de ministerio tuo deponam te.

20 Et erit in die illa:vocabo servum meum Eliachim filium Helciae

21 et induam illum tunicam tuamet cingulo tuo cingam eumet potestatem tuam dabo in manu eius;et erit in patrem habitantibus Ierusalemet domui Iudae.

22 Et dabo clavem domus Davidsuper umerum eius;et aperiet, et non erit qui claudat;et claudet, et non erit qui aperiat.

23 Et figam illum paxillum in loco securo,et erit in solium gloriae domui patris sui.

24 Et suspendent super eum omnem gloriam domus patris sui, propagines et stirpes, omne vas parvulum, a pelvibus ad amphoras.

25 In die illa, dicit Dominus exercituum, auferetur paxillus, qui fixus fuerat in loco securo, et frangetur et cadet; et peribit, quod pependerat in eo, quia Dominus locutus est ".