1 Eis o que diz o Senhor: Onde está a carta de divórcio pela qual eu teria repudiado vossa mãe? Ou então, a qual de meus credores eu vos vendi? Está bem claro que por vossos crimes fostes vendidos, e por causa de vossos pecados vossa mãe foi repudiada.

2 Então, por que não encontrei pessoa alguma quando vim? Por que ninguém respondeu ao meu apelo? Tenho eu realmente a mão demasiado curta para libertar, ou não tenho bastante força para salvar? Contudo, com uma simples ameaça, seco o mar e transformo as ondas em terra firme, de forma tal a faltar água para seus peixes, e seus animais perecerem de sede.

3 Visto os céus com vestimentas de luto, e os cubro como de um cilício.

4 O Senhor Deus deu-me a língua de um discípulo para que eu saiba reconfortar pela palavra o que está abatido. Cada manhã ele desperta meus ouvidos para que escute como discípulo;

5 {o Senhor Deus abriu-me o ouvido} e eu não relutei, não me esquivei.

6 Aos que me feriam, apresentei as espáduas, e as faces àqueles que me arrancavam a barba; não desviei o rosto dos ultrajes e dos escarros.

7 Mas o Senhor Deus vem em meu auxílio: eis por que não me senti desonrado; enrijeci meu rosto como uma pedra, convicto de não ser desapontado.

8 Aquele que me fará justiça aí está. Quem ousará atacar-me? Vamos medir-nos! Quem será meu adversário? Que se apresente!

9 O Senhor Deus vem em meu auxílio: quem ousaria condenar-me? Cairão em frangalhos como um manto velho; a traça os roerá.

10 Que aqueles dentre vós que temem o Senhor ouçam a voz de seu Servo! Que aqueles que caminham no escuro, privados de luz, confiem no nome do Senhor e contem com o seu Deus!

11 Mas vós, que ateais um incêndio, que preparais projéteis inflamáveis, ide ao fogo do vosso incêndio, e dos projéteis que fizestes arder! É minha mão que vos imporá esse tratamento: sereis prostrados nos tormentos.

1 Haec dicit Dominus: Ubinam est liber repudii matris vestrae,quo dimisi eam?Aut quis est creditor meus,cui vendidi vos?Ecce in iniquitatibus vestris venditi estis,et in sceleribus vestris dimissa est mater vestra.

2 Cur veni, et non erat vir,vocavi, et non erat qui responderet?Numquid abbreviata est manus mea,ut non possim redimere?Aut non est in me virtus ad liberandum?Ecce in increpatione mea exsiccabo mare,ponam flumina in siccum;computrescent pisces sine aquaet morientur in siti.

3 Induam caelos luctuet saccum ponam operimentum eorum ".

4 Dominus Deus dedit mihi linguam eruditam,ut sciam sustentare eum, qui lassus est, verbo;excitat mane, mane excitat mihi aurem,ut audiam quasi discipulus.

5 Dominus Deus aperuit mihi aurem;ego autem non rebellavi, retrorsum non abii.

6 Dorsum meum dedi percutientibuset genas meas vellentibus:faciem meam non avertiab increpationibus et sputis.

7 Dominus Deus auxiliator meus;ideo non sum confusus,ideo posui faciem meam ut petram durissimamet scio quoniam non confundar.

8 Iuxta est qui iustificat me;quis contradicet mihi? Stemus simul.Quis est adversarius meus? Accedat ad me.

9 Ecce Dominus Deus auxiliator meus;quis est qui condemnet me?Ecce omnes quasi vestimentum conterentur,tinea comedet eos.

10 Quis ex vobis timet Dominum,audiens vocem servi sui?Qui ambulavit in tenebris,et non est lumen ei,speret in nomine Dominiet innitatur super Deum suum.

11 Ecce vos omnes, qui accenditis ignem,accincti sagittis,ambulate in lumine ignis vestriet in sagittis, quas succendistis.De manu mea factum est hoc vobis;in doloribus recumbetis.