1 Eis que o Senhor devasta a terra e a torna deserta, transtorna a sua face e dispersa seus habitantes.

2 Isso acontece ao sacerdote como ao leigo, ao senhor como ao escravo, à senhora como à serva, ao vendedor como ao comprador, ao que empresta como ao que toma emprestado, ao credor como ao devedor.

3 A terra será totalmente devastada, inteiramente pilhada, porque o Senhor assim o decidiu.

4 A terra está na desolação, murcha; o mundo definha e esmorece, e os chefes do povo estão aterrados.

5 A terra foi profanada por seus habitantes, porque transgrediram as leis, violaram as regras e romperam a aliança eterna.

6 Por isso a maldição devora a terra e seus habitantes expiam suas penas; os habitantes da terra são consumidos, um pequeno número de homens sobrevive.

7 O mosto está triste, a vinha, murcha, e os que tinham o coração em alegria suspiram.

8 O som alegre dos tamborins cessou, os risos morreram e o som alegre da cítara calou-se.

9 Não se canta mais bebendo vinho. O licor é amargo ao bebedor.

10 A cidade desordenada está em ruínas, todas as casas fechadas, para que ninguém possa entrar nelas.

11 Gritam nas ruas: Não há mais vinho! Acabada a alegria, o regozijo foi banido da terra.

12 Na cidade só restam escombros e a porta arrombada está em pedaços,

13 pois isso acontece na terra, no meio dos povos, como com as oliveiras que alguém vareja, como com as uvas que, acabada a vindima, alguém rebusca.

14 Eles elevam a voz e cantam, do lado do mar aclamam a majestade do Senhor:

15 Glorificai, pois, ao Senhor, nas regiões da luz, e, nas ilhas do mar, o nome do Senhor, Deus de Israel.

16 Dos confins da terra, ouvimos cantar: Honra ao justo! Eu, porém, disse: Infeliz de mim, infeliz de mim! Ai de mim! Os salteadores saqueiam, os salteadores obstinam-se na pilhagem.

17 O terror, a fossa e a cilada vão apanhar-te, habitante da terra.

18 O que fugir para escapar do terror cairá na fossa, o que se livrar da fossa será preso no laço. Porque as comportas lá do alto abrir-se-ão e os fundamentos da terra serão abalados.

19 A terra é feita em pedaços: estala, fende-se, é sacudida,

20 cambaleia como um homem embriagado e balança como uma rede. Seus crimes pesam sobre ela, e ela cairá para não mais se levantar.

21 Naquele tempo o Senhor, lá do alto, examinará a milícia celeste e os reis do mundo, sobre a terra.

22 Serão amontoados como prisioneiros num calabouço, serão encerrados numa prisão, e, depois de muitos dias, serão castigados.

23 A lua corará de vergonha e o sol empalidecerá, porque o Senhor dos exércitos reinará sobre o monte Sião e em Jerusalém, e sua glória resplandecerá diante de seus anciãos.

1 Ecce Dominus dissipat terram et frangit eamet conturbat faciem eiuset dispergit habitatores eius.

2 Et erit sicut populus sic sacerdos,et sicut servus sic dominus eius,sicut ancilla sic domina eius,sicut emens sic ille qui vendit,sicut fenerator sic is qui mutuum accipit,sicut qui repetit sic qui debet.

3 Dissipatione dissipabitur terraet direptione praedabitur:Dominus enim locutus est verbum hoc.

4 Luget, languet terra,marcescit, languet orbis,marcescit altitudo simul cum terra.

5 Et terra infecta est sub habitatoribus suis,quia transgressi sunt leges,violaverunt mandatum,dissipaverunt foedus sempiternum.

6 Propter hoc maledictio voravit terram,et poenas exsolverunt habitatores eius;ideoque imminuti sunt cultores eius,et relicti sunt homines pauci.

7 Luget mustum,emarcuit vitis,ingemiscunt omnes, qui laetabantur corde.

8 Cessavit gaudium tympanorum,quievit sonitus laetantium,cessavit gaudium citharae;

9 cum cantico non bibent vinum,amara erit potio bibentibus illam.

10 Attrita est civitas inanitatis,clausa est omnis domus, ut nemo introeat;

11 clamor est super vino in plateis,occidit omnis laetitia,translatum est gaudium terrae.

12 Relicta est in urbe solitudo,et in ruinam confracta est porta;

13 quia haec erunt in medio terrae,in medio populorum,quomodo si olivae excutiantur,et finita vindemia colligantur racemi.

14 Hi levabunt vocem suam,laudabunt maiestatem Domini,hinnient de mari.

15 Propter hoc in regionibus lucis glorificate Dominum,in insulis maris nomen Domini, Dei Israel.

16 A finibus terrae laudes audivimus: Gloria iusto ".Et dixi: " Secretum meum mihi,secretum meum mihi.Vae mihi! ".Praevaricantes praevaricati suntet praevaricatione praevaricantium praevaricati sunt.

17 Formido et fovea et laqueus super te,habitator terrae.

18 Et erit: qui fugerit a voce formidinis, cadet in foveam;et, qui ascenderit de fovea,tenebitur laqueo,quia cataractae de excelsis apertae sunt,et concussa sunt fundamenta terrae.

19 Confractione confracta est terra,contritione contrita est terra,commotione commota est terra,

20 agitatione agitabitur terra sicut ebriuset fluctuabit quasi tabernaculum;et gravis erit super eam iniquitas eius,et corruet et non adiciet ut resurgat.

21 Et erit in die illa:visitabit Dominus super militiam caeli in excelsoet super reges terrae super terram;

22 et congregabuntur et vincientur in lacuet claudentur in carcere;et post multos dies visitabuntur.

23 Et erubescet luna, et confundetur sol,quia regnavit Dominus exercituum in monte Sion et in Ierusalemet in conspectu senum suorum glorificabitur.