1 Clama em alta voz, sem constrangimento; faze soar a tua voz como a corneta. Denuncia a meu povo suas faltas, e à casa de Jacó seus pecados.

2 Sem dúvida eles me procuram dia após dia, desejam conhecer o comportamento que me agrada, como uma nação que houvesse sempre praticado a justiça, sem abandonar a lei de seu Deus. Informam-se junto a mim sobre as exigências da justiça, desejam a presença de Deus.

3 De que serve jejuar, se com isso não vos importais? E mortificar-nos, se nisso não prestais atenção? É que no dia de vosso jejum, só cuidais de vossos negócios, e oprimis todos os vossos operários.

4 Passais vosso jejum em disputas e altercações, ferindo com o punho o pobre. Não é jejuando assim que fareis chegar lá em cima vossa voz.

5 O jejum que me agrada porventura consiste em o homem mortificar-se por um dia? Curvar a cabeça como um junco, deitar sobre o saco e a cinza? Podeis chamar isso um jejum, um dia agradável ao Senhor?

6 Sabeis qual é o jejum que eu aprecio? - diz o Senhor Deus: É romper as cadeias injustas, desatar as cordas do jugo, mandar embora livres os oprimidos, e quebrar toda espécie de jugo.

7 É repartir seu alimento com o esfaimado, dar abrigo aos infelizes sem asilo, vestir os maltrapilhos, em lugar de desviar-se de seu semelhante.

8 Então tua luz surgirá como a aurora, e tuas feridas não tardarão a cicatrizar-se; tua justiça caminhará diante de ti, e a glória do Senhor seguirá na tua retaguarda.

9 Então às tuas invocações, o Senhor responderá, e a teus gritos dirá: Eis-me aqui! Se expulsares de tua casa toda a opressão, os gestos malévolos e as más conversações;

10 se deres do teu pão ao faminto, se alimentares os pobres, tua luz levantar-se-á na escuridão, e tua noite resplandecerá como o dia pleno.

11 O Senhor te guiará constantemente, alimentar-te-á no árido deserto, renovará teu vigor. Serás como um jardim bem irrigado, como uma fonte de águas inesgotáveis.

12 Reerguerás as ruínas antigas, reedificarás sobre os alicerces seculares; chamar-te-ão o reparador de brechas, o restaurador das moradias em ruínas.

13 Se te abstiveres de calcar aos pés o sábado, de cuidar de teus negócios no dia que me é consagrado, se achares o sábado um dia maravilhoso, se achares respeitável o dia consagrado ao Senhor, se tu o venerares não seguindo os teus caminhos, não te entregando às tuas ocupações e às conversações,

14 então encontrarás tua felicidade no Senhor: eu te farei galgar as alturas da terra, e gozar a herança de Jacó, teu pai; porque a boca do Senhor falou.

1 Clama fortiter, ne cesses;quasi tuba exalta vocem tuamet annuntia populo meo scelera eorumet domui Iacob peccata eorum.

2 Me etenim de die in diem quaerunt et scire vias meas volunt,quasi gens, quae iustitiam feceritet iudicium Dei sui non dereliquerit.Rogant me iudicia iustitiae,appropinquare Deum volunt.

3 " Quare ieiunavimus, et non aspexisti,humiliavimus animam nostram, et nescisti? ".Ecce, in die ieiunii vestri agitis negotiaet omnes operarios vestros opprimitis.

4 Ecce, ad lites et contentiones ieiunatiset percutitis pugno impie.Nolite ieiunare sicut hodie,ut audiatur in excelso clamor vester.

5 Numquid tale est ieiunium, quod elegi,dies, quo homo affligit animam suam?Numquid contorquere quasi iuncum caput suumet saccum et cinerem sternere?Numquid istud vocabis ieiuniumet diem acceptabilem Domino?

6 Nonne hoc est ieiunium, quod elegi:dissolvere vincula iniqua,solvere funes iugi,dimittere eos, qui confracti sunt, liberos,et omne iugum dirumpere?

7 Nonne frangere esurienti panem tuum,et egenos, vagos inducere in domum?Cum videris nudum, operi eumet carnem tuam ne despexeris.

8 Tunc erumpet quasi aurora lumen tuum,et sanatio tua citius orietur;et anteibit faciem tuam iustitia tua,et gloria Domini colliget te.

9 Tunc invocabis, et Dominus exaudiet;clamabis, et dicet: " Ecce adsum ".Si abstuleris de medio tui iugumet desieris extendere digitumet loqui iniquitatem;

10 si effuderis esurienti animam tuamet animam afflictam satiaveris,orietur in tenebris lux tua,et caligo tua erit sicut meridies.

11 Et te ducet Dominus semper,et satiabit in locis aridis animam tuamet ossa tua firmabit;et eris quasi hortus irriguuset sicut fons aquarum,cuius non deficient aquae.

12 Et reaedificabit gens tua ruinas antiquas;fundamenta generationis et generationis suscitabis:et vocaberis restitutor ruinarum,instaurator viarum, ut habitentur.

13 Si averteris a sabbato pedem tuum,facere negotia tua in die sancto meo,et vocaveris sabbatum deliciaset diem Domino sacrum gloriosum;et glorificaveris eum relinquens vias tuaset negotia tua et sermones tuos,

14 tunc delectaberis super Domino;et vehi te faciam super altitudines terraeet cibabo te hereditate Iacob patris tui.Os enim Domini locutum est.