1 {pois não há trevas onde há angústia?}. No passado ele humilhou a terra de Zabulon e de Neftali, mas no futuro cobrirá de honras o caminho do mar, a Transjordânia e o distrito das nações.

2 O povo que andava nas trevas viu uma grande luz; sobre aqueles que habitavam uma região tenebrosa resplandeceu uma luz.

3 Vós suscitais um grande regozijo, provocais uma imensa alegria; rejubilam-se diante de vós como na alegria da colheita, como exultam na partilha dos despojos.

4 Porque o jugo que pesava sobre ele, a coleira de seu ombro e a vara do feitor, vós os quebrastes, como no dia de Madiã.

5 Porque todo calçado que se traz na batalha, e todo manto manchado de sangue serão lançados ao fogo e tornar-se-ão presa das chamas;

6 porque um menino nos nasceu, um filho nos foi dado; a soberania repousa sobre seus ombros, e ele se chama: Conselheiro admirável, Deus forte, Pai eterno, Príncipe da paz.

7 Seu império será grande e a paz sem fim sobre o trono de Davi e em seu reino. Ele o firmará e o manterá pelo direito e pela justiça, desde agora e para sempre. Eis o que fará o zelo do Senhor dos exércitos.

8 O Senhor profere uma palavra contra Jacó, e ela vai cair sobre Israel.

9 Todo o povo conhece seus efeitos, Efraim e os habitantes de Samaria, que dizem no seu orgulho e na sua pretensão:

10 Os tijolos caíram, nós edificaremos com pedras lavradas, os sicômoros foram cortados, nós os substituiremos por cedros.

11 O Senhor sustentou seus inimigos contra ele, e estimulou seus adversários.

12 Os arameus do Oriente, os filisteus do Ocidente devoraram Israel com bons dentes. Apesar de tudo, sua cólera não se aplacou, e sua mão está prestes a precipitar-se.

13 O povo, porém, não se voltou para quem o feria, e não buscou o Senhor dos exércitos.

14 Então o Senhor cortou a cabeça e a cauda de Israel, a palma e o junco em um só dia

15 {a cabeça é o ancião e o respeitável, a cauda é o falso profeta}.

16 {Aqueles que conduziam esse povo, desencaminharam-no, e os que eles conduziam, perderam-se.}

17 Por isso o Senhor não poupa os jovens e não tem piedade dos órfãos nem das viúvas, porque todos eles são ímpios e perversos, e todas as bocas proferem infames palavras. Apesar de tudo, sua cólera não se aplacou, e sua mão está prestes a precipitar-se.

18 Porque a maldade queima como um fogo que devora as sarças e os espinhos, e depois envolve a espessura da floresta, de onde a fumaça se eleva em turbilhões.

19 Pela cólera do Senhor a terra está em fogo, e o povo veio a ser presa das chamas.

20 Cortam à direita, e têm fome, comem à esquerda, e não se satisfazem. Cada um devora a carne de seu próximo, e ninguém tem piedade de seu irmão;

21 Manassés come Efraim, e Efraim, Manassés; depois os dois juntos atacam Judá. Apesar de tudo, sua cólera não se aplacou, e sua mão está prestes a precipitar-se.

1 Populus, qui ambulabat in tenebris,vidit lucem magnam;habitantibus in regione umbrae mortislux orta est eis.

2 Multiplicasti exsultationemet magnificasti laetitiam;laetantur coram tesicut laetantes in messe,sicut exsultant, quando dividunt spolia.

3 Iugum enim oneris eiuset virgam umeri eiuset sceptrum exactoris eiusfregisti, sicut in die Madian.

4 Quia omnis caliga incedentis cum tumultuet vestimentum mixtum sanguineerit in combustionem, cibus ignis.

5 Parvulus enim natus est nobis,filius datus est nobis;et factus est principatus super umerum eius;et vocabitur nomen eiusadmirabilis Consiliarius, Deus fortis,Pater aeternitatis, Princeps pacis.

6 Magnum erit eius imperium,et pacis non erit finissuper solium David et super regnum eius,ut confirmet illud et corroboret in iudicio et iustitiaamodo et usque in sempiternum:zelus Domini exercituum faciet hoc.

7 Verbum misit Dominus in Iacob, et cecidit in Israel.

8 Et sciet omnis populus Ephraim et habitantes Samariamin superbia et magnitudine cordis dicentes:

9 " Lateres ceciderunt, sed quadris lapidibus aedificabimus;sycomori succisae sunt, sed cedris commutabimus ".

10 Et elevavit Dominus hostes super eumet inimicos eius excitavit,

11 Syriam ab oriente et Philisthim ab occidente,qui devoraverunt Israel toto ore.In omnibus his non est aversus furor eius,sed adhuc manus eius extenta.

12 Et populus non est reversus ad percutientem se,et Dominum exercituum non inquisierunt.

13 Et succidit Dominus ab Israel caput et caudam,palmam et arundinem die una:

14 longaevus et honorabilis vultu ipse est caput,et propheta docens mendacium ipse est cauda;

15 rectores populi istius seducenteset, qui regebantur, perierunt.

16 Propter hoc super adulescentulis eius non laetabitur Dominuset pupillorum eius et viduarum non miserebitur,quia omnis impius est et nequam,et universum os loquitur stultitiam.In omnibus his non est aversus furor eius,sed adhuc manus eius extenta.

17 Succensa est enim quasi ignis impietas,veprem et spinam vorat,et succenditur in densitate saltus,et convolvuntur columnae fumi.

18 In ira Domini exercituum incenditur terra;et est populus quasi esca ignis:vir fratri suo non parcit.

19 Et devorat ad dexteram et esuritet comedit ad sinistram et non saturatur;unusquisque carnem proximi sui vorat:

20 Manasses Ephraim, et Ephraim Manassen,simul ipsi contra Iudam.In omnibus his non est aversus furor eius,sed adhuc manus eius extenta.