1 א   הודו ליהוה קראו בשמו    הודיעו בעמים עלילותיו br

2 ב   שירו-לו זמרו-לו    שיחו בכל-נפלאותיו br

3 ג   התהללו בשם קדשו    ישמח לב מבקשי יהוה br

4 ד   דרשו יהוה ועזו    בקשו פניו תמיד br

5 ה   זכרו--נפלאותיו אשר-עשה    מפתיו ומשפטי-פיו br

6 ו   זרע אברהם עבדו    בני יעקב בחיריו br

7 ז   הוא יהוה אלהינו    בכל-הארץ משפטיו br

8 ח   זכר לעולם בריתו    דבר צוה לאלף דור br

9 ט   אשר כרת את-אברהם    ושבועתו לישחק br

10 י   ויעמידה ליעקב לחק    לישראל ברית עולם br

11 יא   לאמר--לך אתן את-ארץ-כנען    חבל נחלתכם br

12 יב   בהיותם מתי מספר    כמעט וגרים בה br

13 יג   ויתהלכו מגוי אל-גוי    מממלכה אל-עם אחר br

14 יד   לא-הניח אדם לעשקם    ויוכח עליהם מלכים br

15 טו   אל-תגעו במשיחי    ולנביאי אל-תרעו br

16 טז   ויקרא רעב על-הארץ    כל-מטה-לחם שבר br

17 יז   שלח לפניהם איש    לעבד נמכר יוסף br

18 יח   ענו בכבל רגליו (רגלו)    ברזל באה נפשו br

19 יט   עד-עת בא-דברו--    אמרת יהוה צרפתהו br

20 כ   שלח מלך ויתירהו    משל עמים ויפתחהו br

21 כא   שמו אדון לביתו    ומשל בכל-קנינו br

22 כב   לאסר שריו בנפשו    וזקניו יחכם br

23 כג   ויבא ישראל מצרים    ויעקב גר בארץ-חם br

24 כד   ויפר את-עמו מאד    ויעצמהו מצריו br

25 כה   הפך לבם לשנא עמו    להתנכל בעבדיו br

26 כו   שלח משה עבדו    אהרן אשר בחר-בו br

27 כז   שמו-בם דברי אתותיו    ומפתים בארץ חם br

28 כח   שלח חשך ויחשך    ולא-מרו את-דבריו (דברו) br

29 כט   הפך את-מימיהם לדם    וימת את-דגתם br

30 ל   שרץ ארצם צפרדעים    בחדרי מלכיהם br

31 לא   אמר ויבא ערב    כנים בכל-גבולם br

32 לב   נתן גשמיהם ברד    אש להבות בארצם br

33 לג   ויך גפנם ותאנתם    וישבר עץ גבולם br

34 לד   אמר ויבא ארבה    וילק ואין מספר br

35 לה   ויאכל כל-עשב בארצם    ויאכל פרי אדמתם br

36 לו   ויך כל-בכור בארצם    ראשית לכל-אונם br

37 לז   ויוציאם בכסף וזהב    ואין בשבטיו כושל br

38 לח   שמח מצרים בצאתם    כי-נפל פחדם עליהם br

39 לט   פרש ענן למסך    ואש להאיר לילה br

40 מ   שאל ויבא שלו    ולחם שמים ישביעם br

41 מא   פתח צור ויזובו מים    הלכו בציות נהר br

42 מב   כי-זכר את-דבר קדשו    את-אברהם עבדו br

43 מג   ויוצא עמו בששון    ברנה את-בחיריו br

44 מד   ויתן להם ארצות גוים    ועמל לאמים יירשו br

45 מה   בעבור ישמרו חקיו--    ותורתיו ינצרו br הללו-יה

1 Louvai ao Senhor, e invocai o seu nome; fazei conhecidas as suas obras entre os povos.

2 Cantai-lhe, cantai-lhe salmos; falai de todas as suas maravilhas.

3 Gloriai-vos no seu santo nome; alegre-se o coração daqueles que buscam ao Senhor.

4 Buscai ao Senhor e a sua força; buscai a sua face continuamente.

5 Lembrai-vos das maravilhas que fez, dos seus prodígios e dos juízos da sua boca;

6 Vós, semente de Abraão, seu servo, vós, filhos de Jacó, seus escolhidos.

7 Ele é o Senhor nosso Deus; os seus juízos estão em toda a terra.

8 Lembrou-se da sua aliança para sempre, da palavra que mandou a milhares de gerações.

9 A qual aliança fez com Abraão, e o seu juramento a Isaque.

10 E confirmou o mesmo a Jacó por lei, e a Israel por aliança eterna,

11 Dizendo: A ti darei a terra de Canaã, a região da vossa herança.

12 Quando eram poucos homens em número, sim, mui poucos, e estrangeiros nela;

13 Quando andavam de nação em nação e de um reino para outro povo;

14 Não permitiu a ninguém que os oprimisse, e por amor deles repreendeu a reis, dizendo:

15 Não toqueis os meus ungidos, e não maltrateis os meus profetas.

16 Chamou a fome sobre a terra, quebrantou todo o sustento do pão.

17 Mandou perante eles um homem, José, que foi vendido por escravo;

18 Cujos pés apertaram com grilhões; foi posto em ferros;

19 Até ao tempo em que chegou a sua palavra; a palavra do Senhor o provou.

20 Mandou o rei, e o fez soltar; o governador dos povos, e o soltou.

21 Fê-lo senhor da sua casa, e governador de toda a sua fazenda;

22 Para sujeitar os seus príncipes a seu gosto, e instruir os seus anciãos.

23 Então Israel entrou no Egito, e Jacó peregrinou na terra de Cão.

24 E aumentou o seu povo em grande maneira, e o fez mais poderoso do que os seus inimigos.

25 Virou o coração deles para que odiassem o seu povo, para que tratassem astutamente aos seus servos.

26 Enviou Moisés, seu servo, e Arão, a quem escolhera.

27 Mostraram entre eles os seus sinais e prodígios, na terra de Cão.

28 Mandou trevas, e a fez escurecer; e não foram rebeldes à sua palavra.

29 Converteu as suas águas em sangue, e matou os seus peixes.

30 A sua terra produziu rãs em abundância, até nas câmaras dos seus reis.

31 Falou ele, e vieram enxames de moscas e piolhos em todo o seu termo.

32 Converteu as suas chuvas em saraiva, e fogo abrasador na sua terra.

33 Feriu as suas vinhas e os seus figueirais, e quebrou as árvores dos seus termos.

34 Falou ele e vieram gafanhotos e pulgão sem número.

35 E comeram toda a erva da sua terra, e devoraram o fruto dos seus campos.

36 Feriu também a todos os primogênitos da sua terra, as primícias de todas as suas forças.

37 E tirou-os para fora com prata e ouro, e entre as suas tribos não houve um só fraco.

38 O Egito se alegrou quando eles saíram, porque o seu temor caíra sobre eles.

39 Estendeu uma nuvem por coberta, e um fogo para iluminar de noite.

40 Oraram, e ele fez vir codornizes, e os fartou de pão do céu.

41 Abriu a penha, e dela correram águas; correram pelos lugares secos, como um rio.

42 Porque se lembrou da sua santa palavra, e de Abraão, seu servo.

43 E tirou dali o seu povo com alegria, e os seus escolhidos com regozijo.

44 E deu-lhes as terras dos gentios; e herdaram o trabalho dos povos;

45 Para que guardassem os seus preceitos, e observassem as suas leis. Louvai ao Senhor.