1 א   הדו ליהוה כי-טוב    כי לעולם חסדו br

2 ב   יאמרו גאולי יהוה--    אשר גאלם מיד-צר br

3 ג   ומארצות קבצם    ממזרח וממערב מצפון ומים br

4 ד   תעו במדבר בישימון דרך    עיר מושב לא מצאו br

5 ה   רעבים גם-צמאים--    נפשם בהם תתעטף br

6 ו   ויצעקו אל-יהוה בצר להם    ממצוקותיהם יצילם br

7 ז   וידריכם בדרך ישרה--    ללכת אל-עיר מושב br

8 ח   יודו ליהוה חסדו    ונפלאותיו לבני אדם br

9 ט   כי-השביע נפש שקקה    ונפש רעבה מלא-טוב br

10 י   ישבי חשך וצלמות    אסירי עני וברזל br

11 יא   כי-המרו אמרי-אל    ועצת עליון נאצו br

12 יב   ויכנע בעמל לבם    כשלו ואין עזר br

13 יג   ויזעקו אל-יהוה בצר להם    ממצקותיהם יושיעם br

14 יד   יוציאם מחשך וצלמות    ומוסרותיהם ינתק br

15 טו   יודו ליהוה חסדו    ונפלאותיו לבני אדם br

16 טז   כי-שבר דלתות נחשת    ובריחי ברזל גדע br

17 יז   אולים מדרך פשעם    ומעונתיהם יתענו br

18 יח   כל-אכל תתעב נפשם    ויגיעו עד-שערי מות br

19 יט   ויזעקו אל-יהוה בצר להם    ממצקותיהם יושיעם br

20 כ   ישלח דברו וירפאם    וימלט משחיתותם br

21 כא   יודו ליהוה חסדו    ונפלאותיו לבני אדם br

22 כב   ויזבחו זבחי תודה    ויספרו מעשיו ברנה br

23 כג ]   יורדי הים באניות    עשי מלאכה במים רבים br

24 כד ]   המה ראו מעשי יהוה    ונפלאותיו במצולה br

25 כה ]   ויאמר--ויעמד רוח סערה    ותרומם גליו br

26 כו ]   יעלו שמים ירדו תהומות    נפשם ברעה תתמוגג br

27 כז ]   יחוגו וינועו כשכור    וכל-חכמתם תתבלע br

28 כח ]   ויצעקו אל-יהוה בצר להם    וממצוקתיהם יוציאם br

29 כט   יקם סערה לדממה    ויחשו גליהם br

30 ל   וישמחו כי-ישתקו    וינחם אל-מחוז חפצם br

31 לא   יודו ליהוה חסדו    ונפלאותיו לבני אדם br

32 לב   וירוממוהו בקהל-עם    ובמושב זקנים יהללוהו br

33 לג   ישם נהרות למדבר    ומצאי מים לצמאון br

34 לד   ארץ פרי למלחה    מרעת יושבי בה br

35 לה   ישם מדבר לאגם-מים    וארץ ציה למצאי מים br

36 לו   ויושב שם רעבים    ויכוננו עיר מושב br

37 לז   ויזרעו שדות ויטעו כרמים    ויעשו פרי תבואה br

38 לח   ויברכם וירבו מאד    ובהמתם לא ימעיט br

39 לט   וימעטו וישחו--    מעצר רעה ויגון br

40 מ  ]   שפך בוז על-נדיבים    ויתעם בתהו לא-דרך br

41 מא   וישגב אביון מעוני    וישם כצאן משפחות br

42 מב   יראו ישרים וישמחו    וכל-עולה קפצה פיה br

43 מג   מי-חכם וישמר-אלה    ויתבוננו חסדי יהוה

1 Louvai ao Senhor, porque ele é bom, porque a sua benignidade dura para sempre.

2 Digam-no os remidos do Senhor, os que remiu da mão do inimigo,

3 E os que congregou das terras do oriente e do ocidente, do norte e do sul.

4 Andaram desgarrados pelo deserto, por caminhos solitários; não acharam cidade para habitarem.

5 Famintos e sedentos, a sua alma neles desfalecia.

6 E clamaram ao Senhor na sua angústia, e os livrou das suas dificuldades.

7 E os levou por caminho direito, para irem a uma cidade de habitação.

8 Louvem ao Senhor pela sua bondade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens.

9 Pois fartou a alma sedenta, e encheu de bens a alma faminta.

10 Tal como a que se assenta nas trevas e sombra da morte, presa em aflição e em ferro;

11 Porquanto se rebelaram contra as palavras de Deus, e desprezaram o conselho do Altíssimo.

12 Portanto, lhes abateu o coração com trabalho; tropeçaram, e não houve quem os ajudasse.

13 Então clamaram ao Senhor na sua angústia, e os livrou das suas dificuldades.

14 Tirou-os das trevas e sombra da morte; e quebrou as suas prisões.

15 Louvem ao Senhor pela sua bondade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens.

16 Pois quebrou as portas de bronze, e despedaçou os ferrolhos de ferro.

17 Os loucos, por causa da sua transgressão, e por causa das suas iniquidades, são aflitos.

18 A sua alma aborreceu toda a comida, e chegaram até às portas da morte.

19 Então clamaram ao Senhor na sua angústia, e ele os livrou das suas dificuldades.

20 Enviou a sua palavra, e os sarou; e os livrou da sua destruição.

21 Louvem ao Senhor pela sua bondade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens.

22 E ofereçam os sacrifícios de louvor, e relatem as suas obras com regozijo.

23 Os que descem ao mar em navios, mercando nas grandes águas,

24 Esses veem as obras do Senhor, e as suas maravilhas no profundo.

25 Pois ele manda, e se levanta o vento tempestuoso que eleva as suas ondas.

26 Sobem aos céus; descem aos abismos, e a sua alma se derrete em angústias.

27 Andam e cambaleiam como ébrios, e perderam todo o tino.

28 Então clamam ao Senhor na sua angústia; e ele os livra das suas dificuldades.

29 Faz cessar a tormenta, e acalmam-se as suas ondas.

30 Então se alegram, porque se aquietaram; assim os leva ao seu porto desejado.

31 Louvem ao Senhor pela sua bondade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens.

32 Exaltem-no na congregação do povo, e glorifiquem-no na assembleia dos anciãos.

33 Ele converte os rios em um deserto, e as fontes em terra sedenta;

34 A terra frutífera em estéril, pela maldade dos que nela habitam.

35 Converte o deserto em lagoa, e a terra seca em fontes.

36 E faz habitar ali os famintos, para que edifiquem cidade para habitação;

37 E semeiam os campos e plantam vinhas, que produzem fruto abundante.

38 Também os abençoa, de modo que se multiplicam muito; e o seu gado não diminui.

39 Depois se diminuem e se abatem, pela opressão, e aflição e tristeza.

40 Derrama o desprezo sobre os príncipes, e os faz andar desgarrados pelo deserto, onde não há caminho.

41 Porém livra ao necessitado da opressão, em um lugar alto, e multiplica as famílias como rebanhos.

42 Os retos o verão, e se alegrarão, e toda a iniquidade tapará a boca.

43 Quem é sábio observará estas coisas, e eles compreenderão as benignidades do Senhor.