1 א   למנצח על-אילת השחר    מזמור לדוד br

2 ב   אלי אלי למה עזבתני    רחוק מישועתי דברי שאגתי br

3 ג   אלהי--אקרא יומם ולא תענה    ולילה ולא-דמיה לי br

4 ד   ואתה קדוש--    יושב תהלות ישראל br

5 ה   בך בטחו אבתינו    בטחו ותפלטמו br

6 ו   אליך זעקו ונמלטו    בך בטחו ולא-בושו br

7 ז   ואנכי תולעת ולא-איש    חרפת אדם ובזוי עם br

8 ח   כל-ראי ילעגו לי    יפטירו בשפה יניעו ראש br

9 ט   גל אל-יהוה יפלטהו    יצילהו כי חפץ בו br

10 י   כי-אתה גחי מבטן    מבטיחי על-שדי אמי br

11 יא   עליך השלכתי מרחם    מבטן אמי אלי אתה br

12 יב   אל-תרחק ממני כי-צרה קרובה    כי-אין עוזר br

13 יג   סבבוני פרים רבים    אבירי בשן כתרוני br

14 יד   פצו עלי פיהם    אריה טרף ושאג br

15 טו   כמים נשפכתי--    והתפרדו כל-עצמותי br היה לבי כדונג    נמס בתוך מעי br

16 טז   יבש כחרש כחי ולשוני מדבק מלקוחי    ולעפר-מות תשפתני br

17 יז   כי סבבוני כלבים    עדת מרעים הקיפוני כארי ידי ורגלי br

18 יח   אספר כל-עצמותי    המה יביטו יראו-בי br

19 יט   יחלקו בגדי להם    ועל-לבושי יפילו גורל br

20 כ   ואתה יהוה אל-תרחק    אילותי לעזרתי חושה br

21 כא   הצילה מחרב נפשי    מיד-כלב יחידתי br

22 כב   הושיעני מפי אריה    ומקרני רמים עניתני br

23 כג   אספרה שמך לאחי    בתוך קהל אהללך br

24 כד   יראי יהוה הללוהו--    כל-זרע יעקב כבדוהו br וגורו ממנו    כל-זרע ישראל br

25 כה   כי לא-בזה ולא שקץ ענות עני--    ולא-הסתיר פניו ממנו br ובשועו אליו    שמע br

26 כו   מאתך תהלתי    בקהל רב--נדרי אשלם נגד יראיו br

27 כז   יאכלו ענוים וישבעו--    יהללו יהוה דרשיו br יחי לבבכם    לעד br

28 כח   יזכרו וישבו אל-יהוה--    כל-אפסי-ארץ br וישתחוו לפניך    כל-משפחות גוים br

29 כט   כי ליהוה המלוכה    ומשל בגוים br

30 ל   אכלו וישתחוו כל-דשני-ארץ--    לפניו יכרעו כל-יורדי עפר br ונפשו    לא חיה br

31 לא   זרע יעבדנו    יספר לאדני לדור br [ (Psalms 22:32) לב   יבאו ויגידו צדקתו    לעם נולד כי עשה ]

1 Deus meu, Deus meu, por que me desamparaste? Por que te alongas do meu auxílio e das palavras do meu bramido?

2 Deus meu, eu clamo de dia, e tu não me ouves; de noite, e não tenho sossego.

3 Porém tu és santo, tu que habitas entre os louvores de Israel.

4 Em ti confiaram nossos pais; confiaram, e tu os livraste.

5 A ti clamaram e escaparam; em ti confiaram, e não foram confundidos.

6 Mas eu sou verme, e não homem, opróbrio dos homens e desprezado do povo.

7 Todos os que me veem zombam de mim, estendem os lábios e meneiam a cabeça, dizendo:

8 Confiou no Senhor, que o livre; livre-o, pois nele tem prazer.

9 Mas tu és o que me tiraste do ventre; fizeste-me confiar, estando aos seios de minha mãe.

10 Sobre ti fui lançado desde a madre; tu és o meu Deus desde o ventre de minha mãe.

11 Não te alongues de mim, pois a angústia está perto, e não há quem ajude.

12 Muitos touros me cercaram; fortes touros de Basã me rodearam.

13 Abriram contra mim suas bocas, como um leão que despedaça e que ruge.

14 Como água me derramei, e todos os meus ossos se desconjuntaram; o meu coração é como cera, derreteu-se no meio das minhas entranhas.

15 A minha força se secou como um caco, e a língua se me pega ao paladar; e me puseste no pó da morte.

16 Pois me rodearam cães; o ajuntamento de malfeitores me cercou, traspassaram-me as mãos e os pés.

17 Poderia contar todos os meus ossos; eles veem e me contemplam.

18 Repartem entre si as minhas vestes, e lançam sortes sobre a minha roupa.

19 Mas tu, Senhor, não te alongues de mim. Força minha, apressa-te em socorrer-me.

20 Livra a minha alma da espada, e a minha predileta da força do cão.

21 Salva-me da boca do leão; sim, ouviste-me, das pontas dos bois selvagens.

22 Então declararei o teu nome aos meus irmãos; louvar-te-ei no meio da congregação.

23 Vós, que temeis ao Senhor, louvai-o; todos vós, semente de Jacó, glorificai-o; e temei-o todos vós, semente de Israel.

24 Porque não desprezou nem abominou a aflição do aflito, nem escondeu dele o seu rosto; antes, quando ele clamou, o ouviu.

25 O meu louvor será de ti na grande congregação; pagarei os meus votos perante os que o temem.

26 Os mansos comerão e se fartarão; louvarão ao Senhor os que o buscam; o vosso coração viverá eternamente.

27 Todos os limites da terra se lembrarão, e se converterão ao Senhor; e todas as famílias das nações adorarão perante a tua face.

28 Porque o reino é do Senhor, e ele domina entre as nações.

29 Todos os que na terra são gordos comerão e adorarão, e todos os que descem ao pó se prostrarão perante ele; e nenhum poderá reter viva a sua alma.

30 Uma semente o servirá; será declarada ao Senhor a cada geração.

31 Chegarão e anunciarão a sua justiça ao povo que nascer, porquanto ele o fez.