1 Ne mutlu o insana ki, kötülerin öğüdüyle yürümez, 2 Günahkârların yolunda durmaz, 2 Alaycıların arasında oturmaz.

2 Ancak zevkini RABbin Yasasından alır 2 Ve gece gündüz onun üzerinde derin derin düşünür.

3 Böylesi akarsu kıyılarına dikilmiş ağaca benzer, 2 Meyvesini mevsiminde verir, 2 Yaprağı hiç solmaz. 2 Yaptığı her işi başarır.

4 Kötüler böyle değil, 2 Rüzgarın savurduğu saman çöpüne benzerler.

5 Bu yüzden yargılanınca aklanamaz, 2 Doğrular topluluğunda yer bulamaz günahkârlar.

6 Çünkü RAB doğruların yolunu gözetir, 2 Kötülerin yolu ise ölüme götürür.

1 Feliz é o homem que não anda segundo o conselho dos iníquos, Nem no caminho dos pecadores se detém, Nem na roda dos escarnecedores se assenta.

2 Mas o seu prazer está na lei de Jeová, E na sua lei medita de dia e de noite.

3 Ele é qual árvore plantada junto às correntes das águas, Que em tempo próprio dá o seu fruto, E cuja folha não cai; Ele leva ao fim tudo quanto empreende.

4 Não são assim os iníquos, Mas são como a moinha que o vento dispersa,

5 Por isso os iníquos não subsistirão no juízo, Nem os pecadores na congregação dos justos.

6 Pois Jeová conhece o caminho dos justos, Mas o caminho dos iníquos perecerá.