1 Pošlete beránky panovníku země, počnouc od Sela až do pouště, k hoře dcery Sionské.
2 Sic jinak bude Moáb jako pták místa nemající, a s hnízda sehnaný; budou dcery Moábské při brodech Arnon.
3 Svolej radu, učiň soud, připrav stín svůj u prostřed poledne jako noc; skrej vyhnané, místa nemajícího nevyzrazuj.
4 Nechať u tebe pobudou vyhnaní moji, ó Moábe, buď skrýší jejich před zhoubcím; nebo přestane násilník, přestane zhoubce, pošlapávající vyhlazen bude z země.
5 A upevněn bude milosrdenstvím trůn, a seděti bude na něm stále v stánku Davidovu ten, kterýž by soudil a vyhledával soudu a pospíchal k spravedlnosti.
6 Ale slýchaliť jsme o pýše Moábově, že velmi pyšný jest, o pýše jeho, a chloubě jeho i spouzení se jeho, ale nepřijdouť k vykonání myšlénky jeho.
7 Protož kvíliti bude Moáb před Moábem, jeden každý kvíliti bude; nad grunty Kirchareset úpěti budete, a říkati: Jižť jsou zkaženi.
8 Nýbrž i réví Ezebon usvadlo, i vinní kmenové Sibma. Páni národů potřeli výborné réví jeho, kteréž až do Jazer dosahalo, a bylo se rozšířilo při poušti; rozvodové jeho rozložili se, a dosahali až za moře.
9 Protož pláči pro pláč Jazerských a pro vinici Sibma; svlažuji tě slzami svými, ó Ezebon a Eleale, nebo provyskování nad ovocem tvým letním a nad žní tvou kleslo.
10 A přestalo veselé a plésání nad polem úrodným, na vinicích se nezpívá, ani prokřikuje, vína v presích netlačí ten, kterýž tlačívá. Takž i já provyskování přestávám.
11 Protože střeva má nad Moábem jako harfa znějí, a vnitřnosti mé pro Kircheres.
12 I stane se, když zřejmé bude, an ustává Moáb nad výsostmi, že vejde do svatyně své, aby se modlil, však nic nespraví.
13 Toť jest to slovo, kteréž mluvil Hospodin o Moábovi již dávno.
14 Nyní pak praví Hospodin, řka: Po třech letech, jakáž jsou léta nájemníka, v potupu uvedena bude sláva Moábova se vším množstvím velikým, tak že ostatkové jeho budou skrovní, přemaličcí a mdlí.
1 Seladan çöl yoluyla Siyon Kentinin kurulduğu dağa, 2 Ülkenin hükümdarına kuzular gönderin.
2 Moavlı kızlar yuvalarından atılmış, 2 Öteye beriye uçuşan kuşlar gibi 2 Arnon Irmağının geçitlerinde dolaşıyor.
3 ‹‹Bize öğüt ver, bir karar al, 2 Öğle sıcağında gece gibi gölge sal üstümüze. 2 Kovulanları sakla, kaçakları ele verme›› diyorlar.
4 ‹‹Kovulanlarım seninle birlikte yaşasın. 2 Kırıp geçirenlere karşı 2 Biz Moavlılara sığınak ol.›› 2 Baskı ve yıkım son bulduğunda, 2 Ülkeyi çiğneyenler yok olduğunda, 2 Sevgiye dayanan bir yönetim kurulacak,
5 Davut soyundan biri sadakatle krallık yapacak. 2 Yargılarken adaleti arayacak, 2 Doğru olanı yapmakta tez davranacak.
6 Moavın ne denli gururlanıp büyüklendiğini, 2 Kendini ne denli beğendiğini, 2 Kibirlenip küstahlaştığını duyduk. 2 Övünmesi boşunadır.
7 Bu yüzden Moavlılar Moav için feryat edecek, 2 Hepsi feryat edecek. 2 Kîr-Heresetin üzüm pestillerini 2 Anımsayıp üzülecek, yas tutacaklar.
8 Çünkü Heşbonun tarlaları, 2 Sivmanın asmaları kurudu. 2 Ulusların beyleri onların seçkin dallarını kırdılar. 2 O dallar ki, Yazere erişir, çöle uzanırdı, 2 Filizleri yayılır, gölü aşardı.
9 Bu yüzden Yazer için, 2 Sivmanın asmaları için acı acı ağlıyorum. 2 Sizleri gözyaşlarımla sulayacağım, 2 Ey Heşbon ve Elale! 2 Çünkü savaş çığlıkları yaz meyvelerinizin, 2 Biçtiğiniz ekinin üzerine düştü.
10 Meyve bahçelerindeki sevinç ve neşe yok oldu. 2 Bağlarda ne şarkı söyleyen olacak, 2 Ne sevinç çığlığı atan. 2 Üzüm sıkma çukurlarında çalışan kalmayacak, 2 Sevinç çığlıklarını susturdum.
11 Yüreğim bir lir gibi inliyor Moav için, 2 Kîr-Hereset için içim sızlıyor.
12 Moav halkı tapınma yerine çıkarak kendini yoruyor, 2 Dua etmek için tapınağa gidiyor, ama hepsi boşuna!
13 RABbin Moav için geçmişte söylediği budur.
14 RAB şimdi diyor ki, ‹‹Moav'ın övündükleri de kalabalık halkı da tam üç yıl sonra rezil olacak. Sağ kalan çok az sayıda kişiyse güçsüz olacak.››