1 Břímě údolí vidění. Cožť se stalo, že jsi vystoupilo všecko na střechy,
2 Město plné hřmotu a hluku, město veselící se? Zbití tvoji nejsou zbiti mečem, ani zhynuli v boji.
3 Všecka knížata tvá rozprchla se napořád, od střelců svázána jsou. Což jich koli nalezeno jest v tobě, napořád svázáni jsou, zdaleka utíkají.
4 Protož jsem řekl: Ponechejte mne, ať hořekuji s pláčem, a neusilujte mne těšiti nad popléněním dcerky lidu mého.
5 Nebo jest den ssoužení, a pošlapání, a v mysli sevření ode Pána, Hospodina zástupů, v údolí vidění, den boření zdi, a křiku k horám.
6 Byltě zajisté Elam pochytil toul s vozy lidu vojenského, a Kir ukázal pavézu.
7 I stalo se, že nejvýbornější údolí tvá naplněna byla vozy, a vojáci silně položili se u brány,
8 A odkryto bylo zastření Judovo; však obrátilo jsi zřetel v ten den k zbrojné komoře.
9 I k zbořeninám města Davidova dohlédli jste, nebo mnohé byly, a shromáždili jste vody rybníka dolního.
10 Domy též Jeruzalémské sečtli jste, i pobořili, abyste utvrdili zed.
11 Udělali jste také stav mezi dvěma zdmi pro vody rybníka starého, aniž jste popatřili k Učiniteli jeho, a toho, kdo jej vzdělal od starodávna, neviděli jste.
12 Nadto když volal Pán, Hospodin zástupů, v ten den k pláči a k kvílení, a k lysině a k přepásání se žíní.
13 A aj, radost a veselí vaše zabijeti voly, a bíti ovce, jísti maso, a píti víno, a říkati: Jezme, píme, nebo zítra zemřeme.
14 Ale známéť jest to v uších mých, praví Hospodin zástupů. Protož nikoli vám nebude odpuštěna ta nepravost, až i zemřete, praví Pán, Hospodin zástupů.
15 Takto praví Pán, Hospodin zástupů: Jdi, vejdi k Sochitskému tomu, k Sobnovi správci domu, a řekni:
16 Co ty zde máš? A koho zde máš, že jsi vytesal sobě zde hrob? Vytesals sobě na vysokém místě hrob svůj, a vystavěls na skále příbytek svůj.
17 Aj, Hospodin, kterýž tě přistřel, jakž na muže znamenitého náleží, a kterýž tě výborně přioděl,
18 Prudce tě zakulí jako kuli do země všelijak prostranné. Tam umřeš, tam i vozové slávy tvé, ó ohyzdo domu Pána svého.
19 A tak seženu tě s místa tvého, a s úřadu tvého svrhu tě.
20 I stane se v ten den, že povolám služebníka svého Eliakima syna Helkiášova,
21 A obleku jej v sukni tvou, a pasem tvým potvrdím ho, panování tvé také dám v ruku jeho. I bude za otce obyvatelům Jeruzalémským a domu Judovu,
22 A vložím klíč domu Davidova na rameno jeho. Když otevře, žádný nezavře, a když zavře, žádný neotevře.
23 A vbiji jej jako hřebík v místě pevném, a bude stolicí slávy domu otce svého.
24 I zavěsí na něm synové a dcery všecku slávu domu otce jeho, všecko nádobí, i to nejmenší, od nádobí, z něhož se pije, až do všech nádob vinných.
25 V ten den, praví Hospodin zástupů, pohne se hřebík, kterýž vbit byl v místě pevném, a vyťat bude, a spadne, odťato bude i břímě, kteréž jest na něm; nebo Hospodin mluvil.
1 Görüm Vadisiyle ilgili bildiri: Gürültü patırtı içinde eğlenen kent halkı, 2 Ne oldu size, neden hepiniz damlara çıktınız? 2 Ölenleriniz ne kılıçtan geçirildi, 2 Ne de savaşta öldü.
3 Önderleriniz hep birlikte kaçtılar, 2 Yaylarını kullanmadan tutsak alındılar. 2 Uzağa kaçtığınız halde ele geçenlerin hepsi tutsak edildi.
4 Bunun için dedim ki, 2 ‹‹Beni yalnız bırakın, acı acı ağlayayım. 2 Halkımın uğradığı yıkımdan ötürü 2 Beni avutmaya kalkmayın.››
5 Çünkü Rabbin, Her Şeye Egemen RABbin 2 Görüm Vadisinde kargaşa, bozgun 2 Ve dehşet saçacağı gün, 2 Duvarların yıkılacağı, 2 Dağlara feryat edileceği gün geliyor.
6 Elamlılar ok kılıflarını sırtlanıp savaş arabalarıyla, 2 Atlılarıyla geldiler. 2 Kîr halkı kalkanlarını açtı.
7 Verimli vadileriniz savaş arabalarıyla doldu, 2 Atlılar kent kapılarının karşısına dizildi.
8 RABbin Yahudayı savunmasız bıraktığı gün 2 Orman Sarayındaki silahlara güvendiniz.
9 Davut Kentinin duvarlarında 2 Çok sayıda gedik olduğunu gördünüz, 2 Aşağı Havuzda su depoladınız,
10 Yeruşalimdeki evleri saydınız, 2 Surları onarmak için evleri yıktınız.
11 Eski Havuzun suları için 2 İki surun arasında bir depo yaptınız. 2 Ama bunu çok önceden tasarlayıp 2 Gerçekleştirmiş olan Tanrıya güvenmediniz, 2 Onu umursamadınız.
12 Rab, Her Şeye Egemen RAB 2 O gün sizi ağlayıp yas tutmaya, 2 Saçlarınızı kesip çul kuşanmaya çağırdı.
13 Oysa siz keyif çatıp eğlendiniz, 2 ‹‹Yiyelim içelim, nasıl olsa yarın öleceğiz›› diyerek 2 Sığır, koyun kestiniz, 2 Et yiyip şarap içtiniz.
14 Her Şeye Egemen RAB bana, 2 ‹‹Siz ölene dek bu suçunuz bağışlanmayacak›› diye seslendi. 2 Rab, Her Şeye Egemen RAB böyle diyor.
15 Rab, Her Şeye Egemen RAB diyor ki, 2 ‹‹Haydi, o kâhyaya, 2 Sarayın sorumlusu Şevnaya git ve de ki,
16 ‹Burada ne işin var? 2 Kimin var ki, kendine burada mezar kazdın, 2 Yüksekte kendine mezar, kayada konut oydun?
17 Ey güçlü kişi, 2 RAB seni tuttuğu gibi şiddetle savuracak.
18 Top gibi evirip çevirip 2 Geniş bir ülkeye fırlatacak. 2 Orada öleceksin, 2 Gurur duyduğun arabaların orada kalacak. 2 Efendinin evi için utanç nedenisin!
19 Seni görevden alacak, 2 Makamından alaşağı edeceğim.
20 ‹‹ ‹O gün Hilkiya oğlu kulum Elyakimi çağırıp
21 Senin cüppeni ona giydireceğim. 2 Senin kuşağınla onu güçlendirip 2 Yetkini ona vereceğim. 2 Yeruşalimde yaşayanlara 2 Ve Yahuda halkına o babalık yapacak.
22 Davutun evinin anahtarını ona teslim edeceğim. 2 Açtığını kimse kapayamayacak, 2 Kapadığını kimse açamayacak.
23 Onu sağlam yere çakılmış çadır kazığı yapacağım, 2 Ailesi için onur kürsüsü olacak.
24 Ailenin ağırlığı -soyundan türeyen herkes- 2 Taslardan kâselere kadar her küçük kap ona asılacak.› ››
25 Her Şeye Egemen RAB diyor ki, ‹‹O gün sağlam yere çakılmış kazık yerinden çıkacak, kırılıp düşecek, ona asılan yük de yok olacak.›› Çünkü RAB böyle diyor.