1 La reĝo Nebukadnecar al ĉiuj popoloj, gentoj, kaj lingvoj, kiuj estas sur la tuta tero:Kresku via bonstato!

2 Mi trovas bona konigi la pruvosignojn kaj miraklojn, kiujn faris sur mi Dio la Plejalta.

3 Kiel grandaj estas Liaj pruvosignoj, kaj kiel potencaj estas Liaj mirakloj! Lia reĝado estas eterna, kaj Lia regado estas en ĉiuj generacioj.

4 Mi, Nebukadnecar, estis trankvila en mia domo kaj bonfarta en mia palaco.

5 Sed mi vidis sonĝon, kiu teruris min, kaj la meditado sur mia lito kaj la vizioj de mia kapo min konsternis.

6 Kaj mi donis ordonon venigi al mi ĉiujn saĝulojn de Babel, por ke ili diru al mi la signifon de la sonĝo.

7 Tiam venis la astrologoj, sorĉistoj, Ĥaldeoj, kaj divenistoj; mi rakontis al ili la sonĝon, sed ili ne povis klarigi al mi ĝian signifon.

8 Fine venis al mi Daniel, al kiu estis donita la nomo Beltŝacar, laŭ la nomo de mia dio, kaj kiu havas en si la spiriton de la sanktaj dioj; mi rakontis al li la sonĝon:

9 Ho Beltŝacar, ĉefo de la astrologoj, pri kiu mi scias, ke en vi estas la spirito de la sanktaj dioj kaj nenia kaŝitaĵo vin embarasas:klarigu al mi la vizion de mia sonĝo kaj ĝian signifon.

10 La vizio de mia kapo sur mia lito estis jena:mi vidis, ke jen meze de la tero staras arbo tre alta;

11 tiu arbo estas bonkreska kaj forta, kaj ĝia alto atingas la ĉielon, kaj oni ĝin vidas ĝis la randoj de la tuta tero;

12 ĝia foliaro estas bela, kaj multe da fruktoj estas sur ĝi, kaj sur ĝi troviĝas manĝaĵo por ĉiuj; en la ombro sub ĝi kaŝas sin bestoj de la kampo, kaj sur ĝiaj branĉoj sidas birdoj de la ĉielo, kaj ĉiu karno nutras sin de ĝi.

13 Kaj mi vidis en la vizioj de mia kapo sur mia lito, ke jen sankta prizorganto malsupreniris de la ĉielo,

14 kaj per laŭta voĉo li diris:Dehaku ĉi tiun arbon, ĉirkaŭhaku ĝiajn branĉojn, deprenu de ĝi la foliaron, kaj disĵetu ĝiajn fruktojn, por ke foriĝu la bestoj, kiuj estas sub ĝi, kaj la birdoj forflugu de ĝiaj branĉoj.

15 Sed ĝian ĉefan radikon restigu en la tero, en ĉenoj feraj kaj kupraj, meze de la herbo de la kampo; ĝin trinkigu la roso de la ĉielo, kaj kune kun la bestoj ĝi nutru sin per la herboj de la tero.

16 La homa koro estos prenita for de ĝi, kaj ĝi ricevos koron bestan, kaj tiel pasos super ĝi sep jaroj.

17 Per la ordono de la prizorgantoj tio estas decidita, kaj per la dekreto de la sanktuloj tio estas destinita, por ke la vivantoj sciu, ke la Plejaltulo regas en la regno de la homoj, kaj donas ĝin al tiu, al kiu Li volas, kaj starigas super ĝi la plej humilan el la homoj.

18 Tian sonĝon vidis mi, reĝo Nebukadnecar. Kaj vi, ho Beltŝacar, diru ĝian signifon; ĉar neniu el la saĝuloj en mia regno povas klarigi ĝian signifon, sed vi povas, ĉar vi havas en vi la spiriton de la sanktaj dioj.

19 Tiam Daniel, kiu havis la nomon Beltŝacar, en la daŭro de unu horo staris konsternite, kaj liaj pensoj lin malĝojigis. La reĝo ekparolis, kaj diris:Ho Beltŝacar, ne embarasu vin la sonĝo kaj ĝia signifo. Beltŝacar respondis kaj diris:Ho mia sinjoro, por viaj malamikoj estu tiu sonĝo, kaj por viaj malamantoj estu ĝia signifo.

20 La arbo, kiun vi vidis, kiu elkreskis alte kaj forte, atingis per sia pinto la ĉielon, kaj estis videbla sur la tuta tero,

21 kaj sur kiu estis bela foliaro, multe da fruktoj kaj manĝaĵo por ĉiuj, sub kiu sidis bestoj de la kampo, kaj sur kies branĉoj sidis birdoj de la ĉielo-

22 tio estas vi, ho reĝo altiĝinta; via grandeco kreskis kaj atingis ĝis la ĉielo, kaj via potenco ĝis la randoj de la tero.

23 Kaj ke la reĝo vidis sanktan prizorganton, kiu malsupreniris de la ĉielo, kaj diris:Dehaku la arbon kaj ekstermu ĝin, sed nur ĝian ĉefan radikon restigu en la tero, en ĉenoj feraj kaj kupraj, meze de la herbo de la kampo, ĝin trinkigu la roso de la ĉielo, kaj ĝi havu la sorton de la bestoj de la kampo, ĝis pasos super ĝi sep jaroj-

24 jen estas la signifo de tio, ho reĝo:tio estas dekreto de la Plejaltulo, kiu trafos mian sinjoron, la reĝon.

25 Vi estos elpuŝita el meze de la homoj, kaj vi vivos kun la bestoj de la kampo; per herbo oni vin nutros, kiel bovojn; roson de la ĉielo oni trinkigos al vi; kaj sep jaroj pasos super vi, ĝis vi ekscios, ke super la regno de homoj regas la Plejaltulo, kaj donas ĝin al tiu, al kiu Li volas.

26 Kaj ke estas ordonite restigi la ĉefan radikon de la arbo-tio signifas, ke via regno estos redonita al vi, kiam vi konfesos la potencon de la ĉielo.

27 Tial, ho reĝo, volu favore akcepti mian konsilon:liberigu vin de viaj pekoj per justeco kaj de viaj malbonagoj per favorkoreco al malriĉuloj; per tio via bonstato fariĝos longedaŭra.

28 Ĉio ĉi tio efektiviĝis sur la reĝo Nebukadnecar.

29 Post paso de dek du monatoj, promenante tra la reĝa palaco en Babel,

30 la reĝo ekparolis, kaj diris:Ĉu tio ne estas la majesta Babel, kiun por restado de la reĝo mi aranĝis per la forto de mia potenco kaj por la gloro de mia majesto?

31 Kiam ĉi tiu parolo estis ankoraŭ en la buŝo de la reĝo, eksonis voĉo el la ĉielo:Al vi, ho reĝo Nebukadnecar, estas dirate:La regno estas prenata for de vi;

32 kaj vi estas elpuŝata el meze de la homoj, kaj vi vivos kun la bestoj de la kampo; per herbo oni vin nutros, kiel bovojn; kaj sep jaroj pasos super vi, ĝis vi ekscios, ke super la regno de homoj regas la Plejaltulo, kaj donas ĝin al tiu, al kiu Li volas.

33 Tuj plenumiĝis tiu verdikto sur Nebukadnecar; li estis elpuŝita el meze de la homoj, li komencis manĝis herbon, kiel bovoj, lia korpo estis trinkigata de la roso de la ĉielo, tiel, ke liaj haroj kreskis kiel la plumoj de aglo kaj liaj ungoj fariĝis kiel ĉe birdo.

34 Post paso de la difinita tempo, mi, Nebukadnecar, levis miajn okulojn al la ĉielo, kaj mia prudento revenis al mi; kaj mi benis la Plejaltulon, mi laŭdis kaj gloris Tiun, kiu vivas eterne, kies regado estas regado eterna kaj kies regno daŭras en ĉiuj generacioj.

35 Ĉiuj, kiuj vivas sur la tero, estas kalkuleblaj kiel nenio. Laŭ Sia volo Li agas, kiel kun la armeo de la ĉielo, tiel kun la vivantoj sur la tero; kaj ekzistas neniu, kiu povus kontraŭstari al Lia mano, aŭ demandi Lin:Kion Vi faras?

36 En tiu tempo revenis al mi mia prudento, kaj mi ricevis denove mian reĝan honoron, mian majeston, kaj mian antaŭan aspekton; tiam elserĉis min miaj konsilistoj kaj miaj altranguloj, mi estis denove starigita super mia regno, kaj mia majesto fariĝis ankoraŭ pli granda.

37 Nun mi, Nebukadnecar, laŭdas, altigas, kaj gloras la Reĝon de la ĉielo, kies ĉiuj faroj estas veraj kaj kies vojoj estas ĝustaj, kaj kiu la fierulojn povas humiligi.

1 尼布甲尼撒王向住在全地的各国、各族和说各种语言的人宣告说： "愿你们大享平安！

2 我乐意把至高的 神向我所行的神迹奇事宣扬出来。

3 他的神迹多么伟大， 他的奇事多么有力； 他的国是永远的国， 他的统治直到万代！ （本章第1-3节在《马索拉抄本》为3:31-33）

4 "我尼布甲尼撒安逸地住在家中， 在宫里享受荣华富贵。（本节在《马索拉抄本》为4:1）

5 我作了一个梦， 这梦使我惧怕； 我在床上所见的梦幻和我脑海中出现的异象， 都使我惊惶。

6 我就下令把巴比伦所有的智慧人， 都带到我面前来， 要他们把梦的意思向我说明。

7 于是术士、用法术的、迦勒底人和占星家都进来； 我当面把那梦告诉了他们， 可是他们却不能把梦的意思向我说明。

8 "最后， 那照着我神的名， 称为伯提沙撒的但以理， 来到我面前， 他里面有圣神的灵， 我就把梦告诉他：

9 ‘术士的领袖伯提沙撒啊！ 因为我知道你里面有圣神的灵， 没有什么隐秘的事能难倒你； 因此， 你要把我梦中所见的异象和梦的意思告诉我。

10 我躺在床上时脑海中所见的异象是这样： 我看见大地中间， 有一棵树， 十分高大。

11 那树渐长， 而且坚强， 高达于天， 地极所有的人都看得到。

12 它的叶子美丽， 果实繁多， 所有的生物都从它得到食物； 野地的走兽在它下面歇息， 空中的飞鸟栖宿在它的枝头上； 各种生物都从它得着供养。

13 "‘我躺在床上， 在我脑海出现的异象中， 我看见有一位守望者， 就是圣者， 从天上下来，

14 大声呼叫， 这样说： 你们要砍下这树， 削断枝子， 摇落叶子， 打散果子， 把树下的走兽赶散， 把树枝上的飞鸟赶走。

15 然而， 树根的余干却要留在地上， 用铁和铜的链子围住， 留在野地的青草中， 使他被天露滴湿； 使他像走兽一样在地上的草丛中得他的分。

16 使他的心改变， 不再是人的心， 给他一个兽心， 使他经过七年的时期。

17 这是守望者宣告的裁决， 是圣者颁布的决定， 好使世人都知道： 至高者在世人的国中掌权， 他喜欢把国赐给谁， 就赐给谁， 甚至立最卑微的人执掌国权。

18 "‘这就是我尼布甲尼撒王所作的梦。伯提沙撒啊！ 你要把这梦的意思告诉我， 因为我国中所有的智慧人都不能把梦的意思向我说明； 只有你能， 因为你里面有圣神的灵。’"

19 于是那称为伯提沙撒的但以理惊愕片时， 他想到的事使他惊惶。王对他说： "伯提沙撒啊！ 别让这梦和梦的意思使你惊惶。"伯提沙撒回答说： "我主啊！ 愿这梦归给憎恨你的人， 梦的意思归给你的敌人。

20 你所见的树渐长， 而且坚强， 高达于天， 全地的人都看得到。

21 它的叶子美丽， 果实繁多， 所有的生物都从它得到食物； 野地的走兽住在它下面， 空中的飞鸟栖在它的枝头上。

22 王啊！ 你就是那树， 越来越伟大坚强； 你的威势渐长， 高达于天； 你的权柄直到地极。

23 王既然看见一位守望者， 就是圣者， 从天上下来， 说： ‘你们要砍下毁坏这树， 树根的余干却要留在地上， 用铁和铜的链子围住， 留在野地的青草中， 使他被天露滴湿； 使他的分和野地的走兽一样， 直到他经过那七年的时期。’

24 王啊！ 梦的意思就是这样： 这临到我主我王的事， 是至高者的裁决。

25 你必被赶逐， 离开人群， 和野地的走兽同住； 你必像牛一样吃草， 被天露滴湿， 要经过七年的时期； 等到你承认至高者在世人的国中掌权， 他喜欢把国赐给谁， 就赐给谁。

26 守望者既然吩咐要留下树根的余干， 所以， 等到你承认上天的至高者是掌权的， 你的国就必再归给你。

27 因此， 王啊！ 请你接纳我的劝告， 施行公义， 断绝罪过， 怜悯受欺压者， 断绝罪孽， 你的平安或者可以延长。"

28 这一切事都在尼布甲尼撒王身上实现了。

29 过了十二个月， 王在巴比伦王宫的平顶上散步的时候，

30 他说： "这大巴比伦城不是我用大能大力建造作我的京都， 为显我威严的荣耀吗？"

31 这话在王的口中还没有说完， 就有声音从天上传下来， 说： "尼布甲尼撒王啊！ 你的王权被褫夺了。

32 你必被赶逐， 离开人群， 和野地的走兽同住； 你必像牛一样吃草， 要经过七年的时期； 等到你承认至高者在世人的国中掌权， 他喜欢把国赐给谁， 就赐给谁。"

33 这话立刻就应验在尼布甲尼撒身上； 他被赶逐， 离开人群， 像牛一样吃草， 身体被天露滴湿， 直到他的头发长得像鹰毛， 指甲像鸟爪。

34 "七年的日子满了， 我尼布甲尼撒举目望天， 我的理智恢复过来， 我就称颂至高者， 赞美尊崇活到永远的 神。他的统治永无穷尽， 他的国度直到万代。

35 地上所有的居民， 在他来说都是虚无； 在天上的万军中， 他凭自己的意旨行事； 在地上的居民中， 也是这样； 没有人能拦住他的手， 或问他说： ‘你作什么？’

36 "那时， 我的理智恢复过来后， 为着我国的光荣， 我的威严和光辉也都恢复过来了。我的谋臣和官员仍来求见我， 我的王权重新坚立， 我的权势越发增加。

37 现在我尼布甲尼撒赞美、尊崇、荣耀天上的王， 因为他所作的一切都正确， 他所行的也都公平； 行为骄傲的， 他都能贬低。"