1 Kaj kiam ĉiuj reĝoj de la Amoridoj, kiuj loĝis transe de Jordan okcidente, kaj ĉiuj reĝoj de la Kanaanidoj, kiuj loĝis apud la maro, aŭdis, ke la Eternulo elsekigis la akvon de Jordan antaŭ la Izraelidoj, ĝis ili transiris, tiam ektimis ilia koro, kaj ili ne havis plu kuraĝon antaŭ la Izraelidoj.

2 En tiu tempo la Eternulo diris al Josuo:Faru al vi ŝtonajn tranĉilojn, kaj cirkumcidu la Izraelidojn denove, duan fojon.

3 Kaj Josuo faris al si ŝtonajn tranĉilojn, kaj cirkumcidis la Izraelidojn sur la monteto Aralot.

4 Kaj jen estas la kaŭzo, pro kiu Josuo cirkumcidis:la tuta popolo, kiu eliris el Egiptujo, la virseksuloj, ĉiuj militkapablaj, mortis en la dezerto, sur la vojo, kiam ili iris el Egiptujo;

5 ĉar cirkumcidita estis la tuta popolo, kiu eliris; sed ĉiuj, kiuj naskiĝis en la dezerto, sur la vojo, kiam ili iris el Egiptujo, ne estis cirkumciditaj.

6 Ĉar dum kvardek jaroj la Izraelidoj iris en la dezerto, ĝis la tuta popolo militkapabla, kiu eliris el Egiptujo, elmortis, pro tio, ke ili ne obeis la voĉon de la Eternulo; al ili la Eternulo ĵuris, ke Li ne montros al ili la landon, pri kiu la Eternulo ĵuris al iliaj patroj, ke Li donos al ni landon, en kiu fluas lakto kaj mielo.

7 Iliajn filojn Li starigis anstataŭ ili. Tiujn Josuo cirkumcidis; ĉar ili estis necirkumciditaj, ĉar oni ne cirkumcidis ilin dum la vojo.

8 Kaj kiam estis finita la cirkumcidado de la tuta popolo, ili restis sur sia loko en la tendaro, ĝis ili resaniĝis.

9 Kaj la Eternulo diris al Josuo:Hodiaŭ Mi derulis de vi la hontindaĵon de Egiptujo. Kaj tiu loko ricevis la nomon Gilgal ĝis hodiaŭ.

10 Kaj la Izraelidoj staris tendare en Gilgal, kaj faris la Paskon en la dek-kvara tago de la monato vespere sur la stepo de Jeriĥo.

11 Kaj ili manĝis el la produktoj de la tero en la sekvanta tago post la Pasko, macojn kaj rostitajn grajnojn en la sama tago.

12 Kaj la manao ĉesis fali en la sekvanta tago, post kiam ili manĝis el la produktoj de la tero; kaj la Izraelidoj ne plu havis manaon, sed ili manĝis la produktojn de la lando Kanaana en tiu jaro.

13 Kaj okazis, ke kiam Josuo estis apud Jeriĥo, li levis siajn okulojn, kaj ekvidis, ke jen viro staras antaŭ li kaj en sia mano li tenas nudigitan glavon. Kaj Josuo aliris al li, kaj diris al li:Ĉu vi estas nia, aŭ ĉu el niaj malamikoj?

14 Kaj tiu diris:Ne, mi estas militestro de la Eternulo, mi nun venis. Tiam Josuo ĵetis sin vizaĝaltere kaj faris adoron, kaj diris al li:Kion mia sinjoro diros al sia sklavo?

15 Kaj la militestro de la Eternulo diris al Josuo:Demetu viajn ŝuojn de viaj piedoj; ĉar la loko, sur kiu vi staras, estas sankta. Kaj Josuo faris tiel.

1 在约旦河西， 亚摩利人的众王和靠近海边迦南人的众王， 听见耶和华怎样使约旦河的水在以色列人面前干了， 直到他们都过河去， 他们都心里惊怕， 因以色列人的缘故， 勇气全失。

2 那时， 耶和华对约书亚说： "你要制造火石刀， 第二次给以色列人行割礼。"

3 约书亚就制造了火石刀， 在包皮山那里给以色列人行了割礼。

4 约书亚给以色列人行割礼的原因是这样： 所有从埃及出来的人民， 就是所有能作战的男丁， 出埃及以后， 都死在旷野的路上。

5 因为所有从埃及出来的人民都受过割礼； 唯有从埃及出来以后， 所有在旷野的路上出生的人民， 都没有受过割礼。

6 以色列人在旷野走了四十年， 直到全国的人， 就是从埃及出来能作战的男丁， 都灭尽了， 因为他们不听耶和华的话； 耶和华曾经向他们起誓， 必不容许他们看见耶和华向他们列祖起誓要赐给我们的地， 就是流奶与蜜的地。

7 他们的子孙， 就是耶和华兴起来代替他们的， 约书亚给他们行了割礼； 这些人是未受割礼的人， 因为他们在路上没有受过割礼。

8 全国的人受了割礼之后， 都住在营中自己的地方， 直到痊愈。

9 耶和华对约书亚说： "我今日把埃及的耻辱从你们身上辊去了。"因此， 那地方名叫吉甲（"吉甲"意即"辊"）， 直到今日。

10 以色列人在吉甲安营； 正月十四日晚上， 他们在耶利哥的平原守逾越节。

11 逾越节后次日， 他们吃了那地的出产； 就在那一天， 吃了无酵饼和烘的谷物。

12 他们吃了那地的出产之后， 第二天吗哪就停止降下； 以色列人不再有吗哪了； 那一年他们却吃迦南地的出产。

13 约书亚走近耶利哥的时候， 抬头观看， 看见一个人站在他对面， 手里拿着拔出来的刀。约书亚走到他那里， 对他说： "你是我们的人， 还是我们的仇敌呢？"

14 那人回答： "不是的； 我现在来是作耶和华军队的元帅。"约书亚就脸伏在地， 向他下拜， 对他说： "我主有什么事要吩咐仆人呢？"

15 耶和华军队的元帅对约书亚说： "把你脚上的鞋脱下来， 因为你站的地方是圣地。"约书亚就照着行了。