1 Kaj la popolo kaj iliaj edzinoj komencis forte krii kontraŭ siaj fratoj, la Judoj.

2 Estis tiaj, kiuj parolis:Estas multe da ni kaj da niaj filoj kaj filinoj; ni prenu al ni grenon kaj manĝu, por ke ni vivu.

3 Aliaj parolis:Niajn kampojn, niajn vinberĝardenojn, kaj niajn domojn ni donas proprunte, por ke ni akiru grenon kontraŭ malsato.

4 Aliaj parolis:Ni pruntas monon por impostoj por la reĝo, donante garantiaĵe niajn kampojn kaj vinberĝardenojn;

5 sed kiel la korpo de niaj fratoj, tia estas nia korpo, kiel iliaj infanoj, tiaj estas niaj infanoj; tamen jen ni devas humile servigi niajn filojn kaj niajn filinojn, kaj el niaj filinoj kelkaj jam estas humiligitaj. Ni ne havas forton en niaj manoj, kaj niaj kampoj kaj vinberĝardenoj apartenas al aliaj.

6 Kaj tio forte min ĉagrenis, kiam mi aŭdis ilian kriadon kaj tiujn vortojn.

7 Sed mia koro donis al mi konsilon, kaj mi faris severan riproĉon al la eminentuloj kaj al la estroj, kaj diris al ili:Vi prenas procentegon de viaj fratoj! Kaj mi kunvokis kontraŭ ili grandan kunvenon.

8 Kaj mi diris al ili:Ni elaĉetis niajn fratojn, la Judojn, kiuj estis venditaj al la nacioj, kiom ni povis; dume vi volas vendi viajn fratojn, kaj ili estas vendataj al ni! Ili silentis kaj trovis nenion por respondi.

9 Kaj mi diris:Ne bona estas tio, kion vi faras. Ĉu vi ne devas konduti kun timo antaŭ nia Dio, por eviti malhonoron de la flanko de la nacioj, niaj malamikoj?

10 Ankaŭ mi kaj miaj fratoj kaj miaj junuloj donis al ili prunte monon kaj grenon; ni malŝuldigu al ili tiun ŝuldon.

11 Redonu do al ili hodiaŭ iliajn kampojn, vinberĝardenojn, olivĝardenojn, kaj domojn, kaj la procenton pro la mono, la greno, la mosto, kaj la oleo, kiujn vi pruntis al ili.

12 Kaj ili diris:Ni redonos, kaj ni ne postulos de ili; ni agos tiel, kiel vi diras. Kaj mi alvokis la pastrojn, kaj mi prenis de ili ĵuron, ke ili tiel agos.

13 Kaj mi elskuis mian baskon, kaj diris:Tiele Dio elskuu el lia domo kaj el lia akiritaĵo ĉiun homon, kiu ne plenumos tiun vorton; tiele li estu elskuita kaj senhava. Kaj la tuta komunumo diris:Amen; kaj oni gloris la Eternulon. Kaj la popolo agis tiele.

14 Krom tio, de post la tago, kiam al mi estis ordonite esti ilia regionestro en la Juda lando, de la dudeka jaro ĝis la tridek-dua jaro de la reĝo Artaĥŝast, en la daŭro de dek du jaroj, mi kun miaj fratoj ne manĝis la panon de regionestro.

15 La antaŭaj regionestroj, kiuj estis antaŭ mi, ŝarĝadis la popolon, kaj prenadis de ili panon kaj vinon, krom kvardek sikloj da arĝento; eĉ iliaj junuloj regis super la popolo. Sed mi ne agis tiel, pro timo antaŭ Dio.

16 Mi partoprenis ankaŭ en la laborado ĉe tiu murego; kaj kampon ni ne aĉetis; kaj ĉiuj miaj junuloj kolektiĝadis tie al la laboro.

17 Ĉe mia tablo estadis po cent kvindek homoj da Judoj kaj estroj, kaj ankaŭ da tiuj, kiuj venis al ni el la nacioj, kiuj estas ĉirkaŭ ni.

18 Preparataj estis por unu tago:unu bovo, ses plej bonaj ŝafoj, kaj ankaŭ birdoj estis preparataj ĉe mi; kaj en la daŭro de dek tagoj estis uzata tre multe da vino. Malgraŭ tio mi ne postulis panon de regionestro, ĉar la popolo estis ŝarĝita de malfacila laboro.

19 Rememoru pri mi al bono, ho mia Dio, ĉion, kion mi faris por ĉi tiu popolo.

1 那时， 民众和他们的妻子大声呼冤， 控告自己的同胞犹大人。

2 有些人说： "我们和儿女人口众多， 给我们五谷糊口， 可以存活。"

3 有些人说： "我们抵押了自己的田地、葡萄园和房屋， 为要在饥荒中买到五谷。"

4 有些人说： "我们为了要借钱向王纳税， 只好抵押了我们的田地和葡萄园。

5 虽然我们的身体与我们同胞的身体一样， 我们的儿女与他们的儿女也相同， 可是我们却要强迫自己的儿女去作仆婢， 而且我们的女儿有些已经作了奴婢， 我们却无能为力， 因为我们的田地和葡萄园已经属于别人了。"

6 我听见他们的哀叫和所讲的这些事， 就十分忿怒。

7 我心中筹算一番以后， 就谴责贵族和官长， 对他们说： "你们各人向自己的同胞贷款， 竟然索取高利！ "于是我召开大会攻击他们。

8 我对他们说： "我们已尽了我们的能力， 把那些卖了给外族人的同胞犹大人买赎回来， 而你们还想要出卖你们的同胞， 好让我们再把他们买回来吗？"他们都默不作声， 无话可说。

9 我又说： "你们这事作得不对。你们岂不应怀着敬畏我们 神的心行事为人， 免遭我们的仇敌外族人的毁谤吗？

10 现在我和我的兄弟， 以及我的仆人要把银钱和五谷借给他们。让我们大家都放弃放债取利吧！

11 请你们今天就把他们的田地、葡萄园、橄榄园、房屋， 以及你们向他们索取的利息： 百分之一的利钱、五谷、新酒和新油， 都归还给他们。"

12 他们就说： "我们必定归还， 不再向他们要求利息了， 你怎么说， 我们愿意照着你说的去行。"我就把祭司们召了来， 叫众人起誓必照着这话去行。

13 我抖着胸前的衣襟说： "不履行这话的， 愿 神也是这样抖他离开他的家和产业， 直到抖空。"全体会众都说： "阿们！ "又赞美耶和华。众人都照着这话去行。

14 自从我奉命在犹大地作他们省长的日子以来， 就是从亚达薛西王二十年， 直到三十二年， 共十二年， 我和我的兄弟都没有吃过省长的俸禄。

15 在我们以先的前任省长， 重压人民， 每日都向他们索取粮食和酒， 以及四百五十六克银子。连他们的仆人也辖制人民， 但我因为敬畏 神， 就不这样行。

16 我坚持只重修城墙的工程； 所以我们不购置田产， 我所有的仆人也都聚集在那里工作。

17 在我桌上吃饭的， 有一百五十个犹大人和官长， 还有那些从我们四围外族来到我们这里的人；

18 每天预备牛一头、肥羊六只， 又为我预备一些飞禽； 每十天供应大量各类的酒。虽然这样， 我仍然没有索取省长的俸禄， 因为这些人服役已经负担沉重。

19 "我的 神啊， 求你记念我， 记念我为这人民所作的一切事， 施恩给我。"