1 Jesus voltou para o Monte das Oliveiras, mas logo no dia seguinte, de manhã cedo, encontrava-se de novo no templo. Em breve se juntou uma multidão e, sentando-se, pôs-se a falar-lhe.
3 Enquanto falava, os mestres da lei e os fariseus trouxeram-lhe uma mulher apanhada em adultério, e puseram-na diante do povo:
4 Mestre, esta mulher foi apanhada em flagrante adultério. As leis de Moisés ordenam que a apedrejemos. Que achas?
6 Procuravam, assim, levá-lo a dizer qualquer coisa que pudessem usar contra ele. Jesus, baixando-se, pôs-se a escrever na terra com a ponta do dedo. Eles teimavam em ter uma resposta. Então, endireitando-se, disse: Está bem, apedrejem-na, mas que a primeira pedra seja lançada por aquele que nunca tenha pecado. E, curvando-se de novo, continuou a escrever no pó do chão.
9 E começaram a afastar-se um a um, principiando pelos mais velhos, até que ficou só Jesus com aquela mulher. Tornando a erguer-se e vendo só a mulher perguntou-lhe: Onde estão os teus acusadores? Nem um sequer te condenou?
11 Não, Senhor.E Jesus disse-lhe: Também eu não te condeno. Vai e não tornes a pecar.
1 Mutta Jeesus meni Öljymäelle.
2 Ja varhain aamulla hän taas saapui pyhäkköön, ja kaikki kansa tuli hänen luoksensa; ja hän istuutui ja opetti heitä.
3 Silloin kirjanoppineet ja fariseukset toivat hänen luoksensa aviorikoksesta kiinniotetun naisen, asettivat hänet keskelle
6 Mutta sen he sanoivat kiusaten häntä, päästäkseen häntä syyttämään. Silloin Jeesus kumartui alas ja kirjoitti sormellaan maahan.
8 Ja taas hän kumartui alas ja kirjoitti maahan.
9 Kun he tämän kuulivat ja heidän omatuntonsa todisti heidät syyllisiksi, menivät he pois, toinen toisensa perästä, vanhimmista alkaen viimeisiin asti; ja siihen jäi ainoastaan Jeesus sekä nainen, joka seisoi hänen edessään.