1 Quando as nações da banda ocidental do Jordão - os amorreus, mais os cananeus, que viviam, estes últimos, na costa do Mediterrâneo - ouviram que o Senhor tinha secado o rio Jordão para que o povo de Israel pudesse passar, foi-se-lhes o alento, completamente, e ficaram paralisados de terror.

2 O Senhor disse a Josué que reservasse um dia para circuncidar a população masculina de Israel. O Senhor deu-lhes instruções para fazerem facas de pedra, próprias para esse fim. O local onde o rito da circuncisão teve lugar foi chamado A Colina dos Prepúcios.

4 A razão desta segunda cerimónia da circuncisão foi a seguinte: é que apesar de todos os homens que saíram do Egipto com idade de pegarem em arma terem sido circuncidados, toda essa geração morrera durante a travessia do deserto e nenhum dos rapazes nascidos depois tinha passado por esse rito. Porque a nação de Israel percorrera o deserto, andando em várias direcções durante quarenta anos até que todos os homens em idade de serviço de combate na altura em que deixaram o Egipto morreram; visto que não tinham obedecido ao Senhor, o qual lhes dissera que não haveriam de entrar na terra que prometera a Israel - uma terra onde brotam o leite e o mel. Foi pois essa a razão porque Josué circuncidou os filhos deles- os homens que tinham crescido para tomarem o lugar dos seus pais.

8 E o Senhor disse a Josué: Hoje pus fim à vergonha de não serem cicuncidados. Assim, o local em que isto foi feito chamou-se Gilgal , e assim é chamado até hoje. Após a cerimónia, a nação inteira repousou no acampamento até que as feridas sarassem.

10 Enquanto estavam acampados ali em Gilgal nas campinas do Jordão, celebraram a Páscoa durante a noite do dia catorze do mês. No dia seguinte começaram a comer da fruta e dos cereais dos campos que invadiram, tendo feito pães sem fermento. Passado mais um dia, o maná deixou de cair e nunca mais ninguém o achou. Portanto, a partir dessa altura eles passaram a comer das searas de Canaã.

13 Numa ocasião em que Josué estava perto da cidade de Jericó apareceu-lhe um homem junto dele com uma espada desembainhada. Josué avançou para ele e perguntou: És amigo ou inimigo?

14 Sou o comandante do exército do Senhor.Josué caiu por terra perante ele, adorou-o e disse-lhe: Dá-me as tuas ordens.

15 Descalça-te porque este solo é santo. E Josué obedeceu.

1 Kun kaikki amorilaisten kuninkaat, jotka asuivat tällä puolella Jordanin, lännen puolella, ja kaikki kanaanilaisten kuninkaat, jotka asuivat meren rannalla, kuulivat, kuinka Herra oli kuivannut Jordanin veden israelilaisten tieltä, kunnes he olivat kulkeneet yli, niin raukesi heidän sydämensä, eikä heissä enää ollut rohkeutta asettua israelilaisia vastaan.

3 Niin Joosua teki itselleen kiviveitsiä ja ympärileikkasi israelilaiset Esinahkakukkulan luona.

4 Ja syy siihen, että Joosua toimitti ympärileikkauksen, oli tämä: koko kansa, joka oli lähtenyt Egyptistä, miehenpuolet, kaikki sotakuntoiset miehet, olivat kuolleet matkalla erämaassa, heidän lähdettyään Egyptistä.

5 Sillä kaikki se kansa, joka oli lähtenyt, oli ollut ympärileikattu, mutta sitä kansaa, joka oli syntynyt matkalla erämaassa, heidän lähdettyään Egyptistä, ei oltu ympärileikattu.

6 Sillä neljäkymmentä vuotta olivat israelilaiset vaeltaneet erämaassa, kunnes oli hävinnyt koko se kansa, ne sotakuntoiset miehet, jotka olivat Egyptistä lähteneet, ne, jotka eivät olleet totelleet Herran ääntä ja joille Herra sentähden oli vannonut, ettei hän ollut salliva heidän nähdä sitä maata, jonka Herra heidän isillensä vannotulla valalla oli luvannut antaa meille, sitä maata, joka vuotaa maitoa ja mettä.

7 Mutta hän herätti heidän poikansa heidän sijaansa; ne Joosua ympärileikkasi, sillä he olivat ympärileikkaamattomia, koska ei heitä oltu ympärileikattu matkalla.

8 Kun koko kansa oli saatu ympärileikatuksi, pysyivät he paikallaan leirissä, kunnes olivat toipuneet.

10 Kun israelilaiset olivat leiriytyneet Gilgaliin, viettivät he sen kuukauden neljäntenätoista päivänä, ehtoolla, pääsiäistä Jerikon arolla.

11 Ja pääsiäisen jälkeisenä päivänä he söivät sen maan tuotteista happamatonta leipää ja paahdettuja jyviä, juuri sinä päivänä.

12 Mutta seuraavana päivänä lakkasi manna, koska he söivät sen maan tuotteita; eivätkä israelilaiset enää saaneet mannaa, vaan he söivät sinä vuonna Kanaanin maan satoa.