1 Na manhã seguinte, logo muito cedo, Josué e o povo de Israel deixaram Acácia, e vieram até às margens do rio Jordão, onde ficaram acampados durante alguns dias antes de o atravessarem.
2 No terceiro dia foram mandados chefes por todo o acampamento com estas instruções: Quando virem os sacerdotes transportar a arca do Senhor vosso Deus, sigam-na. Vocês nunca antes fizeram este caminho, por isso precisam que vos guiem. Mantenham uma distância aproximada de um quilómetro entre vocês e a arca; tenham cuidado em não se aproximarem mais do que essa distância indicada.
5 Seguidamente Josué mandou aos sacerdotes que cumprissem a cerimónia da sua purificação. Porque amanhã, disse ele, o Senhor fará um grande milagre.
6 Pela manhã Josué deu ordens aos sacerdotes desta maneira: Levantem a arca e atravessem o rio à nossa frente. E eles assim foram, andando diante do povo.
7 Hoje, disse o Senhor a Josué, aumentará muito a tua autoridade perante todo o povo; porque Israel constatará que eu estou contigo tal como estive com Moisés. Dá instruções aos sacerdotes para que parem mesmo à beira do rio.
9 Então Josué convocou toda a gente e disse-lhes: Venham ouvir o que o Senhor vosso Deus disse.
10 Hoje vão dar-se conta seguramente que o Deus vivo está no vosso meio e que sem falta nenhuma ele expulsará daquela terra os cananeus, os heteus, os heveus, os perizeus, os girgaseus, os amorreus e os jebuseus - eles todos, povos habitando actualmente no território que em breve vão habitar. Reparem bem numa coisa- é que a arca de Deus, que é o Senhor de toda a Terra, vos conduzirá através do rio!
12 Por isso, elejam doze homens, um de cada tribo, para a tarefa especial que lhes vai ser indicada. Quando os sacerdotes que transportarem a arca tocarem na água com os pés, o rio parará de correr, como se as águas estivessem a ser retidas por uma represa, amontoar-se-ão como se uma muralha invencível as retivesse!
14 Acontecia ser a época das colheitas, o que correspondia com as cheias do Jordão, em que o rio saía do leito e as águas inundavam os terrenos marginais; no entanto, logo que o povo se preparou para atravessar o rio e os pés dos sacerdotes que transportavam a arca entraram na água, imediatamente as águas começaram a amontoar-se como se tivessem encontrado um dique, e isto já muito acima, na cidade de Adã, perto de Zaretã! As águas abaixo desse ponte foram correndo para o Mar Salgado, até que o leito ficou sem água nenhuma. Então todo o povo passou, no sítio em que o rio mais se aproximava da cidade de Jericó, e os sacerdotes que transportavam a arca permaneceram ali no meio do Jordão, sobre terra sem água, até que toda a gente passou para o outro lado.
1 Niin Joosua nousi varhain seuraavana aamuna, ja he lähtivät liikkeelle Sittimistä ja tulivat Jordanille, hän ja kaikki israelilaiset; ja he olivat siellä yötä, ennenkuin menivät virran yli.
2 Mutta kolmen päivän kuluttua kulkivat päällysmiehet halki leirin
11 katso, kaiken maan Herran liitonarkki kulkee teidän edellänne Jordanin poikki.
12 Ottakaa siis kaksitoista miestä Israelin sukukunnista, kustakin sukukunnasta yksi mies.
14 Kun kansa sitten lähti liikkeelle teltoistaan mennäksensä Jordanin poikki, liitonarkkia kantavien pappien käydessä kansan edellä,
15 ja niin pian kuin liitonarkin kantajat tulivat Jordanille ja liitonarkkia kantavien pappien jalat painuivat rantaveteen, niin vaikka Jordan koko elonleikkuuajan on tulvillaan yli kaikkien äyräidensä,
16 pysähtyi ylhäältä päin virtaava vesi ja seisoi yhtenä roukkiona hyvin kaukana Aadamin luona, sen kaupungin, joka on Saaretanin vieressä; ja se vesi, joka virtasi alaspäin Aromereen, Suolamereen, hävisi kokonaan. Niin kansa kulki virran yli Jerikon kohdalta.
17 Ja Herran liitonarkkia kantavat papit seisoivat alallaan kuivalla pohjalla keskellä Jordania, kaiken Israelin kulkiessa kuivaa myöten, kunnes koko kansa oli ehtinyt kulkea Jordanin yli.