1 Onnellisia ovat ne, joiden vaellus on nuhteetonta, ne, jotka seuraavat Herran lakia.

2 Onnellisia ne, jotka pitävät hänen liittonsa ja koko sydämestään kysyvät hänen tahtoaan,

3 ne, jotka eivät tee vääryyttä vaan kulkevat hänen teitään.

4 Sinä olet antanut säädöksesi tarkoin noudatettaviksi.

5 Kunpa kulkuni olisi vakaa, kunpa aina seuraisin sinun määräyksiäsi!

6 Kun pidän käskysi silmieni edessä, en joudu häpeään.

7 Vilpittömin sydämin minä kiitän sinua, kun opin tuntemaan oikeamieliset päätöksesi.

8 Minä noudatan sinun käskyjäsi -- älä koskaan minua hylkää!

9 Miten nuorukainen pysyy oikealla tiellä? Siten, että noudattaa sinun sanaasi.

10 Koko sydämestäni minä kysyn sinun tahtoasi, älä anna minun eksyä käskyjesi tieltä.

11 Minä talletan kaikki ohjeesi sydämeeni, etten rikkoisi sinua vastaan.

12 Kiitetty olet sinä, Herra! Opeta minut tuntemaan määräyksesi.

13 Minä julistan ihmisille kaikki sinun päätöksesi.

14 Minä iloitsen sinun liittosi tiestä niin kuin iloitaan rikkauksista.

15 Minä tutkistelen sinun säädöksiäsi, pidän katseeni sinun poluillasi.

16 Sinun käskysi ovat iloni, sinun sanaasi minä en unohda.

17 Pidä huolta minusta, palvelijastasi, niin saan elää ja noudattaa sinun sanaasi.

18 Avaa silmäni näkemään sinun lakisi kaikkine ihmeineen.

19 Minä olen muukalainen maan päällä. Älä salaa minulta käskyjäsi.

20 Minä riudun kaipauksesta, alati minä odotan sinun päätöksiäsi.

21 Sinä pidät kurissa röyhkeät, nuo kirotut, jotka kääntävät selkänsä sinun käskyillesi.

22 Vapauta minut pilkasta ja häväistyksestä, olenhan elänyt niin kuin liittosi vaatii.

23 Vehkeilkööt mahtimiehet minua vastaan -- minä, palvelijasi, tutkin sinun määräyksiäsi.

24 Sinun liittosi on iloni, liittosi säädökset ovat neuvonantajani.

25 Minä olen vaipunut maan tomuun. Virvoita minut, tee sanasi mukaan!

26 Sinä kuulet minua, kun kerron, mitä teitä olen kulkenut. Opeta minut tuntemaan määräyksesi!

27 Opasta minut säädöstesi tielle, minä tahdon tutkistella sinun lakisi ihmeitä.

28 Olen levoton, huolet painavat minua. Nosta minut maasta, tee sanasi mukaan!

29 Pidä minut loitolla valheen teistä, opeta minulle lakisi, ole armollinen.

30 Minä olen valinnut totuuden tien, sinun päätöksesi ovat aina silmieni edessä.

31 Sinun liitostasi, Herra, minä pidän kiinni -- älä anna minun joutua häpeään!

32 Kevein askelin minä kuljen sinun käskyjesi tietä, sinä huojennat mieleni.

33 Herra, opeta minulle määräystesi tie, niin seuraan sitä tinkimättä.

34 Anna minulle ymmärrystä noudattaa lakiasi, olla sydämestäni sille kuuliainen.

35 Anna minun kulkea käskyjesi polkua, siitä minä saan ilon.

36 Taivuta sydämeni liittosi puoleen, oman voiton pyynnistä ohjaa se pois.

37 Käännä katseeni kauas kaikesta turhasta, anna minun elää ja kulkea sinun tietäsi.

38 Tee myös minulle se, minkä olet luvannut tehdä kaikille, jotka sinua pelkäävät.

39 Päästä minut häpeästä, joka minua uhkaa. Sinun päätöksesi ovat hyvät.

40 Herra, minä kaipaan sinun säädöksiäsi. Sinä olet oikeamielinen -- anna minun elää!

41 Herra, osoita minulle uskollisuutesi, auta minua, tee lupauksesi mukaan!

42 Sinun sanaasi minä turvaan, sen avulla pystyn vastaamaan pilkkaajille.

43 Älä jätä suutani totuuden sanaa vaille, minä panen toivoni sinun päätöksiisi.

44 Minä noudatan aina sinun lakiasi, aina ja ikuisesti.

45 Sinun säädöstesi mukaan minä tahdon elää, ja siksi voin kulkea kevein mielin.

46 Kuninkaittenkin edessä kerron arkailematta sinun liitostasi.

47 Sinun käskyistäsi minä saan ilon, ne ovat minulle rakkaat.

48 Minä kohotan käteni sinun puoleesi, minä tutkistelen sinun käskyjäsi. Ne ovat minulle rakkaat.

49 Muista lupausta, jonka palvelijallesi annoit! Sinun sanasi antoi minulle toivon.

50 Sinun lupauksesi on kurjuudessa lohtunani, se virvoittaa minut jälleen.

51 Röyhkeät ovat alati minua solvaamassa, mutta minä en poikkea sinun laistasi.

52 Minä ajattelen ikiaikaisia päätöksiäsi, Herra, niistä minä saan lohdun.

53 Minä joudun suunniltani jumalattomien tähden, jotka hylkäävät sinun lakisi.

54 Sinun käskysi ovat riemulauluni, kun asun täällä muukalaisena.

55 Yölläkin minä muistan sinut, Herra, minä tahdon alati noudattaa lakiasi.

56 Tämä on minun tehtäväni: elää sinun säädöstesi mukaan.

57 Herra on minulle kaikki, muuta ei minulla ole, hänen sanojaan olen luvannut noudattaa.

58 Koko sydämestäni minä pyydän suosiotasi: armahda minua, tee lupauksesi mukaan!

59 Minä tutkin vaellustani ja käännän askeleeni sinun liittosi tielle.

60 Oikopäätä, viivyttelemättä minä aina täytän sinun käskysi.

61 Jumalattomien köydet kiertyvät ympärilleni, mutta minä en unohda sinun lakiasi.

62 Yösydännäkin nousen kiittämään sinua oikeudenmukaisista päätöksistäsi.

63 Olen kaikkien niiden ystävä, jotka pelkäävät sinua ja noudattavat sinun säädöksiäsi.

64 Sinun hyvyytesi, Herra, täyttää maan. Opeta minut tuntemaan käskysi!

65 Herra, hyvin sinä olet palvelijallesi tehnyt, olet tehnyt sanasi mukaan.

66 Anna minulle tietoa, anna oikeaa ymmärrystä, minä turvaan sinun käskyihisi.

67 Minä kuljin harhateitä, kunnes jouduin nöyrtymään. Nyt olen kuuliainen, elän ohjeittesi mukaan.

68 Herra, sinä olet hyvä, sinun tekosi ovat hyvät. Opeta minut tuntemaan määräyksesi!

69 Röyhkeät mustaavat minua valheillaan, mutta minä seuraan kaikessa sinun säädöksiäsi.

70 Heidän sydämensä on turta kuin ihramöykky, mutta minulle sinun lakisi antaa ilon.

71 Hyvä oli, että jouduin nöyrtymään, näin minä opin sinun määräyksesi.

72 Laki, jonka olet antanut, on minulle kallis, kalliimpi kuin kaikki hopea ja kulta.

73 Sinun kätesi ovat minut muovanneet. Anna myös ymmärrystä, että opin käskysi!

74 Sinun palvelijasi iloitsevat, kun näkevät minut, sillä minä panen toivoni sinun sanaasi.

75 Minä tiedän, Herra, että sinun päätöksesi ovat oikeat -- oikein oli, että panit minut nöyrtymään.

76 Anna armosi lohdukseni, niin kuin olet palvelijallesi luvannut.

77 Ole minulle laupias, silloin jaksan elää. Sinun lakisi antaa minulle ilon.

78 Joutukoot häpeään röyhkeät -- syyttä he vainoavat minua! Minä tutkistelen sinun säädöksiäsi.

79 Tulkoot luokseni ne, jotka palvelevat sinua ja tietävät, mitä sinun liittosi vaatii.

80 Kunpa noudattaisin vakaasti sinun määräyksiäsi! Silloin en joudu häpeään.

81 Minun sydämeni ikävöi apuasi, sinun lupaukseesi minä panen toivoni.

83 Vaikka olen kuin savun käpristämä leili, en unohda sinun käskyjäsi.

84 Kuinka kauan annat palvelijasi odottaa? Milloin langetat tuomion vainoojilleni?

85 Röyhkeät kaivavat tielleni kuoppia, nuo, jotka eivät piittaa sinun laistasi.

86 Sinun käskysi ovat oikeat. Auta minua! He vainoavat minua syyttä.

87 He ovat miltei tuhonneet minut, mutta minä en hylkää sinun säädöksiäsi.

88 Anna minun elää, sinä uskollinen, niin olen kuuliainen sinun liitollesi.

89 Herra, sinun sanasi on ikuinen. Sen luja perusta on taivaassa.

90 Polvesta polveen pysyy totuutesi. Sinä panit paikoilleen maan, ja se pysyy.

91 Sinun päätöstesi varassa on yhä kaikki, koko luomakunta palvelee sinua.

92 Ellei lakisi olisi ollut minun ilonani, olisin menehtynyt kurjuuteen.

93 Milloinkaan en unohda sinun säädöksiäsi, ne antavat minulle elämän.

94 Minä kuulun sinulle. Pelasta minut! Sinun säädöstesi mukaan minä tahdon elää.

95 Jumalattomat väijyvät minua tuhotakseen minut, mutta minä tutkin sinun liittosi säädöksiä.

96 Kaikelle tulee loppu, sen olen nähnyt, mutta sinun käskysi ovat ikuisesti voimassa.

97 Kuinka rakastankaan sinun lakiasi! Kaiken päivää minä sitä tutkin.

98 Sinun käskysi ovat alati ohjeenani, ne tekevät minut vihollisiani viisaammaksi.

99 Olen oppineempi kuin kaikki opettajani, kun tutkin sinun liittosi säädöksiä.

100 Olen viisaampi kuin kansan vanhimmat, kun noudatan sinun säädöksiäsi.

101 Pahan poluille en jalallani astu, minä tahdon totella sinun sanaasi.

102 Sinun päätöksistäsi en poikkea syrjään, sillä sinulta minä olen oppini saanut.

103 Miten suloiset ovatkaan sinun sanasi! Ne maistuvat hunajaa makeammilta.

104 Sinun säädöksesi antavat minulle ymmärrystä. Sen tähden minä vihaan kaikkia valheen teitä!

105 Sinun sanasi on lamppu, joka valaisee askeleeni, se on valo minun matkallani.

106 Olen vannonut valan, ja valani pidän: minä noudatan sinun vanhurskaita päätöksiäsi.

107 Herra, paljon olen joutunut kärsimään. Anna minun elää -- tee sanasi mukaan!

108 Olkoon lupaukseni sinulle mieluisa uhri, Herra. Opeta minut tuntemaan päätöksesi!

109 Kaiken aikaa henkeni on uhattuna, mutta minä en unohda sinun lakiasi.

110 Jumalattomat ovat virittäneet minulle ansoja, mutta minä en eksy sinun säädöstesi tieltä.

111 Sinun liittosi on ikuinen perintöni, siitä minun sydämeni iloitsee.

112 Olen taivuttanut mieleni täyttämään käskysi, aina ja tinkimättä.

113 Mieltään muuttelevia minä vihaan, mutta sinun lakiasi rakastan.

114 Sinä olet minun suojani ja kilpeni, sinun sanaasi minä panen toivoni.

115 Kaikotkaa, pahantekijät! Minä tottelen Jumalani käskyjä.

116 Ole tukenani lupauksesi mukaan, niin saan elää. Älä vie toivoani.

117 Taluta minua, pelasta minut, niin pidän määräyksesi aina mielessäni.

118 Sinä hylkäät ne, jotka hylkäävät sinun määräyksesi -- turhaan he punovat juoniaan.

119 Kuin kuonan sinä heität pois jumalattomat, siksi sinun liittosi on minulle rakas.

120 Koko ruumiini värisee kauhistavan mahtisi edessä, pelko täyttää minut, kun ajattelen sinun tuomioitasi.

121 Minä elän niin kuin oikeus ja vanhurskaus vaatii -- älä jätä minua sortajieni armoille!

122 Toimi parhaakseni, ole puoltajani, älä anna röyhkeitten sortaa palvelijaasi!

123 Minä ikävöin sinua, pelastajaani, kaipaan oikeutta, jonka olet luvannut.

124 Osoita palvelijallesi hyvyytesi ja armosi, opeta minut tuntemaan määräyksesi.

125 Anna ymmärrystä, opeta liittosi käskyt, olenhan minä sinun palvelijasi.

126 Herra, on aika toimia! Sinun lakiasi on rikottu!

127 Minä rakastan sinun käskyjäsi, ne ovat minulle kalliimmat kuin puhtain kulta.

128 Siksi elän tarkoin säädöstesi mukaan ja vihaan kaikkia valheen teitä.

129 Sinun liittosi on ihmeellinen, siksi minä tahdon uskollisesti pysyä siinä.

130 Kun sinun sanasi avautuu, se valaisee, tyhmäkin saa siitä ymmärrystä.

131 Minä huohotan suu auki, minä janoan sinun käskyjäsi.

132 Katso puoleeni, anna armosi -- se on niiden oikeus, joille nimesi on rakas.

133 Tee kulkuni vakaaksi ohjeillasi, älä anna minkään vääryyden vallita minua.

134 Vapauta minut sortajistani, että voisin noudattaa säädöksiäsi.

135 Kirkasta kasvosi palvelijallesi. Opeta minut tuntemaan käskysi!

136 Minun silmäni ovat tulvillaan kyyneliä, koska lakiasi ei noudateta.

137 Herra, sinä olet oikeamielinen, oikeat ovat sinun päätöksesi.

138 Oikeudenmukaiseksi olet säätänyt liittosi, se liitto pysyy.

139 Minä olen pakahtua raivosta, kun ahdistajani eivät piittaa sinun sanastasi.

140 Sinun sanasi on taattu ja koeteltu, ja palvelijasi rakastaa sitä.

141 Minä olen vähäinen ja halveksittu, mutta sinun säädöksiäsi en unohda.

142 Sinun oikeamielisyytesi on ikuinen, sinun lakisi on totuus.

143 Minä olen joutunut ahdinkoon ja hätään, mutta sinun käskyistäsi saan ilon.

144 Sinun liittosi on iäti oikea. Auta minua ymmärtämään sitä, niin voin elää.

145 Koko sydämestäni minä pyydän, Herra: Vastaa minulle! Minä taivun määräyksiisi.

146 Minä pyydän sinua: Pelasta minut! Minä teen, mitä sinun liittosi vaatii.

147 Jo ennen aamun koittoa huudan apuasi, sinun sanaasi minä panen toivoni.

148 Yön tultua olen yhä valveilla ja tutkistelen sinun sanaasi.

149 Kuule ääneni, Herra, sinä uskollinen! Sinä olet oikeudenmukainen -- anna minun elää!

150 Ilkeät vainoojat ovat jo lähellä -- he ovat kaukana sinun laistasi.

151 Sinä, Herra, olet lähelläni. Sinun käskyissäsi on totuus.

152 Jo kauan olen tiennyt, millainen liittosi on: sinä olet säätänyt sen ikiajoiksi.

153 Katso kurjuuteeni ja pelasta minut! Minä en ole unohtanut lakiasi.

154 Aja asiaani, vapauta minut syytteistä -- tee lupauksesi mukaan, anna minun elää!

155 Jumalattomat ovat kaukana pelastuksesta, koska he eivät piittaa sinun määräyksistäsi.

156 Herra, monet ovat sinun armotekosi. Sinä olet oikeudenmukainen -- anna minun elää!

157 Paljon on minulla vainoojia ja ahdistajia, mutta minä en luovu sinun liitostasi.

158 Minä voin pahoin, kun näen luopioita, jotka eivät noudata sinun sanaasi.

159 Herra, katso: minä rakastan sinun säädöksiäsi! Sinä olet uskollinen -- anna minun elää!

160 Totuus on sinun sanasi perusta, oikeat ja ikuiset ovat sinun päätöksesi.

161 Minä, viaton, olen mahtimiesten vainoama, mutta muuta en kumarra kuin sinun sanaasi.

162 Minä riemuitsen sinun sanoistasi niin kuin riemuitaan suuresta saaliista.

163 Valhetta minä vihaan ja kammoksun, sinun lakiasi minä rakastan.

164 Seitsemästi päivässä minä sinua ylistän vanhurskaista päätöksistäsi.

165 Ne, jotka rakastavat sinun lakiasi, elävät rauhassa, mikään ei horjuta heitä.

166 Herra, minä luotan siihen, että sinä pelastat minut. Minä teen sinun käskyjesi mukaan.

167 Minä pysyn uskollisesti sinun liitossasi, se on minulle ylen rakas.

168 Minä noudatan sinun liittosi säädöksiä -- missä kuljenkin, olen sinun edessäsi.

169 Nouskoon huutoni sinun eteesi, Herra! Anna minulle ymmärrystä, tee sanasi mukaan!

170 Tulkoon minun avunpyyntöni sinun eteesi -- pelasta minut, tee lupauksesi mukaan!

171 Kummutkoon ylistys huuliltani: sinä opetat minulle määräyksesi.

172 Laulakoon suuni sinun lupauksistasi, sillä käskysi ovat hyvät ja oikeat.

173 Olkoon sinun kätesi minun apuni, olenhan valinnut sinun säädöksesi.

174 Herra, sitä minä toivon, että pelastat minut. Sinun lakisi antaa minulle ilon.

175 Anna minun elää ja ylistää sinua, sinun päätöksesi olkoot minun tukenani.

176 Minä olen kuin eksynyt lammas. Etsi minut! Sinun käskyjäsi minä en unohda.

1 (118:1) Блаженны непорочные в пути, ходящие в законе Господнем.

2 (118:2) Блаженны хранящие откровения Его, всем сердцем ищущие Его.

3 (118:3) Они не делают беззакония, ходят путями Его.

4 (118:4) Ты заповедал повеления Твои хранить твердо.

5 (118:5) О, если бы направлялись пути мои к соблюдению уставов Твоих!

6 (118:6) Тогда я не постыдился бы, взирая на все заповеди Твои:

7 (118:7) я славил бы Тебя в правоте сердца, поучаясь судам правды Твоей.

8 (118:8) Буду хранить уставы Твои; не оставляй меня совсем.

9 (118:9) Как юноше содержать в чистоте путь свой? – Хранением себя по слову Твоему.

10 (118:10) Всем сердцем моим ищу Тебя; не дай мне уклониться от заповедей Твоих.

11 (118:11) В сердце моем сокрыл я слово Твое, чтобы не грешить пред Тобою.

12 (118:12) Благословен Ты, Господи! научи меня уставам Твоим.

13 (118:13) Устами моими возвещал я все суды уст Твоих.

14 (118:14) На пути откровений Твоих я радуюсь, как во всяком богатстве.

15 (118:15) О заповедях Твоих размышляю, и взираю на пути Твои.

16 (118:16) Уставами Твоими утешаюсь, не забываю слова Твоего.

17 (118:17) Яви милость рабу Твоему, и буду жить и хранить слово Твое.

18 (118:18) Открой очи мои, и увижу чудеса закона Твоего.

19 (118:19) Странник я на земле; не скрывай от меня заповедей Твоих.

20 (118:20) Истомилась душа моя желанием судов Твоих во всякое время.

21 (118:21) Ты укротил гордых, проклятых, уклоняющихся от заповедей Твоих.

22 (118:22) Сними с меня поношение и посрамление, ибо я храню откровения Твои.

23 (118:23) Князья сидят и сговариваются против меня, а раб Твой размышляет об уставах Твоих.

24 (118:24) Откровения Твои – утешение мое, – советники мои.

25 (118:25) Душа моя повержена в прах; оживи меня по слову Твоему.

26 (118:26) Объявил я пути мои, и Ты услышал меня; научи меня уставам Твоим.

27 (118:27) Дай мне уразуметь путь повелений Твоих, и буду размышлять о чудесах Твоих.

28 (118:28) Душа моя истаевает от скорби: укрепи меня по слову Твоему.

29 (118:29) Удали от меня путь лжи, и закон Твой даруй мне.

30 (118:30) Я избрал путь истины, поставил пред собою суды Твои.

31 (118:31) Я прилепился к откровениям Твоим, Господи; не постыди меня.

32 (118:32) Потеку путем заповедей Твоих, когда Ты расширишь сердце мое.

33 (118:33) Укажи мне, Господи, путь уставов Твоих, и я буду держаться его до конца.

34 (118:34) Вразуми меня, и буду соблюдать закон Твой и хранить его всем сердцем.

35 (118:35) Поставь меня на стезю заповедей Твоих, ибо я возжелал ее.

36 (118:36) Приклони сердце мое к откровениям Твоим, а не к корысти.

37 (118:37) Отврати очи мои, чтобы не видеть суеты; животвори меня на пути Твоем.

38 (118:38) Утверди слово Твое рабу Твоему, ради благоговения пред Тобою.

39 (118:39) Отврати поношение мое, которого я страшусь, ибо суды Твои благи.

40 (118:40) Вот, я возжелал повелений Твоих; животвори меня правдою Твоею.

41 (118:41) Да придут ко мне милости Твои, Господи, спасение Твое по слову Твоему, –

42 (118:42) и я дам ответ поносящему меня, ибо уповаю на слово Твое.

43 (118:43) Не отнимай совсем от уст моих слова истины, ибо я уповаю на суды Твои

44 (118:44) и буду хранить закон Твой всегда, во веки и веки;

45 (118:45) буду ходить свободно, ибо я взыскал повелений Твоих;

46 (118:46) буду говорить об откровениях Твоих пред царями и не постыжусь;

47 (118:47) буду утешаться заповедями Твоими, которые возлюбил;

48 (118:48) руки мои буду простирать к заповедям Твоим, которые возлюбил, и размышлять об уставах Твоих.

49 (118:49) Вспомни слово Твое к рабу Твоему, на которое Ты повелел мне уповать:

50 (118:50) это – утешение в бедствии моем, что слово Твое оживляет меня.

51 (118:51) Гордые крайне ругались надо мною, но я не уклонился от закона Твоего.

52 (118:52) Вспоминал суды Твои, Господи, от века, и утешался.

53 (118:53) Ужас овладевает мною при виде нечестивых, оставляющих закон Твой.

54 (118:54) Уставы Твои были песнями моими на месте странствований моих.

55 (118:55) Ночью вспоминал я имя Твое, Господи, и хранил закон Твой.

56 (118:56) Он стал моим, ибо повеления Твои храню.

57 (118:57) Удел мой, Господи, сказал я, соблюдать слова Твои.

58 (118:58) Молился я Тебе всем сердцем: помилуй меня по слову Твоему.

59 (118:59) Размышлял о путях моих и обращал стопы мои к откровениям Твоим.

60 (118:60) Спешил и не медлил соблюдать заповеди Твои.

61 (118:61) Сети нечестивых окружили меня, но я не забывал закона Твоего.

62 (118:62) В полночь вставал славословить Тебя за праведные суды Твои.

63 (118:63) Общник я всем боящимся Тебя и хранящим повеления Твои.

64 (118:64) Милости Твоей, Господи, полна земля; научи меня уставам Твоим.

65 (118:65) Благо сотворил Ты рабу Твоему, Господи, по слову Твоему.

66 (118:66) Доброму разумению и ведению научи меня, ибо заповедям Твоим я верую.

67 (118:67) Прежде страдания моего я заблуждался; а ныне слово Твое храню.

68 (118:68) Благ и благодетелен Ты, – научи меня уставам Твоим.

69 (118:69) Гордые сплетают на меня ложь; я же всем сердцем буду хранить повеления Твои.

70 (118:70) Ожирело сердце их, как тук; я же законом Твоим утешаюсь.

71 (118:71) Благо мне, что я пострадал, дабы научиться уставам Твоим.

72 (118:72) Закон уст Твоих для меня лучше тысяч золота и серебра.

73 (118:73) Руки Твои сотворили меня и устроили меня; вразуми меня, и научусь заповедям Твоим.

74 (118:74) Боящиеся Тебя увидят меня – и возрадуются, что я уповаю на слово Твое.

75 (118:75) Знаю, Господи, что суды Твои праведны и по справедливости Ты наказал меня.

76 (118:76) Да будет же милость Твоя утешением моим, по слову Твоему к рабу Твоему.

77 (118:77) Да придет ко мне милосердие Твое, и я буду жить; ибо закон Твой – утешение мое.

78 (118:78) Да будут постыжены гордые, ибо безвинно угнетают меня; я размышляю о повелениях Твоих.

79 (118:79) Да обратятся ко мне боящиеся Тебя и знающие откровения Твои.

80 (118:80) Да будет сердце мое непорочно в уставах Твоих, чтобы я не посрамился.

81 (118:81) Истаевает душа моя о спасении Твоем; уповаю на слово Твое.

82 (118:82) Истаевают очи мои о слове Твоем; я говорю: когда Ты утешишь меня?

83 (118:83) Я стал, как мех в дыму, [но] уставов Твоих не забыл.

84 (118:84) Сколько дней раба Твоего? Когда произведешь суд над гонителями моими?

85 (118:85) Яму вырыли мне гордые, вопреки закону Твоему.

86 (118:86) Все заповеди Твои – истина; несправедливо преследуют меня: помоги мне;

87 (118:87) едва не погубили меня на земле, но я не оставил повелений Твоих.

88 (118:88) По милости Твоей оживляй меня, и буду хранить откровения уст Твоих.

89 (118:89) На веки, Господи, слово Твое утверждено на небесах;

90 (118:90) истина Твоя в род и род. Ты поставил землю, и она стоит.

91 (118:91) По определениям Твоим все стоит доныне, ибо все служит Тебе.

92 (118:92) Если бы не закон Твой был утешением моим, погиб бы я в бедствии моем.

93 (118:93) Вовек не забуду повелений Твоих, ибо ими Ты оживляешь меня.

94 (118:94) Твой я, спаси меня; ибо я взыскал повелений Твоих.

95 (118:95) Нечестивые подстерегают меня, чтобы погубить; [а] я углубляюсь в откровения Твои.

96 (118:96) Я видел предел всякого совершенства, [но] Твоя заповедь безмерно обширна.

97 (118:97) Как люблю я закон Твой! весь день размышляю о нем.

98 (118:98) Заповедью Твоею Ты соделал меня мудрее врагов моих, ибо она всегда со мною.

99 (118:99) Я стал разумнее всех учителей моих, ибо размышляю об откровениях Твоих.

100 (118:100) Я сведущ более старцев, ибо повеления Твои храню.

101 (118:101) От всякого злого пути удерживаю ноги мои, чтобы хранить слово Твое;

102 (118:102) от судов Твоих не уклоняюсь, ибо Ты научаешь меня.

103 (118:103) Как сладки гортани моей слова Твои! лучше меда устам моим.

104 (118:104) Повелениями Твоими я вразумлен; потому ненавижу всякий путь лжи.

105 (118:105) Слово Твое – светильник ноге моей и свет стезе моей.

106 (118:106) Я клялся хранить праведные суды Твои, и исполню.

107 (118:107) Сильно угнетен я, Господи; оживи меня по слову Твоему.

108 (118:108) Благоволи же, Господи, принять добровольную жертву уст моих, и судам Твоим научи меня.

109 (118:109) Душа моя непрестанно в руке моей, но закона Твоего не забываю.

110 (118:110) Нечестивые поставили для меня сеть, но я не уклонился от повелений Твоих.

111 (118:111) Откровения Твои я принял, как наследие на веки, ибо они веселие сердца моего.

112 (118:112) Я приклонил сердце мое к исполнению уставов Твоих навек, до конца.

113 (118:113) Вымыслы [человеческие] ненавижу, а закон Твой люблю.

114 (118:114) Ты покров мой и щит мой; на слово Твое уповаю.

115 (118:115) Удалитесь от меня, беззаконные, и буду хранить заповеди Бога моего.

116 (118:116) Укрепи меня по слову Твоему, и буду жить; не посрами меня в надежде моей;

117 (118:117) поддержи меня, и спасусь; и в уставы Твои буду вникать непрестанно.

118 (118:118) Всех, отступающих от уставов Твоих, Ты низлагаешь, ибо ухищрения их – ложь.

119 (118:119) [Как] изгарь, отметаешь Ты всех нечестивых земли; потому я возлюбил откровения Твои.

120 (118:120) Трепещет от страха Твоего плоть моя, и судов Твоих я боюсь.

121 (118:121) Я совершал суд и правду; не предай меня гонителям моим.

122 (118:122) Заступи раба Твоего ко благу [его], чтобы не угнетали меня гордые.

123 (118:123) Истаевают очи мои, ожидая спасения Твоего и слова правды Твоей.

124 (118:124) Сотвори с рабом Твоим по милости Твоей, и уставам Твоим научи меня.

125 (118:125) Я раб Твой: вразуми меня, и познаю откровения Твои.

126 (118:126) Время Господу действовать: закон Твой разорили.

127 (118:127) А я люблю заповеди Твои более золота, и золота чистого.

128 (118:128) Все повеления Твои – все признаю справедливыми; всякий путь лжи ненавижу.

129 (118:129) Дивны откровения Твои; потому хранит их душа моя.

130 (118:130) Откровение слов Твоих просвещает, вразумляет простых.

131 (118:131) Открываю уста мои и вздыхаю, ибо заповедей Твоих жажду.

132 (118:132) Призри на меня и помилуй меня, как поступаешь с любящими имя Твое.

133 (118:133) Утверди стопы мои в слове Твоем и не дай овладеть мною никакому беззаконию;

134 (118:134) избавь меня от угнетения человеческого, и буду хранить повеления Твои;

135 (118:135) осияй раба Твоего светом лица Твоего и научи меня уставам Твоим.

136 (118:136) Из глаз моих текут потоки вод от того, что не хранят закона Твоего.

137 (118:137) Праведен Ты, Господи, и справедливы суды Твои.

138 (118:138) Откровения Твои, которые Ты заповедал, – правда и совершенная истина.

139 (118:139) Ревность моя снедает меня, потому что мои враги забыли слова Твои.

140 (118:140) Слово Твое весьма чисто, и раб Твой возлюбил его.

141 (118:141) Мал я и презрен, [но] повелений Твоих не забываю.

142 (118:142) Правда Твоя – правда вечная, и закон Твой – истина.

143 (118:143) Скорбь и горесть постигли меня; заповеди Твои – утешение мое.

144 (118:144) Правда откровений Твоих вечна: вразуми меня, и буду жить.

145 (118:145) Взываю всем сердцем [моим]: услышь меня, Господи, – и сохраню уставы Твои.

146 (118:146) Призываю Тебя: спаси меня, и буду хранить откровения Твои.

147 (118:147) Предваряю рассвет и взываю; на слово Твое уповаю.

148 (118:148) Очи мои предваряют [утреннюю] стражу, чтобы мне углубляться в слово Твое.

149 (118:149) Услышь голос мой по милости Твоей, Господи; по суду Твоему оживи меня.

150 (118:150) Приблизились замышляющие лукавство; далеки они от закона Твоего.

151 (118:151) Близок Ты, Господи, и все заповеди Твои – истина.

152 (118:152) Издавна узнал я об откровениях Твоих, что Ты утвердил их на веки.

153 (118:153) Воззри на бедствие мое и избавь меня, ибо я не забываю закона Твоего.

154 (118:154) Вступись в дело мое и защити меня; по слову Твоему оживи меня.

155 (118:155) Далеко от нечестивых спасение, ибо они уставов Твоих не ищут.

156 (118:156) Много щедрот Твоих, Господи; по суду Твоему оживи меня.

157 (118:157) Много у меня гонителей и врагов, [но] от откровений Твоих я не удаляюсь.

158 (118:158) Вижу отступников, и сокрушаюсь, ибо они не хранят слова Твоего.

159 (118:159) Зри, как я люблю повеления Твои; по милости Твоей, Господи, оживи меня.

160 (118:160) Основание слова Твоего истинно, и вечен всякий суд правды Твоей.

161 (118:161) Князья гонят меня безвинно, но сердце мое боится слова Твоего.

162 (118:162) Радуюсь я слову Твоему, как получивший великую прибыль.

163 (118:163) Ненавижу ложь и гнушаюсь ею; закон же Твой люблю.

164 (118:164) Семикратно в день прославляю Тебя за суды правды Твоей.

165 (118:165) Велик мир у любящих закон Твой, и нет им преткновения.

166 (118:166) Уповаю на спасение Твое, Господи, и заповеди Твои исполняю.

167 (118:167) Душа моя хранит откровения Твои, и я люблю их крепко.

168 (118:168) Храню повеления Твои и откровения Твои, ибо все пути мои пред Тобою.

169 (118:169) Да приблизится вопль мой пред лице Твое, Господи; по слову Твоему вразуми меня.

170 (118:170) Да придет моление мое пред лице Твое; по слову Твоему избавь меня.

171 (118:171) Уста мои произнесут хвалу, когда Ты научишь меня уставам Твоим.

172 (118:172) Язык мой возгласит слово Твое, ибо все заповеди Твои праведны.

173 (118:173) Да будет рука Твоя в помощь мне, ибо я повеления Твои избрал.

174 (118:174) Жажду спасения Твоего, Господи, и закон Твой – утешение мое.

175 (118:175) Да живет душа моя и славит Тебя, и суды Твои да помогут мне.

176 (118:176) Я заблудился, как овца потерянная: взыщи раба Твоего, ибо я заповедей Твоих не забыл.