Salmos 18 - Bíblia Online

Laulunjohtajalle. Herran palvelijan Daavidin psalmi. Tämän Daavid lauloi Herralle sen jälkeen, kun Herra oli pelastanut hänet Saulin ja kaikkien vihollisten käsistä. (H18:2)Minä rakastan sinua, Herra, sinä olet minun voimani. 
(H18:3)Sinä päästit minut turvaan, sinä olet vuorilinnani. Jumalani, sinuun minä turvaudun, sinä olet kallio, olet kilpeni, sinulta saan avun ja suojan. 
(H18:4)Kun kutsun Herraa, ylistettyä, saan avun vihollisiani vastaan. 
(H18:5)Kuoleman paulat kiertyivät ympärilleni, tuhon pyörteet minua kauhistivat. 
(H18:6)Tuonelan paulat kietoivat minut, näin edessäni kuoleman ansat. 
(H18:7)Silloin minä huusin hädässäni Herraa, kutsuin avuksi Jumalaani. Ääneni kantautui hänen temppeliinsä, ja hän kuuli minun huutoni. 
(H18:8)Maa järisi ja järkkyi, vuorten perustukset vavahtelivat. Hänen vihansa sai ne horjumaan. 
(H18:9)Hänen sieraimistaan nousi savu ja kaiken nielevä liekki hänen suustaan, se suitsusi hiilten hehkua. 
(H18:10)Hän kallisti taivaan ja laskeutui alas pimeä pilvi jalkojensa alla. 
(H18:11)Hän lensi kerubi ratsunaan ja kiiti tuulen siivin. 
(H18:12)Hän otti verhokseen pimeyden, majakseen synkät vedet, raskaat pilvet. 
(H18:13)Hänen edellään kulki häikäisevä valo, siitä sinkosi rakeita ja tulisia hiiliä. 
(H18:14)Herra jylisi taivaassa, Korkein antoi äänensä kaikua, hän viskoi rakeita ja tulisia hiiliä. 
(H18:15)Hän ampui nuoliaan ja hajotti viholliset, hän kauhistutti heidät salamoillaan. 
(H18:16)Meren lähteet paljastuivat, maanpiirin perustukset tulivat näkyviin, kun sinä, Herra, käskit merta, kun sinun raivosi myrsky puhalsi sen yli. 
(H18:17)Korkeudestaan hän ojensi kätensä ja tarttui minuun, hän veti minut ylös syvistä vesistä. 
(H18:18)Hän vapautti minut vihollisteni väkevistä käsistä, vihamiehistäni, jotka olivat minua vahvemmat. 
(H18:19)He kävivät kimppuuni onnettomuuteni hetkellä, mutta tuekseni tuli Herra. 
(H18:20)Hän avasi minulle tien ja päästi minut vapauteen, sillä hän oli mieltynyt minuun. 
(H18:21)Herra palkitsi minut, koska rakastan oikeutta, sain häneltä palkan, koska tekoni ovat puhtaat. 
(H18:22)Minä olen kulkenut Herran teitä enkä ole luopunut Jumalasta. 
(H18:23)Hänen käskynsä ovat alati mielessäni, hänen lakejaan minä en koskaan hylkää. 
(H18:24)Olen ollut vilpitön hänen edessään, olen varonut lankeamasta syntiin. 
(H18:25)Herra palkitsi minut, koska rakastan oikeutta, koska tekoni ovat puhtaat hänen edessään. 
(H18:26)Herra, sinä olet uskollinen uskolliselle, vilpitöntä kohtaan sinä olet vilpitön. 
(H18:27)Puhtaat ovat tekosi puhdasta kohtaan, mutta kieron sinä johdat harhaan. 
(H18:28)Nöyrät sinä pelastat, mutta ylpeiden katseen painat alas. 
(H18:29)Sinä, Herra, sytytät minun lamppuni, sinä, Jumala, tuot pimeyteeni valon. 
(H18:30)Sinun avullasi minä ryntään yli vallien, Jumalani avulla minä hyppään muurien yli. 
(H18:31)Jumalan ohjeet ovat täydelliset, Herran sana on kirkas ja puhdas. Kuin kilpi hän suojaa niitä, jotka hakevat hänestä turvaa. 
(H18:32)Kuka on Jumala, jollei Herra, kuka on turvamme, jollei Jumalamme? 
(H18:33)Jumala vyöttää minut voimalla, hän osoittaa minulle oikean tien. 
(H18:34)Hän tekee jalkani nopeiksi kuin kauriin jalat ja ohjaa kulkuni kukkuloille. 
(H18:35)Hän opettaa käteni taistelemaan, käsivarteni jännittämään sotajousta. 
(H18:36)Herra, sinä asetut kilveksi eteeni, sinun oikea kätesi tukee minua, sinun apusi tekee minut vahvaksi. 
(H18:37)Sinä teet varmoiksi askeleeni, polveni eivät horju. 
(H18:38)Minä ajan takaa vihollisiani ja saan heidät kiinni, palaan vasta, kun heitä ei enää ole. 
(H18:39)Minä lyön heidät, eivätkä he enää nosta päätään. He sortuvat jalkojeni alle. 
(H18:40)Sinulta minä saan voiman taisteluun, vastustajani sinä kaadat jalkojeni alle. 
(H18:41)Sinä ajat viholliseni pakoon, ja minä teen heistä lopun. 
(H18:42)He huutavat, mutta kukaan ei auta. He kutsuvat Herraa, mutta hän ei vastaa heille. 
(H18:43)Minä murskaan heidät tomuksi tuuleen, poljen heitä kuin katujen lokaa. 
(H18:44)Sinä pelastit minut, kun kansa kapinoi, asetit minut hallitsemaan myös vieraita maita. Kansat, joita en tuntenut, ovat nyt valtani alla. 
(H18:45)Ne tottelevat jo ennen kuin käsken, muukalaiset liehittelevät minua. 
(H18:46)Heidän voimansa on hervonnut, vavisten he tulevat ulos linnoituksistaan. 
(H18:47)Herra elää! Kiitetty olkoon puolustajani, ylistetty Jumala, minun turvani! 
(H18:48)Jumala kostaa puolestani ja saattaa kansat minun valtani alle. 
(H18:49)Hän vapauttaa minut vihollisteni käsistä, antaa voiton vihamiehistäni, vainoojista hän minut päästää. 
(H18:50)Siksi kiitän kansojen keskellä sinua, Herra, laulan kiitosta sinun nimellesi. 
(H18:51)Sinä teet voittoisaksi kansasi kuninkaan, sinä olet uskollinen sille, jonka olet voidellut, Daavidille ja hänen suvulleen, nyt ja aina. 

(17:1) Начальнику хора. Раба Господня Давида, который произнес слова песни сей к Господу, когда Господь избавил его от рук всех врагов его и от руки Саула. И он сказал: 
(17:2) Возлюблю тебя, Господи, крепость моя! 
(17:3) Господь – твердыня моя и прибежище мое, Избавитель мой, Бог мой, – скала моя; на Него я уповаю; щит мой, рог спасения моего и убежище мое. 
(17:4) Призову достопоклоняемого Господа и от врагов моих спасусь. 
(17:5) Объяли меня муки смертные, и потоки беззакония устрашили меня; 
(17:6) цепи ада облегли меня, и сети смерти опутали меня. 
(17:7) В тесноте моей я призвал Господа и к Богу моему воззвал. И Он услышал от чертога Своего голос мой, и вопль мой дошел до слуха Его. 
(17:8) Потряслась и всколебалась земля, дрогнули и подвиглись основания гор, ибо разгневался [Бог]; 
(17:9) поднялся дым от гнева Его и из уст Его огонь поядающий; горячие угли [сыпались] от Него. 
(17:10) Наклонил Он небеса и сошел, – и мрак под ногами Его. 
(17:11) И воссел на Херувимов и полетел, и понесся на крыльях ветра. 
(17:12) И мрак сделал покровом Своим, сению вокруг Себя мрак вод, облаков воздушных. 
(17:13) От блистания пред Ним бежали облака Его, град и угли огненные. 
(17:14) Возгремел на небесах Господь, и Всевышний дал глас Свой, град и угли огненные. 
(17:15) Пустил стрелы Свои и рассеял их, множество молний, и рассыпал их. 
(17:16) И явились источники вод, и открылись основания вселенной от грозного [гласа] Твоего, Господи, от дуновения духа гнева Твоего. 
(17:17) Он простер [руку] с высоты и взял меня, и извлек меня из вод многих; 
(17:18) избавил меня от врага моего сильного и от ненавидящих меня, которые были сильнее меня. 
(17:19) Они восстали на меня в день бедствия моего, но Господь был мне опорою. 
(17:20) Он вывел меня на пространное место и избавил меня, ибо Он благоволит ко мне. 
(17:21) Воздал мне Господь по правде моей, по чистоте рук моих вознаградил меня, 
(17:22) ибо я хранил пути Господни и не был нечестивым пред Богом моим; 
(17:23) ибо все заповеди Его предо мною, и от уставов Его я не отступал. 
(17:24) Я был непорочен пред Ним и остерегался, чтобы не согрешить мне; 
(17:25) и воздал мне Господь по правде моей, по чистоте рук моих пред очами Его. 
(17:26) С милостивым Ты поступаешь милостиво, с мужем искренним – искренно, 
(17:27) с чистым – чисто, а с лукавым – по лукавству его, 
(17:28) ибо Ты людей угнетенных спасаешь, а очи надменные унижаешь. 
(17:29) Ты возжигаешь светильник мой, Господи; Бог мой просвещает тьму мою. 
(17:30) С Тобою я поражаю войско, с Богом моим восхожу на стену. 
(17:31) Бог! – Непорочен путь Его, чисто слово Господа; щит Он для всех, уповающих на Него. 
(17:32) Ибо кто Бог, кроме Господа, и кто защита, кроме Бога нашего? 
(17:33) Бог препоясывает меня силою и устрояет мне верный путь; 
(17:34) делает ноги мои, как оленьи, и на высотах моих поставляет меня; 
(17:35) научает руки мои брани, и мышцы мои сокрушают медный лук. 
(17:36) Ты дал мне щит спасения Твоего, и десница Твоя поддерживает меня, и милость Твоя возвеличивает меня. 
(17:37) Ты расширяешь шаг мой подо мною, и не колеблются ноги мои. 
(17:38) Я преследую врагов моих и настигаю их, и не возвращаюсь, доколе не истреблю их; 
(17:39) поражаю их, и они не могут встать, падают под ноги мои, 
(17:40) ибо Ты препоясал меня силою для войны и низложил под ноги мои восставших на меня; 
(17:41) Ты обратил ко мне тыл врагов моих, и я истребляю ненавидящих меня: 
(17:42) они вопиют, но нет спасающего; ко Господу, – но Он не внемлет им; 
(17:43) я рассеваю их, как прах пред лицем ветра, как уличную грязь попираю их. 
(17:44) Ты избавил меня от мятежа народа, поставил меня главою иноплеменников; народ, которого я не знал, служит мне; 
(17:45) по одному слуху о мне повинуются мне; иноплеменники ласкательствуют предо мною; 
(17:46) иноплеменники бледнеют и трепещут в укреплениях своих. 
(17:47) Жив Господь и благословен защитник мой! Да будет превознесен Бог спасения моего, 
(17:48) Бог, мстящий за меня и покоряющий мне народы, 
(17:49) и избавляющий меня от врагов моих! Ты вознес меня над восстающими против меня и от человека жестокого избавил меня. 
(17:50) За то буду славить Тебя, Господи, между иноплеменниками и буду петь имени Твоему, 
(17:51) величественно спасающий царя и творящий милость помазаннику Твоему Давиду и потомству его во веки. 

Salmos 19

Veja também

A importância do perdão nas relações familiares

A importância do descanso para líderes cristãos