1 Därefter tog Job till orda och sade:

2 Vilken hjälp har du ej skänkt den vanmäktige, huru har du ej stärkt den maktlöses arm!

3 Vilka råd har du ej givit den ovise, och vilket överflöd av klokhet har du ej lagt i dagen!

4 Vem gav dig kraft att tala sådana ord, och vems ande var det som kom till orda ur dig?

5 Dödsrikets skuggor gripas av ångest, djupets vatten och de som bo däri.

6 Dödsriket ligger blottat för honom, och avgrunden har intet täckelse.

7 Han spänner ut nordanrymden över det tomma och hänger upp jorden på intet.

8 Han samlar vatten i sina moln såsom i ett knyte, och skyarna brista icke under bördan.

9 Han gömmer sin tron för vår åsyn, han omhöljer den med sina skyar.

10 En rundel har han välvt såsom gräns för vattnen, där varest ljus ändas i mörker.

11 Himmelens pelare skälva, de gripas av förfäran vid hans näpst.

12 Med sin kraft förskräckte han havet, och genom sitt förstånd sönderkrossade han Rahab.

13 Blott han andades, blev himmelen klar; hans hand genomborrade den snabba ormen.

14 Se, detta är allenast utkanterna av hans verk; en sakta viskning är allt vad vi förnimma därom. Hans allmakts dunder, vem skulle kunna fatta det?

1 Maar Job het geantwoord en gesê:

2 Hoe goed het jy die onmagtige bygestaan, die kragtelose arm gehelp!

3 Hoe mooi het jy die onwyse raad gegee en beleid in oorvloed bekend gemaak!

4 Aan wie het jy woorde te kenne gegee, en wie se gees het uit jou uitgegaan?

5 Die skimme is beangs onder die waters en onder die bewoners daarvan.

6 Naak lê die doderyk voor Hom, en die plek van vertering het geen bedekking nie --

7 voor Hom wat die noorde uitspan oor die chaos, wat die aarde ophang oor 'n niks;

8 wat die waters saambind in sy wolke sonder dat die wolkgevaarte daaronder skeur;

9 wat die gesig van die troon toehou deurdat Hy sy wolk daaroor uitsprei.

10 Hy het 'n kring afgetrek oor die watervlakte tot waar lig in duisternis eindig.

11 Die pilare van die hemel wankel en staan verstom weens sy dreiging.

12 Deur sy krag bring Hy die see in beroering, en deur sy verstand verpletter Hy Rahab.

13 Deur sy asem word die hemel helder; sy hand het die vinnige slang deurboor.

14 Kyk, dit is maar die uitlopers van sy weë, en wat 'n fluisterwoord hoor ons maar van Hom! Wie sou dan die donder van sy magtige dade verstaan?