1 Loof die HERE, roep sy Naam aan, maak onder die volke sy dade bekend.

2 Sing, psalmsing tot sy eer, spreek van al sy wonders.

3 Beroem julle in sy heilige Naam; laat die hart van die wat die HERE soek, bly wees.

4 Vra na die HERE en sy sterkte; soek sy aangesig altyddeur.

5 Dink aan sy wonders wat Hy gedoen het, aan sy wondertekens en die oordele van sy mond,

6 o nageslag van Abraham, sy kneg, o kinders van Jakob, sy uitverkorenes!

7 Hy, die HERE, is onse God; oor die hele aarde is sy oordele.

8 Hy dink vir ewig aan sy verbond, aan die woord wat Hy ingestel het vir duisend geslagte --

9 die verbond wat Hy met Abraham gesluit het, en sy eed aan Isak;

10 wat Hy ook vir Jakob as insetting bekragtig het, vir Israel as 'n ewige verbond,

11 met die woorde: Ek sal aan jou die land Kana„n gee, julle aangewese erfdeel.

12 Toe hulle min mense was, min en vreemdelinge daarin,

13 en hulle getrek het van nasie tot nasie, van die een koninkryk na die ander volk,

14 het Hy geen mens toegelaat om hulle te verdruk nie; ook het Hy konings om hulle ontwil gestraf en gesê:

15 Raak my gesalfdes nie aan en doen my profete geen kwaad nie.

16 En Hy het 'n hongersnood oor die land geroep: elke staf van brood het Hy verbreek.

17 Hy het 'n man voor hulle uit gestuur: Josef is as slaaf verkoop.

18 Hulle het sy voete in boeie geknel, hy self het in die ysters gekom,

19 tot op die tyd dat sy woord uitgekom het, die woord van die HERE hom beproef verklaar het.

20 Die koning het gestuur en hom losgemaak, die heerser van die volke, en hom losgelaat.

21 Hy het hom aangestel as heer oor sy huis en as heerser oor al sy goed;

22 om sy vorste te bind na sy begeerte, en aan sy oudstes moes hy wysheid leer.

23 Toe het Israel na Egipte gekom, en Jakob het as vreemdeling vertoef in die land van Gam.

24 En Hy het sy volk baie vrugbaar gemaak en dit meer versterk as sy teëstanders.

25 Hy het hulle hart verander, om sy volk te haat, om listig teen sy knegte te handel.

26 Hy het Moses, sy kneg, gestuur en A„ron wat Hy uitgekies het.

27 Di, het onder hulle sy aangekondigde tekens gedoen en wonders in die land van Gam.

28 Hy het duisternis gestuur en dit donker gemaak; en hulle was teen sy woorde nie wederstrewig nie.

29 Hy het hulle waters verander in bloed en hulle visse laat sterwe.

30 Hulle land het gewemel van paddas, in die kamers van hulle konings.

31 Hy het gespreek, en daar het steekvlieë gekom, muskiete in hulle hele grondgebied.

32 Hy het hulle reëns hael gemaak, vuurvlamme in hulle land.

33 En Hy het hulle wingerdstok en hulle vyeboom geslaan en die bome van hulle grondgebied verbreek.

34 Hy het gespreek, en daar het sprinkane gekom en voetgangers sonder getal,

35 wat al die plante in hulle land opgeëet het, ja, opgeëet het die vrugte van hulle grond.

36 Hy het ook al die eersgeborenes in hulle land getref, die eerstelinge van al hulle krag.

37 Toe het Hy hulle laat uitgaan met silwer en goud, en onder sy stamme was daar niemand wat struikel nie.

38 Egipte was bly toe hulle uittrek, want vrees vir hulle het op hulle geval.

39 Hy het 'n wolk uitgebrei as bedekking en vuur om die nag te verlig.

40 Hulle het gebid: toe laat Hy kwartels kom; en Hy het hulle versadig met hemelbrood.

41 Hy het 'n rots oopgemaak, en waters het gevloei; dit het geloop deur die dor plekke -- 'n rivier!

42 Want Hy het gedink aan sy heilige woord, aan Abraham, sy kneg.

43 En Hy het sy volk laat uitgaan met vreugde, sy uitverkorenes met gejubel.

44 En Hy het aan hulle die lande van die heidene gegee, en wat deur volke met moeite verwerf is, het hulle in besit geneem,

45 dat hulle sy insettinge kan onderhou en sy wette bewaar. Halleluja!

1 Oh give thanks unto Jehovah, call upon his name;

Make known among the peoples his doings.

2 Sing unto him, sing praises unto him;

Talk ye of all his marvelous works.

3 Glory ye in his holy name:

Let the heart of them rejoice that seek Jehovah.

4 Seek ye Jehovah and his strength;

Seek his face evermore.

5 Remember his marvellous works that he hath done,

His wonders, and the judgments of his mouth,

6 O ye seed of Abraham his servant,

Ye children of Jacob, his chosen ones.

7 He is Jehovah our God:

His judgments are in all the earth.

8 He hath remembered his covenant for ever,

The word which he commanded to a thousand generations,

9 The covenant which he made with Abraham,

And his oath unto Isaac,

10 And confirmed the same unto Jacob for a statute,

To Israel for an everlasting covenant,

11 Saying, Unto thee will I give the land of Canaan,

The lot of your inheritance;

12 When they were but a few men in number,

Yea, very few, and sojourners in it.

13 And they went about from nation to nation,

From one kingdom to another people.

14 He suffered no man to do them wrong;

Yea, he reproved kings for their sakes,

15 Saying, Touch not mine anointed ones,

And do my prophets no harm.

16 And he called for a famine upon the land;

He brake the whole staff of bread.

17 He sent a man before them;

Joseph was sold for a servant:

18 His feet they hurt with fetters:

He was laid in chains of iron,

19 Until the time that his word came to pass,

The word of Jehovah tried him.

20 The king sent and loosed him;

Even the ruler of peoples, and let him go free.

21 He made him lord of his house,

And ruler of all his substance;

22 To bind his princes at his pleasure,

And teach his elders wisdom.

23 Israel also came into Egypt;

And Jacob sojourned in the land of Ham.

24 And he increased his people greatly,

And made them stronger than their adversaries.

25 He turned their heart to hate his people,

To deal subtly with his servants.

26 He sent Moses his servant,

And Aaron whom he had chosen.

27 They set among them his signs,

And wonders in the land of Ham.

28 He sent darkness, and made it dark;

And they rebelled not against his words.

29 He turned their waters into blood,

And slew their fish.

30 Their land swarmed with frogs

In the chambers of their kings.

31 He spake, and there came swarms of flies,

And lice in all their borders.

32 He gave them hail for rain,

And flaming fire in their land.

33 He smote their vines also and their fig-trees,

And brake the trees of their borders.

34 He spake, and the locust came,

And the grasshopper, and that without number,

35 And did eat up every herb in their land,

And did eat up the fruit of their ground.

36 He smote also all the first-born in their land,

The chief of all their strength.

37 And he brought them forth with silver and gold;

And there was not one feeble person among his tribes.

38 Egypt was glad when they departed;

For the fear of them had fallen upon them.

39 He spread a cloud for a covering,

And fire to give light in the night.

40 They asked, and he brought quails,

And satisfied them with the bread of heaven.

41 He opened the rock, and waters gushed out;

They ran in the dry places like a river.

42 For he remembered his holy word,

And Abraham his servant.

43 And he brought forth his people with joy,

And his chosen with singing.

44 And he gave them the lands of the nations;

And they took the labor of the peoples in possession:

45 That they might keep his statutes,

And observe his laws.

Praise ye Jehovah.