1 Loof die HERE, want Hy is goed, want sy goedertierenheid is tot in ewigheid!
2 Dit moet die verlostes van die HERE sê, wat Hy uit die nood verlos het
3 en uit die lande versamel het, van die ooste en die weste, van die noorde en van die see af.
4 Hulle het gedwaal in die woestyn, op woeste paaie; 'n stad om in te woon het hulle nie gevind nie.
5 Honger, ook dors was hulle; hulle siel het in hulle versmag.
6 Toe het hulle die HERE aangeroep in hul benoudheid; uit hul angste het Hy hulle gered.
7 En Hy het hulle gelei op 'n regte pad om te gaan na 'n stad om in te woon.
8 Laat hulle die HERE loof om sy goedertierenheid en om sy wonderdade aan die mensekinders;
9 want Hy het die dorstige siel versadig en die hongerige siel met die goeie vervul.
10 Die wat in duisternis en doodskaduwee gesit het, gevang in ellende en ysters --
11 omdat hulle wederstrewig was teen die woorde van God en die raad van die Allerhoogste verwerp het,
12 het Hy hulle hart deur moeite verneder; hulle het gestruikel, en daar was geen helper nie.
13 Toe het hulle die HERE aangeroep in hul benoudheid; uit hul angste het Hy hulle verlos.
14 Hy het hulle uit duisternis en doodskaduwee laat uitgaan en hulle bande verbreek.
15 Laat hulle die HERE loof om sy goedertierenheid en om sy wonderdade aan die mensekinders;
16 want Hy het koperdeure verbreek en ystergrendels stukkend geslaan.
17 Die wat dwase was vanweë die weg van hulle oortreding en weens hulle ongeregtighede gepynig is --
18 hulle siel het 'n afsku gehad van elke soort voedsel, en hulle het tot by die poorte van die dood gekom.
19 Toe het hulle die HERE aangeroep in hul benoudheid; uit hul angste het Hy hulle verlos.
20 Hy het sy woord uitgestuur, dat Hy hulle kon gesond maak en hulle uit hul kuile red.
21 Laat hulle die HERE loof om sy goedertierenheid en om sy wonderdade aan die mensekinders;
22 en laat hulle lofoffers bring en met gejubel sy werke vertel.
23 Die wat na die see toe afdaal in skepe, wat handel drywe op die groot waters --
24 hulle het die werke van die HERE gesien en sy wonders in die diepte.
25 Want Hy het gespreek en 'n stormwind laat opsteek wat die golwe daarvan opgesweep het.
26 Hulle het opgerys na die hemel, neergedaal na die dieptes -- hulle siel het vergaan van wee.
27 Hulle het getuimel en gewaggel soos 'n dronk man, en al hulle wysheid is verwar.
28 Toe het hulle die HERE aangeroep in hul benoudheid, en uit hul angste het Hy hulle uitgelei.
29 Hy het die storm 'n gesuis gemaak, en hulle golwe het stil geword.
30 Toe was hulle bly, omdat dit rustig geword het, en Hy het hulle gelei na die hawe van hul begeerte.
31 Laat hulle die HERE loof om sy goedertierenheid en om sy wonderdade aan die mensekinders.
32 En laat hulle Hom verhoog in die vergadering van die volk en Hom roem in die kring van die oudstes.
33 Hy het riviere 'n woestyn gemaak en waterfonteine 'n dorsland,
34 vrugbare land 'n brak aarde, oor die boosheid van die wat daarin woon.
35 Hy het die woestyn 'n waterplas gemaak en die dor land waterfonteine;
36 en Hy het hongeriges daar laat bly, en hulle het 'n stad gestig om in te woon.
37 En hulle het lande gesaai en wingerde geplant wat vrugte as opbrings verskaf het.
38 En Hy het hulle geseën, sodat hulle sterk vermenigvuldig het, en hulle vee het Hy nie min gemaak nie.
39 Toe het hulle min geword en weggesink deur die druk van onheil en kommer --
40 Hy wat veragting uitstort oor edeles en hulle laat dwaal in 'n woeste wêreld, sonder pad --
41 Hy het die behoeftige beskerm teen verdrukking en die geslagte soos kuddes gemaak.
42 Die opregtes sien dit en is bly, maar alle ongeregtigheid hou sy mond toe.
43 Wie wys is, laat hy op hierdie dinge ag gee, en laat hulle let op die goedertierenhede van die HERE.
1 O give thanks unto Jehovah; for he is good;
For his lovingkindness endureth for ever.
2 Let the redeemed of Jehovah say so,
Whom he hath redeemed from the hand of the adversary,
3 And gathered out of the lands,
From the east and from the west,
From the north and from the south.
4 They wandered in the wilderness in a desert way;
They found no city of habitation.
5 Hungry and thirsty,
Their soul fainted in them.
6 Then they cried unto Jehovah in their trouble,
And he delivered them out of their distresses,
7 He led them also by a straight way,
That they might go to a city of habitation.
8 Oh that men would praise Jehovah for his lovingkindness,
And for his wonderful works to the children of men!
9 For he satisfieth the longing soul,
And the hungry soul he filleth with good.
10 Such as sat in darkness and in the shadow of death,
Being bound in affliction and iron,
11 Because they rebelled against the words of God,
And contemned the counsel of the Most High:
12 Therefore he brought down their heart with labor;
They fell down, and there was none to help.
13 Then they cried unto Jehovah in their trouble,
And he saved them out of their distresses.
14 He brought them out of darkness and the shadow of death,
And brake their bonds in sunder.
15 Oh that men would praise Jehovah for his lovingkindness,
And for his wonderful works to the children of men!
16 For he hath broken the gates of brass,
And cut the bars of iron in sunder.
17 Fools because of their transgression,
And because of their iniquities, are afflicted.
18 Their soul abhorreth all manner of food;
And they draw near unto the gates of death.
19 Then they cry unto Jehovah in their trouble,
And he saveth them out of their distresses.
20 He sendeth his word, and healeth them,
And delivereth them from their destructions.
21 Oh that men would praise Jehovah for his lovingkindness,
And for his wonderful works to the children of men!
22 And let them offer the sacrifices of thanksgiving,
And declare his works with singing.
23 They that go down to the sea in ships,
That do business in great waters;
24 These see the works of Jehovah,
And his wonders in the deep.
25 For he commandeth, and raiseth the stormy wind,
Which lifteth up the waves thereof.
26 They mount up to the heavens, they go down again to the depths:
Their soul melteth away because of trouble.
27 They reel to and fro, and stagger like a drunken man,
And are at their wits’ end.
28 Then they cry unto Jehovah in their trouble,
And he bringeth them out of their distresses.
29 He maketh the storm a calm,
So that the waves thereof are still.
30 Then are they glad because they are quiet;
So he bringeth them unto their desired haven.
31 Oh that men would praise Jehovah for his lovingkindness,
And for his wonderful works to the children of men!
32 Let them exalt him also in the assembly of the people,
And praise him in the seat of the elders.
33 He turneth rivers into a wilderness,
And watersprings into a thirsty ground;
34 A fruitful land into a salt desert,
For the wickedness of them that dwell therein.
35 He turneth a wilderness into a pool of water,
And a dry land into watersprings.
36 And there he maketh the hungry to dwell,
That they may prepare a city of habitation,
37 And sow fields, and plant vineyards,
And get them fruits of increase.
38 He blesseth them also, so that they are multiplied greatly;
And he suffereth not their cattle to decrease.
39 Again, they are diminished and bowed down
Through oppression, trouble, and sorrow.
40 He poureth contempt upon princes,
And causeth them to wander in the waste, where there is no way.
41 Yet setteth he the needy on high from affliction,
And maketh him families like a flock.
42 The upright shall see it, and be glad;
And all iniquity shall stop her mouth.
43 Whoso is wise will give heed to these things;
And they will consider the lovingkindnesses of Jehovah.