1 Vir die musiekleier. 'n Psalm van Dawid, die kneg van die HERE, wat die woorde van hierdie lied tot die HERE gespreek het op die dag toe die HERE hom gered het uit die hand van al sy vyande en uit die hand van Saul.

2 En hy het gesê: Ek het U hartlik lief, HERE, my sterkte.

3 Die HERE is my rots en my bergvesting en my redder; my God, my rots by wie ek skuil; my skild en die horing van my heil, my rotsvesting.

4 Ek roep die HERE aan wat lofwaardig is, en van my vyande word ek verlos.

5 Bande van die dood het my omring, en strome van onheil het my oorval.

6 Bande van die doderyk was rondom my; strikke van die dood het my teëgekom.

7 Toe ek benoud was, het ek die HERE aangeroep, en ek het tot my God geroep om hulp; Hy het my stem uit sy paleis gehoor, en my hulpgeroep voor sy aangesig het in sy ore gekom.

8 Toe het die aarde geskud en gebewe; die fondamente van die berge het gesidder en geskud, omdat Hy toornig was.

9 Rook in sy neus het opgegaan, en 'n vuur uit sy mond het verteer; kole uit Hom het gebrand.

10 En Hy het die hemel gebuig en neergedaal, en donkerheid was onder sy voete.

11 En Hy het op 'n g,rub gery en gevlieg; ja, Hy het gesweef op die vleuels van die wind.

12 Duisternis het Hy sy skuilplek gemaak, sy hut rondom Hom: duisternis van waters, diktes van wolke.

13 Deur die glans voor Hom het sy wolke verbygetrek, hael en gloeiende kole.

14 En die HERE het in die hemel gedonder, en die Allerhoogste het sy stem laat hoor; hael en gloeiende kole.

15 En Hy het sy pyle uitgestuur en hulle verstrooi; ja, sy bliksems in menigte, en Hy het hulle verwar.

16 En die beddings van die waters het sigbaar geword, en die fondamente van die wêreld is blootgelê vanweë u dreiging, o HERE, vanweë die geblaas van die wind van u neus.

17 Hy het uit die hoogte sy hand uitgestrek, Hy het my gegryp, Hy het my uit groot waters getrek.

18 Hy het my verlos van my magtige vyand en van my haters, omdat hulle te sterk was vir my.

19 Hulle het my oorval op die dag van my nood; maar die HERE was my steun.

20 En Hy het my uitgelei in die ruimte; Hy het my gered, omdat Hy behae in my gehad het.

21 Die HERE het met my gehandel na my geregtigheid; Hy het my vergelde na die reinheid van my hande.

22 Want ek het die weë van die HERE gehou en nie goddeloos van my God afgewyk nie;

23 want al sy verordeninge was voor my, en sy insettinge het ek nie van my verwyder nie.

24 Maar ek was opreg by Hom, en ek was op my hoede vir my ongeregtigheid.

25 So het die HERE my dan vergelde na my geregtigheid, na die reinheid van my hande, voor sy oë.

26 By die liefderyke betoon U Uself liefderyk, by die opregte man opreg,

27 by die reine rein; maar by die valse betoon U Uself verkeerd.

28 Want U verlos die verdrukte volk; maar U verneder die oë wat hoog is.

29 Want U laat my lamp skyn; die HERE my God laat my duisternis opklaar.

30 Want met U loop ek 'n bende storm, en met my God spring ek oor 'n muur.

31 Die weg van God is volmaak; die woord van die HERE is gelouter; Hy is 'n skild vir almal wat by Hom skuil.

32 Want wie is God buiten die HERE, en wie is 'n rots behalwe onse God?

33 God is dit wat my met krag omgord en my weg volkome maak.

34 Hy maak my voete soos die van herte en laat my staan op my hoogtes.

35 Hy leer my hande om oorlog te voer, sodat my arms 'n koperboog span.

36 Ook het U my die skild van u uitredding gegee, en u regterhand het my ondersteun, en u neerbuigende goedheid het my groot gemaak.

37 U het my voetstap ruim gemaak onder my, en my enkels het nie gewankel nie.

38 Ek het my vyande agtervolg en hulle ingehaal, en ek het nie teruggekom voordat ek hulle vernietig het nie.

39 Ek het hulle verbrysel, sodat hulle nie kon opstaan nie; hulle het geval onder my voete.

40 En U het my met krag omgord vir die stryd; U het my teëstanders onder my laat buk.

41 En U het my vyande vir my laat vlug; en my haters, die het ek vernietig.

42 Hulle het geroep om hulp, maar daar was geen verlosser nie -- tot die HERE, maar Hy het hulle nie geantwoord nie.

43 Toe het ek hulle vermaal soos stof voor die wind; ek het hulle uitgegooi soos modder van die strate.

44 U het my gered uit die getwis van die volk; U het my 'n hoof gemaak van nasies; 'n volk wat ek nie geken het nie, het my gedien.

45 Sodra hulle van my gehoor het, was hulle my gehoorsaam, uitlanders het kruipende na my gekom.

46 Uitlanders word kragteloos en kom met siddering uit hulle vestings.

47 Die HERE leef! En geloofd sy my rots, en laat verhoog wees die God van my heil!

48 Die God wat my die wraak gee en volke aan my onderwerp;

49 wat my red van my vyande; ja, U verhef my bo my teëstanders; U bevry my van die man van geweld.

50 Daarom wil ek U loof, o HERE, onder die nasies, en tot eer van u Naam wil ek psalmsing. [ (Psalms 18:51) Hy wat die verlossinge van sy koning groot maak en goedertierenheid bewys aan sy gesalfde, aan Dawid en aan sy nageslag tot in ewigheid. ]

For the Chief Musician. A Psalm of David the servant of Jehovah, who spake unto Jehovah the words of this song in the day that Jehovah delivered him from the hand of all his enemies, and from the hand of Saul: and he said,

1 I love thee, O Jehovah, my strength.

2 Jehovah is my rock, and my fortress, and my deliverer;

My God, my rock, in whom I will take refuge;

My shield, and the horn of my salvation, my high tower.

3 I will call upon Jehovah, who is worthy to be praised:

So shall I be saved from mine enemies.

4 The cords of death compassed me,

And the floods of ungodliness made me afraid.

5 The cords of Sheol were round about me;

The snares of death came upon me.

6 In my distress I called upon Jehovah,

And cried unto my God:

He heard my voice out of his temple,

And my cry before him came into his ears.

7 Then the earth shook and trembled;

The foundations also of the mountains quaked

And were shaken, because he was wroth.

8 There went up a smoke out of his nostrils,

And fire out of his mouth devoured:

Coals were kindled by it.

9 He bowed the heavens also, and came down;

And thick darkness was under his feet.

10 And he rode upon a cherub, and did fly;

Yea, he soared upon the wings of the wind.

11 He made darkness his hiding-place, his pavilion round about him,

Darkness of waters, thick clouds of the skies.

12 At the brightness before him his thick clouds passed,

Hailstones and coals of fire.

13 Jehovah also thundered in the heavens,

And the Most High uttered his voice,

Hailstones and coals of fire.

14 And he sent out his arrows, and scattered them;

Yea, lightnings manifold, and discomfited them.

15 Then the channels of waters appeared,

And the foundations of the world were laid bare,

At thy rebuke, O Jehovah,

At the blast of the breath of thy nostrils.

16 He sent from on high, he took me;

He drew me out of many waters.

17 He delivered me from my strong enemy,

And from them that hated me; for they were too mighty for me.

18 They came upon me in the day of my calamity;

But Jehovah was my stay.

19 He brought me forth also into a large place;

He delivered me, because he delighted in me.

20 Jehovah hath rewarded me according to my righteousness;

According to the cleanness of my hands hath he recompensed me.

21 For I have kept the ways of Jehovah,

And have not wickedly departed from my God.

22 For all his ordinances were before me,

And I put not away his statutes from me.

23 I was also perfect with him,

And I kept myself from mine iniquity.

24 Therefore hath Jehovah recompensed me according to my righteousness,

According to the cleanness of my hands in his eyesight.

25 With the merciful thou wilt show thyself merciful;

With the perfect man thou wilt show thyself perfect;

26 With the pure thou wilt show thyself pure;

And with the perverse thou wilt show thyself froward.

27 For thou wilt save the afflicted people;

But the haughty eyes thou wilt bring down.

28 For thou wilt light my lamp:

Jehovah my God will lighten my darkness.

29 For by thee I run upon a troop;

And by my God do I leap over a wall.

30 As for God, his way is perfect:

The word of Jehovah is tried;

He is a shield unto all them that take refuge in him.

31 For who is God, save Jehovah?

And who is a rock, besides our God,

32 The God that girdeth me with strength,

And maketh my way perfect?

33 He maketh my feet like hinds’ feet:

And setteth me upon my high places.

34 He teacheth my hands to war;

So that mine arms do bend a bow of brass.

35 Thou hast also given me the shield of thy salvation;

And thy right hand hath holden me up,

And thy gentleness hath made me great.

36 Thou hast enlarged my steps under me,

And my feet have not slipped.

37 I will pursue mine enemies, and overtake them;

Neither will I turn again till they are consumed.

38 I will smite them through, so that they shall not be able to rise:

They shall fall under my feet.

39 For thou hast girded me with strength unto the battle:

Thou hast subdued under me those that rose up against me.

40 Thou hast also made mine enemies turn their backs unto me,

That I might cut off them that hate me.

41 They cried, but there was none to save;

Even unto Jehovah, but he answered them not.

42 Then did I beat them small as the dust before the wind;

I did cast them out as the mire of the streets.

43 Thou hast delivered me from the strivings of the people;

Thou hast made me the head of the nations:

A people whom I have not known shall serve me.

44 As soon as they hear of me they shall obey me;

The foreigners shall submit themselves unto me.

45 The foreigners shall fade away,

And shall come trembling out of their close places.

46 Jehovah liveth; and blessed be my rock;

And exalted be the God of my salvation,

47 Even the God that executeth vengeance for me,

And subdueth peoples under me.

48 He rescueth me from mine enemies;

Yea, thou liftest me up above them that rise up against me;

Thou deliverest me from the violent man.

49 Therefore I will give thanks unto thee, O Jehovah, among the nations,

And will sing praises unto thy name.

50 Great deliverance giveth he to his king,

And showeth lovingkindness to his anointed,

To David and to his seed, for evermore.