1 Vir die musiekleier. 'n Psalm van Dawid.

2 By U, o HERE, skuil ek; laat my nooit beskaamd staan nie. Bevry my deur u geregtigheid.

3 Neig u oor tot my, red my gou; wees vir my 'n rots om in te vlug, 'n baie vaste huis om my te verlos.

4 Want U is my rots en my bergvesting; en om u Naam ontwil sal U my lei en my bestuur.

5 U sal my laat uitgaan uit die net wat hulle vir my gespan het, want U is my toevlug.

6 In u hand gee ek my gees oor; U het my verlos, HERE, God van trou.

7 Ek haat die wat nietige afgode vereer, maar ,k vertrou op die HERE.

8 Ek wil juig en bly wees in u goedertierenheid, omdat U my ellende aangesien, my siel in die benoudhede geken het

9 en my nie oorgelewer het in die hand van die vyand nie; U het my voete op vrye grond laat staan.

10 Wees my genadig, HERE, want ek is benoud; van verdriet het my oog mat geword, my siel en my liggaam.

11 Want my lewe kwyn weg van kommer en my jare van gesug; my krag struikel deur my ongeregtigheid, en my gebeente teer uit.

12 Vanweë al my teëstanders het ek 'n voorwerp van smaad geword, ja, grootliks vir my bure, en 'n voorwerp van skrik vir my bekendes; die wat my op straat sien, vlug weg van my af.

13 Ek is vergeet uit die hart, soos 'n dooie; ek het geword soos 'n ding wat lê en vergaan.

14 Want ek het die skindertaal van baie gehoor -- skrik rondom! -- terwyl hulle saam raad hou teen my; hulle is van plan om my lewe te neem.

15 Maar ,k vertrou op U, o HERE! Ek sê: U is my God.

16 My tye is in u hand; red my uit die hand van my vyande en van my vervolgers.

17 Laat u aangesig skyn oor u kneg, verlos my deur u goedertierenheid.

18 HERE, laat my nie beskaamd staan nie, want ek roep U aan; laat die goddelose beskaamd staan, laat hulle verstom in die doderyk!

19 Laat die valse lippe stom word wat in trotsheid en veragting onbeskaamd spreek teen die regverdige.

20 o, Hoe groot is u goedheid wat U weggelê het vir die wat U vrees, wat U uitgewerk het vir die wat by U skuil, in teenwoordigheid van die mensekinders!

21 U verberg hulle in die skuilplek van u aangesig vir die samesweringe van mense; U steek hulle weg in 'n hut vir die twis van die tonge.

22 Geloofd sy die HERE, want Hy het sy goedertierenheid aan my wonderbaar gemaak, in 'n vaste stad.

23 Ek tog het in my angs gesê: Ek het verdwyn, weg van u oë; nogtans het U die stem van my smekinge gehoor toe ek U aangeroep het om hulp.

24 Julle moet die HERE liefhê, al sy gunsgenote! Die HERE bewaar die getroues en vergeld hom oorvloedig wat trots handel. [ (Psalms 31:25) Wees sterk, en laat julle hart sterk wees, almal wat op die HERE wag! ]

1 In thee, O Jehovah, do I take refuge;

Let me never be put to shame:

Deliver me in thy righteousness.

2 Bow down thine ear unto me; deliver me speedily:

Be thou to me a strong rock,

A house of defence to save me.

3 For thou art my rock and my fortress;

Therefore for thy name’s sake lead me and guide me.

4 Pluck me out of the net that they have laid privily for me;

For thou art my stronghold.

5 Into thy hand I commend my spirit:

Thou hast redeemed me, O Jehovah, thou God of truth.

6 I hate them that regard lying vanities;

But I trust in Jehovah.

7 I will be glad and rejoice in thy lovingkindness;

For thou hast seen my affliction:

Thou hast known my soul in adversities;

8 And thou hast not shut me up into the hand of the enemy;

Thou hast set my feet in a large place.

9 Have mercy upon me, O Jehovah, for I am in distress:

Mine eye wasteth away with grief, yea, my soul and my body.

10 For my life is spent with sorrow,

And my years with sighing:

My strength faileth because of mine iniquity,

And my bones are wasted away.

11 Because of all mine adversaries I am become a reproach,

Yea, unto my neighbors exceedingly,

And a fear to mine acquaintance:

They that did see me without fled from me.

12 I am forgotten as a dead man out of mind:

I am like a broken vessel.

13 For I have heard the defaming of many,

Terror on every side:

While they took counsel together against me,

They devised to take away my life.

14 But I trusted in thee, O Jehovah:

I said, Thou art my God.

15 My times are in thy hand:

Deliver me from the hand of mine enemies, and from them that persecute me.

16 Make thy face to shine upon thy servant:

Save me in thy lovingkindness.

17 Let me not be put to shame, O Jehovah; for I have called upon thee:

Let the wicked be put to shame, let them be silent in Sheol.

18 Let the lying lips be dumb,

Which speak against the righteous insolently,

With pride and contempt.

19 Oh how great is thy goodness,

Which thou hast laid up for them that fear thee,

Which thou hast wrought for them that take refuge in thee,

Before the sons of men!

20 In the covert of thy presence wilt thou hide them from the plottings of man:

Thou wilt keep them secretly in a pavilion from the strife of tongues.

21 Blessed be Jehovah;

For he hath showed me his marvellous lovingkindness in a strong city.

22 As for me, I said in my haste,

I am cut off from before thine eyes:

Nevertheless thou heardest the voice of my supplications,

When I cried unto thee.

23 Oh love Jehovah, all ye his saints:

Jehovah preserveth the faithful,

And plentifully rewardeth him that dealeth proudly.

24 Be strong, and let your heart take courage,

All ye that hope in Jehovah.