1 א   תפלה למשה איש-האלהים br אדני--מעון אתה היית לנו    בדר ודר br

2 ב   בטרם הרים ילדו--    ותחולל ארץ ותבל br ומעולם עד-עולם    אתה אל br

3 ג   תשב אנוש עד-דכא    ותאמר שובו בני-אדם br

4 ד   כי אלף שנים בעיניך--    כיום אתמול כי יעבר br ואשמורה    בלילה br

5 ה   זרמתם שנה יהיו    בבקר כחציר יחלף br

6 ו   בבקר יציץ וחלף    לערב ימולל ויבש br

7 ז   כי-כלינו באפך    ובחמתך נבהלנו br

8 ח   שת (שתה) עונתינו לנגדך    עלמנו למאור פניך br

9 ט   כי כל-ימינו פנו בעברתך    כלינו שנינו כמו-הגה br

10 י   ימי-שנותינו בהם שבעים שנה    ואם בגבורת שמונים שנה-- br ורהבם    עמל ואון br כי-גז חיש    ונעפה br

11 יא   מי-יודע עז אפך    וכיראתך עברתך br

12 יב   למנות ימינו כן הודע    ונבא לבב חכמה br

13 יג   שובה יהוה עד-מתי    והנחם על-עבדיך br

14 יד   שבענו בבקר חסדך    ונרננה ונשמחה בכל-ימינו br

15 טו   שמחנו כימות עניתנו    שנות ראינו רעה br

16 טז   יראה אל-עבדיך פעלך    והדרך על-בניהם br

17 יז   ויהי נעם אדני אלהינו--    עלינו br ומעשה ידינו כוננה עלינו    ומעשה ידינו כוננהו

1 Preĝo de Moseo, homo de Dio. Mia Sinjoro, Vi estis por ni loĝejo De generacio al generacio.

2 Antaŭ ol la montoj naskiĝis Kaj Vi kreis la teron kaj la mondon, Kaj de eterne ĝis eterne, Vi estas Dio.

3 Vi venigas homon al polvo; Kaj Vi diras:Revenu, homidoj.

4 Ĉar mil jaroj estas en Viaj okuloj Kiel la hieraŭa tago, kiu pasis, Kaj kiel nokta gardoparto.

5 Vi forfluigas ilin torente, ili estas kiel sonĝo; Matene ili renoviĝas kiel herbo:

6 Matene ĝi floras kaj ĝermas, Vespere ĝi dehakiĝas kaj sekiĝas.

7 Jes, ni pereas de Via kolero, Kaj de Via kolerego ni neniiĝas.

8 Vi metis niajn malbonagojn antaŭ Vin, Nian kaŝitaĵon antaŭ la lumon de Via vizaĝo.

9 Ĉar ĉiuj niaj tagoj pasis sub Via kolero, Malaperis niaj jaroj, kiel sono.

10 La daŭro de nia vivo estas sepdek jaroj, Kaj ĉe forteco okdek jaroj; Kaj ilia tuta majesto estas penado kaj suferado, Ĉar ĝi forkuras rapide kaj ni forflugas.

11 Kiu scias la forton de Via kolero, Vian timindecon kaj Vian indignon?

12 Instruu nin kalkuli niajn tagojn, Por ke ni akiru saĝan koron.

13 Returnu Vin, ho Eternulo! Kiel longe? Kaj kompatu Viajn sklavojn.

14 Satigu nin matene per Via boneco; Kaj ni kantos kaj ĝojos en la daŭro de nia tuta vivo.

15 Ĝojigu nin tiel longe, kiel Vi nin premis, Tiom da jaroj, kiom ni vidis mizeron.

16 Al Viaj sklavoj aperu Viaj faroj, Kaj Via beleco al iliaj infanoj.

17 Kaj la favoro de la Eternulo, nia Dio, estu super ni; Kaj la faron de niaj manoj fortikigu al ni, Kaj fortikigu la faron de niaj manoj.