1 א                   ויען בלדד השחי ויאמר br

2 ב   עד-אנה תשימון קנצי למלין    תבינו ואחר נדבר br

3 ג   מדוע נחשבנו כבהמה    נטמינו בעיניכם br

4 ד   טרף נפשו באפו    הלמענך תעזב ארץ ויעתק-צור ממקמו br

5 ה   גם אור רשעים ידעך    ולא-יגה שביב אשו br

6 ו   אור חשך באהלו    ונרו עליו ידעך br

7 ז   יצרו צעדי אונו    ותשליכהו עצתו br

8 ח   כי-שלח ברשת ברגליו    ועל-שבכה יתהלך br

9 ט   יאחז בעקב פח    יחזק עליו צמים br

10 י   טמון בארץ חבלו    ומלכדתו עלי נתיב br

11 יא   סביב בעתהו בלהות    והפיצהו לרגליו br

12 יב   יהי-רעב אנו    ואיד נכון לצלעו br

13 יג   יאכל בדי עורו    יאכל בדיו בכור מות br

14 יד   ינתק מאהלו מבטחו    ותצעדהו למלך בלהות br

15 טו   תשכון באהלו מבלי-לו    יזרה על-נוהו גפרית br

16 טז   מתחת שרשיו יבשו    וממעל ימל קצירו br

17 יז   זכרו-אבד מני-ארץ    ולא-שם לו על-פני-חוץ br

18 יח   יהדפהו מאור אל-חשך    ומתבל ינדהו br

19 יט   לא נין לו ולא-נכד בעמו    ואין שריד במגוריו br

20 כ   על-יומו נשמו אחרנים    וקדמנים אחזו שער br

21 כא   אך-אלה משכנות עול    וזה מקום לא-ידע-אל

1 Bildad de Chua falou então nestes termos:

2 Quando acabarás de falar, e terás a sabedoria de nos deixar dizer?

3 Por que nos consideras como animais, e por que passamos por estúpidos a teus olhos?

4 Tu que te rasgas em teu furor, é preciso que por tua causa a terra seja abandonada, e que os rochedos mudem de lugar?

5 Sim, a luz do mau se apagará, e a flama de seu fogo cessará de alumiar.

6 A luz obscurece em sua tenda, e sua lâmpada sobre ele se apagará;

7 seus passos firmes serão cortados, seus próprios desígnios os farão tropeçar.

8 Seus pés se prendem numa rede, e ele anda sobre malhas.

9 A armadilha o segura pelo calcanhar, um laço o aperta.

10 Uma corda se esconde sob a terra para pegá-lo, uma armadilha, ao longo da vereda.

11 De todas as partes temores o amedrontam, e perseguem-no passo a passo.

12 A calamidade vem faminta sobre ele, a infelicidade está postada a seu lado.

13 A pele de seu corpo é devorada, o filho mais velho da morte devora-lhe os membros;

14 é arrancado da tenda, onde se sentia seguro, levam-no ao rei dos terrores.

15 Podes estabelecer-te em sua tenda: ele não existe mais; o enxofre é espalhado em seu domínio.

16 Por baixo suas raízes secam, e por cima seus ramos definham.

17 Sua memória apaga-se da terra, nada mais lembra o seu nome na região.

18 É arrojado da luz para as trevas, é desterrado do mundo.

19 Não tem descendente nem posteridade em sua tribo, nem sobrevivente algum em sua morada.

20 O Ocidente está estupefacto com sua sorte, o Oriente treme diante dela.

21 Eis o que acontece com as tendas dos ímpios, os lugares habitados pelo homem que não conhece Deus.