1 א ואולם--שמע-נא איוב מלי וכל-דברי האזינה br
2 ב הנה-נא פתחתי פי דברה לשוני בחכי br
3 ג ישר-לבי אמרי ודעת שפתי ברור מללו br
4 ד רוח-אל עשתני ונשמת שדי תחיני br
5 ה אם-תוכל השיבני ערכה לפני התיצבה br
6 ו הן-אני כפיך לאל מחמר קרצתי גם-אני br
7 ז הנה אמתי לא תבעתך ואכפי עליך לא-יכבד br
8 ח אך אמרת באזני וקול מלין אשמע br
9 ט זך אני בלי-פשע ח ף אנכי ולא עון לי br
10 י הן תנואות עלי ימצא יחשבני לאויב לו br
11 יא ישם בסד רגלי ישמר כל-ארחתי br
12 יב הן-זאת לא-צדקת אענך כי-ירבה אלוה מאנוש br
13 יג מדוע אליו ריבות כי כל-דבריו לא יענה br
14 יד כי-באחת ידבר-אל ובשתים לא ישורנה br
15 טו בחלום חזיון לילה--בנפל תרדמה על-אנשים בתנומות עלי משכב br
16 טז אז יגלה אזן אנשים ובמסרם יחתם br
17 יז להסיר אדם מעשה וגוה מגבר יכסה br
18 יח יחשך נפשו מני-שחת וחיתו מעבר בשלח br
19 יט והוכח במכאוב על-משכבו וריב (ורוב) עצמיו אתן br
20 כ וזהמתו חיתו לחם ונפשו מאכל תאוה br
21 כא יכל בשרו מראי ושפי (ושפו) עצמתיו לא ראו br
22 כב ותקרב לשחת נפשו וחיתו לממתים br
23 כג אם-יש עליו מלאך--מליץ אחד מני-אלף להגיד לאדם ישרו br
24 כד ויחננו--ויאמר פדעהו מרדת שחת מצאתי כפר br
25 כה רטפש בשרו מנער ישוב לימי עלומיו br
26 כו יעתר אל-אלוה וירצהו וירא פניו בתרועה br וישב לאנוש צדקתו br
27 כז ישר על-אנשים ויאמר חטאתי וישר העויתי ולא-שוה לי br
28 כח פדה נפשי (נפשו) מעבר בשחת וחיתי (וחיתו) באור תראה br
29 כט הן-כל-אלה יפעל-אל-- פעמים שלוש עם-גבר br
30 ל להשיב נפשו מני-שחת-- לאור באור החיים br
31 לא הקשב איוב שמע-לי החרש ואנכי אדבר br
32 לב אם-יש-מלין השיבני דבר כי-חפצתי צדקך br
33 לג אם-אין אתה שמע-לי החרש ואאלפך חכמה
1 E agora, Jó, escuta minhas palavras, dá ouvidos a todos os meus discursos.
2 Eis que abro a boca, minha língua, sob o céu da boca, vai falar.
3 Minhas palavras brotam de um coração reto, meus lábios falarão francamente.
4 O Espírito de Deus me criou, e o sopro do Todo-poderoso me deu a vida.
5 Se puderes, responde-me; toma posição, fica firme diante de mim.
6 Em face de Deus sou teu igual: como tu mesmo, fui formado de barro.
7 Assim meu temor não te assustará e o peso de minhas palavras não te acabrunhará.
8 Ora, disseste aos meus ouvidos, e ouvi estas palavras:
9 Sou puro, sem pecado; sou limpo, não há culpa em mim.
10 É ele que inventa pretextos contra mim, considera-me seu inimigo.
11 Pôs meus pés no cepo, espiou todos os meus passos.
12 Responderei que nisto foste injusto, pois Deus é maior do que o homem.
13 Por que o acusas de não dar nenhuma resposta a teus discursos?
14 Pois Deus fala de uma maneira e de outra e não prestas atenção.
15 Por meio dos sonhos, das visões noturnas, quando um sono profundo pesa sobre os humanos, enquanto o homem está adormecido em seu leito,
16 então abre o ouvido do homem e o assusta com suas aparições,
17 a fim de desviá-lo do pecado e de preservá-lo do orgulho,
18 para salvar-lhe a alma do fosso, e sua vida, da seta mortífera.
19 Pela dor também é instruído o homem em seu leito, quando todos os seus membros são agitados,
20 quando recebe o alimento com desgosto, e já não pode suportar as iguarias mais deliciosas;
21 sua carne some aos olhares, seus membros emagrecidos se desvanecem;
22 sua alma aproxima-se da sepultura, e sua vida, daqueles que estão mortos.
23 Se perto dele se encontrar um anjo, um intercessor entre mil, para ensinar-lhe o que deve fazer,
24 ter piedade dele e dizer: Poupai-o de descer à sepultura, recebi o resgate de sua vida;
25 sua carne retomará o vigor da mocidade, retornará aos dias de sua adolescência.
26 Ele reza, e Deus lhe é propício, contempla-lhe a face com alegria. Anuncia {Deus} ao homem sua justiça;
27 canta diante dos homens, dizendo: Pequei, violei o direito, e Deus não me tratou conforme meus erros;
28 poupou minha alma de descer à sepultura, e minha alma bem viva goza a luz.
29 Eis o que Deus faz duas, três vezes para o homem,
30 a fim de tirar-lhe a alma da sepultura, para iluminá-la com a luz dos vivos.
31 Presta atenção, Jó, escuta-me; cala a boca para que eu fale.
32 Se tens alguma coisa para dizer, responde-me; fala, eu gostaria de te dar razão.
33 Se não, escuta-me, cala-te, e eu te ensinarei a sabedoria.