1 א ויען איוב ויאמר br
2 ב שמעו שמוע מלתי ותהי-זאת תנחומתיכם br
3 ג שאוני ואנכי אדבר ואחר דברי תלעיג br
4 ד האנכי לאדם שיחי ואם-מדוע לא-תקצר רוחי br
5 ה פנו-אלי והשמו ושימו יד על-פה br
6 ו ואם-זכרתי ונבהלתי ואחז בשרי פלצות br
7 ז מדוע רשעים יחיו עתקו גם-גברו חיל br
8 ח זרעם נכון לפניהם עמם וצאצאיהם לעיניהם br
9 ט בתיהם שלום מפחד ולא שבט אלוה עליהם br
10 י שורו עבר ולא יגעל תפלט פרתו ולא תשכל br
11 יא ישלחו כצאן עויליהם וילדיהם ירקדון br
12 יב ישאו כתף וכנור וישמחו לקול עוגב br
13 יג יבלו (יכלו) בטוב ימיהם וברגע שאול יחתו br
14 יד ויאמרו לאל סור ממנו ודעת דרכיך לא חפצנו br
15 טו מה-שדי כי-נעבדנו ומה-נועיל כי נפגע-בו br
16 טז הן לא בידם טובם עצת רשעים רחקה מני br
17 יז כמה נר-רשעים ידעך-- ויבא עלימו אידם br חבלים יחלק באפו br
18 יח יהיו כתבן לפני-רוח וכמץ גנבתו סופה br
19 יט אלוה יצפן-לבניו אונו ישלם אליו וידע br
20 כ יראו עינו כידו ומחמת שדי ישתה br
21 כא כי מה-חפצו בביתו אחריו ומספר חדשיו חצצו br
22 כב הלאל ילמד-דעת והוא רמים ישפוט br
23 כג זה--ימות בעצם תמו כלו שלאנן ושליו br
24 כד עטיניו מלאו חלב ומח עצמותיו ישקה br
25 כה וזה--ימות בנפש מרה ולא-אכל בטובה br
26 כו יחד על-עפר ישכבו ורמה תכסה עליהם br
27 כז הן ידעתי מחשבותיכם ומזמות עלי תחמסו br
28 כח כי תאמרו איה בית-נדיב ואיה אהל משכנות רשעים br
29 כט הלא שאלתם עוברי דרך ואתתם לא תנכרו br
30 ל כי ליום איד יחשך רע ליום עברות יובלו br
31 לא מי-יגיד על-פניו דרכו והוא-עשה מי ישלם-לו br
32 לב והוא לקברות יובל ועל-גדיש ישקוד br
33 לג מתקו-לו רגבי-נחל ואחריו כל-אדם ימשוך ולפניו אין מספר br
34 לד ואיך תנחמוני הבל ותשובתיכם נשאר-מעל
1 Jó tomou então a palavra nestes termos:
2 Ouvi, ouvi minhas palavras, que eu tenha pelo menos esse consolo de vossa parte.
3 Permiti que eu fale; quando tiver falado, zombai à vontade.
4 É de um homem que me queixo? E como não hei de perder a paciência?
5 Olhai para mim; ireis ficar estupefactos, e poreis a mão sobre a boca.
6 Quando penso nisso, fico estarrecido, e todo o meu corpo treme.
7 Como é que os maus vivem, envelhecem, e cresce o seu vigor?
8 Sua posteridade prospera diante deles, e seus descendentes sob seus olhos;
9 sua casa é tranqüila, sem alarmes, a vara de Deus não os atinge.
10 Seu touro é cada vez mais fecundo, sua vaca dá cria sem nunca abortar.
11 Deixam os filhos correr como carneiros, e os seus pequenos saltam e brincam.
12 Cantam ao som do pandeiro e da cítara, divertem-se ao som da flauta.
13 Passam os dias na alegria, e descem tranqüilamente à região dos mortos.
14 Ora, dizem a Deus: Afasta-te de nós, não queremos conhecer os teus caminhos;
15 quem é o Todo-poderoso para que o sirvamos? Que vantagem temos em lhe fazer orações?
16 A felicidade não está em suas mãos? Contudo, longe de mim esteja o modo de pensar dos ímpios!
17 Quantas vezes vemos apagar-se a lâmpada dos ímpios, e a ruína desabar sobre eles?
18 São eles como a palha ao sopro do vento, como a cinza tragada pelo turbilhão?
19 Deus {assim dizem}, reserva para os filhos o castigo do pai. Que ele mesmo o puna, para que o sinta!
20 Que veja com os próprios olhos a sua ruína, e ele mesmo beba da cólera do Todo-poderoso!
21 Que se lhe dá do que será feito de sua casa depois dele, se o número de seus meses já está contado?
22 É a Deus, que se irá ensinar a sabedoria, a ele, que julga os seres superiores?
23 Um morre no seio da prosperidade, plenamente feliz e tranqüilo,
24 os flancos cobertos de gordura, e a medula dos ossos cheia de seiva;
25 o outro morre com a amargura na alma, sem ter gozado a felicidade;
26 juntos se deitam na terra, e os vermes recobrem a ambos.
27 Ah! conheço vossos pensamentos, os julgamentos iníquos que fazeis de mim.
28 Dizeis: Onde está a casa do tirano, onde está a tenda em que habitavam os ímpios?
29 Não interrogastes os viajantes? Contestaríeis seus testemunhos?
30 No dia da infelicidade o ímpio é poupado, no dia da cólera ele escapa.
31 Quem reprova diante dele o seu proceder, e lhe pede contas de seus atos?
32 Levam-no ao sepulcro, ficarão de vigília em sua câmara funerária.
33 Os torrões do vale são-lhe leves; todos os homens irão em sua companhia, e foram inumeráveis seus predecessores.
34 Que significam, pois, essas vãs consolações? Todas as vossas respostas são apenas perfídia.