1 א ויסף אליהוא ויאמר br
2 ב כתר-לי זעיר ואחוך כי עוד לאלוה מלים br
3 ג אשא דעי למרחוק ולפעלי אתן-צדק br
4 ד כי-אמנם לא-שקר מלי תמים דעות עמך br
5 ה הן-אל כביר ולא ימאס כביר כח לב br
6 ו לא-יחיה רשע ומשפט עניים יתן br
7 ז לא-יגרע מצדיק עיניו br ואת-מלכים לכסא וישיבם לנצח ויגבהו br
8 ח ואם-אסורים בזקים ילכדון בחבלי-עני br
9 ט ויגד להם פעלם ופשעיהם כי יתגברו br
10 י ויגל אזנם למוסר ויאמר כי-ישובון מאון br
11 יא אם-ישמעו ויעבדו יכלו ימיהם בטוב ושניהם בנעימים br
12 יב ואם-לא ישמעו בשלח יעברו ויגועו בבלי-דעת br
13 יג וחנפי-לב ישימו אף לא ישועו כי אסרם br
14 יד תמת בנער נפשם וחיתם בקדשים br
15 טו יחלץ עני בעניו ויגל בלחץ אזנם br
16 טז ואף הסיתך מפי-צר-- רחב לא-מוצק תחתיה br ונחת שלחנך מלא דשן br
17 יז ודין-רשע מלאת דין ומשפט יתמכו br
18 יח כי-חמה פן-יסיתך בספק ורב-כפר אל-יטך br
19 יט היערך שועך לא בצר וכל מאמצי-כח br
20 כ אל-תשאף הלילה-- לעלות עמים תחתם br
21 כא השמר אל-תפן אל-און כי-על-זה בחרת מעני br
22 כב הן-אל ישגיב בכחו מי כמהו מורה br
23 כג מי-פקד עליו דרכו ומי-אמר פעלת עולה br
24 כד זכר כי-תשגיא פעלו-- אשר שררו אנשים br
25 כה כל-אדם חזו-בו אנוש יביט מרחוק br
26 כו הן-אל שגיא ולא נדע מספר שניו ולא-חקר br
27 כז כי יגרע נטפי-מים יזקו מטר לאדו br
28 כח אשר-יזלו שחקים ירעפו עלי אדם רב br
29 כט אף אם-יבין מפרשי-עב תשאות סכתו br
30 ל הן-פרש עליו אורו ושרשי הים כסה br
31 לא כי-בם ידין עמים יתן-אכל למכביר br
32 לב על-כפים כסה-אור ויצו עליה במפגיע br
33 לג יגיד עליו רעו מקנה אף על-עולה
1 Depois Eliú prosseguiu nestes termos:
2 Espera um pouco e te instruirei, tenho ainda palavras em defesa de Deus;
3 irei buscar longe a minha ciência, e justificarei meu Criador.
4 Minhas palavras não são certamente mentirosas, estás tratando com um homem de ciência sólida.
5 Deus é poderoso, mas não é arrogante, é poderoso por sua ciência:
6 não deixa viver o mau, faz justiça aos aflitos,
7 não afasta os olhos dos justos; e os faz assentar com os reis no trono, numa glória eterna.
8 Se vierem a cair presos, ou se forem atados com os laços da infelicidade,
9 ele lhes faz reconhecer as suas obras, e as faltas que cometeram por orgulho;
10 e abre-lhes os ouvidos para corrigi-los, e diz-lhes que renunciem à iniqüidade.
11 Se escutam e obedecem, terminam seus dias na felicidade, e seus anos na delícia;
12 se não, morrem de um golpe, expiram por falta de sabedoria.
13 Os corações ímpios são entregues à cólera; não clamam a Deus quando ele os aprisiona,
14 morrem em plena mocidade, a vida deles passa como a dos efeminados.
15 Mas Deus salvará o pobre pela sua miséria, e o instrui pelo sofrimento.
16 A ti também retirará das fauces da angústia, numa larga liberdade, e no repouso de uma mesa bem guarnecida.
17 E tu te comportas como um malvado, com o risco de incorrer em sentença e penalidade.
18 Toma cuidado para que a cólera não te inflija um castigo, e que o tamanho do resgate não te perca.
19 Levará ele em conta teu grito na aflição, e todos os esforços do vigor?
20 Não suspires pela noite, para que os povos voltem para seus lugares.
21 Guarda-te de declinar para a iniqüidade, e de preferir a injustiça ao sofrimento.
22 Vê, Deus é sublime em seu poder. Que senhor lhe é comparável?
23 Quem lhe fixou seu caminho? Quem pode dizer-lhe: Fizeste mal?
24 Antes pensa em glorificar sua obra, que os humanos celebram em seus cantos.
25 Todos os homens a contemplam; o mortal a considera de longe.
26 Deus é grande demais para que o possamos conhecer; o número de seus anos é incalculável.
27 Atrai as gotinhas de água para transformá-las em chuva no nevoeiro,
28 as nuvens as espalham, e as destilam sobre a multidão dos homens.
29 Quem pode compreender como se estendem as nuvens, e o estrépito de sua tenda?
30 Espalha em volta dele a sua luz, e cobre os cimos das montanhas.
31 É por esse meio que nutre os povos, e fornece-lhes abundância de alimentos.
32 Nas suas mãos estende o raio, fixa-lhe o alvo a atingir;
33 seu estrondo o anuncia, o rebanho também anuncia aquele que se aproxima.