1 Okazis poste, ke mortis Naĥaŝ, reĝo de la Amonidoj, kaj lia filo fariĝis reĝo anstataŭ li.

2 Tiam David diris:Mi estos favorkora al Ĥanun, filo de Naĥaŝ, ĉar lia patro agis favorkore koncerne min. Kaj David sendis senditojn, por konsoli lin pri lia patro. Kaj la servantoj de David venis en la landon de la Amonidoj, al Ĥanun, por lin konsoli.

3 Sed la eminentuloj de la Amonidoj diris al Ĥanun:Ĉu efektive David deziras honori vian patron antaŭ vi, ke li sendis al vi konsolantojn? ĉu ne venis al vi liaj servantoj nur por esplori, por ruinigi, kaj por esplorrigardi la landon?

4 Tiam Ĥanun prenis la servantojn de David, razigis ilin, detranĉis iliajn vestojn ĝis duono, ĝis la lumboj, kaj foririgis ilin.

5 Kaj ili iris. Kaj oni raportis al David pri tiuj viroj, kaj li sendis renkonte al ili, ĉar la viroj tre hontis. Kaj la reĝo diris:Restu en Jeriĥo, ĝis rekreskos viaj barboj, kaj tiam revenu.

6 Kiam la Amonidoj vidis, ke ili indignigis kontraŭ si Davidon, tiam Ĥanun kaj la Amonidoj sendis mil kikarojn da arĝento, por dungi al si el Mezopotamio, el Sirio de Maaĥa, kaj el Coba ĉarojn kaj rajdistojn.

7 Kaj ili dungis al si tridek du mil ĉarojn kaj la reĝon de Maaĥa kun lia popolo. Kaj ili venis kaj stariĝis tendare antaŭ Medba. Kaj la Amonidoj kolektiĝis el siaj urboj kaj venis al la milito.

8 Kiam David aŭdis pri tio, li sendis Joabon kaj la tutan armeon da kuraĝuloj.

9 Kaj la Amonidoj eliris, kaj batalaranĝiĝis antaŭ la enirejo de la urbo; kaj la reĝoj venintaj aranĝiĝis aparte, sur la kampo.

10 Kiam Joab vidis, ke li havos kontraŭ si batalon antaŭe kaj malantaŭe, li faris elekton el ĉiuj plejbravuloj en Izrael kaj batalaranĝis ilin kontraŭ la Sirianoj;

11 la ceteran parton de la popolo li komisiis al sia frato Abiŝaj, kaj ili batalaranĝis sin kontraŭ la Amonidoj.

12 Kaj li diris:Se la Sirianoj superfortos min, tiam vi donos al mi helpon; sed se la Amonidoj superfortos vin, tiam mi donos al vi helpon;

13 estu kuraĝa, kaj ni tenu nin forte pro nia popolo kaj pro la urboj de nia Dio; kaj la Eternulo faru tion, kio plaĉos al Li.

14 Kaj Joab, kun la popolo, kiu estis kun li, komencis la batalon kontraŭ la Sirianoj, kaj ĉi tiuj forkuris antaŭ li.

15 Kiam la Amonidoj vidis, ke la Sirianoj forkuris, ili ankaŭ forkuris antaŭ lia frato Abiŝaj, kaj foriris en la urbon. Kaj Joab venis Jerusalemon.

16 Vidante, ke ili estas venkobatitaj de la Izraelidoj, la Sirianoj sendis senditojn kaj elirigis la Sirianojn transriverajn; kaj Ŝofaĥ, la militestro de Hadarezer, ilin kondukis.

17 Kiam tio estis raportita al David, li kolektis ĉiujn Izraelidojn, transiris Jordanon, venis al ili, kaj batalaranĝiĝis kontraŭ ili; David aranĝis batalon kontraŭ la Sirianoj, kaj ili interbatalis kun li.

18 Kaj la Sirianoj forkuris antaŭ Izrael, kaj David mortigis el la Sirianoj sep mil ĉaristojn kaj kvardek mil piedirantojn; ankaŭ Ŝofaĥon, la militestron, li mortigis.

19 Kiam la servantoj de Hadarezer vidis, ke ili estas venkobatitaj de la Izraelidoj, ili faris pacon kun David kaj submetiĝis al li. Kaj la Sirianoj ne volis plu helpi al la Amonidoj.

1 后来， 亚扪人的王拿辖死了， 他的儿子接续他作王。

2 大卫说： "我要恩待拿辖的儿子哈嫩， 因为他的父亲曾恩待我。"于是大卫差派使者去为了他丧父的事安慰他。大卫的臣仆到了亚扪人境内， 去见哈嫩要安慰他。

3 但亚扪人的众领袖对哈嫩说： "大卫差派这些慰问的人到你这里来， 你以为他是尊敬你父亲吗？他的臣仆来见你， 不是为了窥探、倾覆、侦察这地吗？"

4 于是， 哈嫩拿住大卫的臣仆， 剃去他们的胡须， 又把他们的衣服， 从臀部以下割去半截， 然后才放他们走。

5 有人去把这些人遭遇的事告诉大卫， 他就派人去迎接他们； 因为他们非常羞耻， 王就说： "你们可以住在耶利哥， 等到你们的胡须长长了才回来。"

6 亚扪人看见自己与大卫结了仇恨， 哈嫩和亚扪人就派人用三万公斤银子， 从米所波大米、亚兰玛迦和琐巴去雇战车和马兵。

7 他们雇了三万二千辆战车， 以及玛迦王和他的军队； 他们都来在米底巴前面安营。亚扪人也从他们的各城聚集起来， 出来作战。

8 大卫听见了， 就差派约押和全体勇士出去。

9 亚扪人出来， 在城门前摆阵； 前来助阵的列王， 也在田野摆阵。

10 约押看见自己前后受敌， 就从以色列所有的精兵中， 挑选一部分出来， 使他们摆阵去迎战亚兰人，

11 他把其余的人交在他兄弟亚比筛手下， 使他们摆阵去迎战亚扪人。

12 约押对亚比筛说： "如果亚兰人比我强， 你就来帮助我； 如果亚扪人比你强， 我就去帮助你。

13 你当刚强； 为了我们的人民和我们 神的众城镇， 我们要刚强； 愿耶和华成全他看为美的行事。"

14 于是约押和他的军队前进， 预备作战攻打亚兰人； 亚兰人却在约押面前逃跑了。

15 亚扪人看见亚兰人逃跑， 他们也在约押的兄弟亚比筛面前逃跑， 退回城里。约押就回耶路撒冷去了。

16 亚兰人看见自己在以色列人面前被打败， 就差派使者去把大河那边的亚兰人调过来， 有哈大底谢的元帅朔法率领他们。

17 大卫得到报告， 就招聚以色列众人， 渡过约旦河， 来到亚兰人那里， 向他们摆阵。大卫摆好阵迎战亚兰人， 亚兰人就与他交战。

18 亚兰人在以色列人面前逃跑； 大卫杀了亚兰人七千辆战车上的军兵和四万步兵。又杀了亚兰人的元帅朔法。

19 哈大底谢的臣仆看见自己在以色列人面前被打败了， 就与大卫议和， 臣服了他； 于是亚兰人不敢再帮助亚扪人。