1 Satano leviĝis kontraŭ Izraelon kaj instigis Davidon kalkuli Izraelon.
2 Kaj David diris al Joab kaj al la estroj de la popolo:Iru, kalkulu la Izraelidojn, de Beer-Ŝeba ĝis Dan, kaj raportu al mi, por ke mi sciu ilian nombron.
3 Joab diris:La Eternulo multigu Sian popolon centoble; ili ĉiuj, ho reĝo, mia sinjoro, estas ja servantoj por mia sinjoro; por kio do mia sinjoro tion postulas? por kio tio fariĝu kulpo sur Izrael?
4 Sed la vorto de la reĝo superfortis Joabon; tial Joab iris, trairis la tutan Izraelidaron, kaj venis Jerusalemon.
5 Kaj Joab transdonis al David la rezulton de la kalkulado de la popolo; kaj montriĝis, ke da Izraelidoj estas miliono kaj cent mil viroj povantaj eltiri glavon, kaj da Jehudaidoj kvarcent sepdek mil povantaj eltiri glavon.
6 La Levidojn kaj la Benjamenidojn li ne kalkulis inter ili, ĉar antipatia estis al Joab la vorto de la reĝo.
7 Kaj tiu afero malplaĉis al Dio, kaj Li frapis Izraelon.
8 Tiam David diris al Dio:Mi forte pekis, farante tiun aferon. Sed nun, pardonu do la malbonagon de Via servanto; ĉar mi agis tre malsaĝe.
9 Kaj la Eternulo parolis al Gad, la viziisto de David, dirante:
10 Iru kaj diru al David:Tiele diras la Eternulo:Tri punojn Mi proponas al vi; elektu al vi unu el ili, ke Mi ĝin faru al vi.
11 Kaj Gad venis al David, kaj diris al li:Tiele diras la Eternulo:Akceptu por vi:
12 aŭ dum tri jaroj estos malsato en la lando; aŭ dum tri monatoj vi estos premata de viaj kontraŭuloj kaj vin atingos la glavo de viaj malamikoj; aŭ dum tri tagoj regos en la lando la glavo de la Eternulo kaj pesto, kaj anĝelo de la Eternulo ekstermados en ĉiuj regionoj de Izrael. Pripensu do nun, kion mi respondu al mia Sendinto.
13 Tiam David diris al Gad:Estas al mi tre malfacile; sed mi falu en la manon de la Eternulo, ĉar tre granda estas Lia kompatemeco; nur mi ne falu en manon homan.
14 Kaj la Eternulo venigis peston sur Izraelon, kaj falis el la Izraelidoj sepdek mil homoj.
15 Kaj Dio sendis anĝelon al Jerusalem, por fari en ĝi ekstermon. Sed kiam li komencis la ekstermadon, la Eternulo rigardis, kaj bedaŭris la malbonon, kaj diris al la anĝelo-ekstermanto:Sufiĉe! nun haltigu vian manon! La anĝelo de la Eternulo staris tiam apud la draŝejo de Ornan, la Jebusido.
16 David levis siajn okulojn, kaj ekvidis la anĝelon de la Eternulo, starantan inter la tero kaj la ĉielo, kaj tenantan en sia mano eltiritan glavon, etenditan super Jerusalem. Tiam David kaj la plejaĝuloj, kovritaj per sakaĵoj, ĵetis sin vizaĝaltere.
17 Kaj David diris al Dio:Mi estas ja tiu, kiu ordonis kalkuli la popolon; mi estas tiu, kiu pekis kaj faris la malbonaĵon; sed kion faris ĉi tiuj ŝafoj? Ho Eternulo, mia Dio, Via mano estu sur mi kaj sur la domo de mia patro; sed Vian popolon ne plagu.
18 La anĝelo de la Eternulo diris al Gad, ke li diru al David, ke David iru kaj starigu altaron al la Eternulo sur la draŝejo de Ornan, la Jebusido.
19 Tiam David iris, konforme al la vorto de Gad, kiun li eldiris en la nomo de la Eternulo.
20 Kiam Ornan sin returnis kaj ekvidis la anĝelon, li kaj liaj kvar filoj kun li sin kaŝis. Ornan tiam estis draŝanta tritikon.
21 Kaj David venis al Ornan. Ornan ekrigardis kaj ekvidis Davidon, kaj li eliris el la draŝejo kaj adorkliniĝis antaŭ David vizaĝaltere.
22 David diris al Ornan:Donu al mi la lokon de la draŝejo, por ke mi konstruu sur ĝi altaron al la Eternulo; pro ĝia plena prezo donu ĝin al mi, por ke ĉesiĝu la pesto inter la popolo.
23 Kaj Ornan diris al David:Prenu al vi; mia sinjoro la reĝo faru tion, kio plaĉas al li; vidu, mi fordonas la bovojn por bruloferoj, la draŝilojn por ligno, kaj la tritikon por farunofero; ĉion mi fordonas.
24 Sed la reĝo David diris al Ornan:Ne; mi volas aĉeti pro plena prezo; ĉar mi ne oferportos vian propraĵon al la Eternulo, kaj mi ne alportos bruloferon senpagan.
25 Kaj David donis al Ornan pro la loko sescent siklojn da oro.
26 Kaj David konstruis tie altaron al la Eternulo, kaj alportis bruloferojn kaj pacoferojn, kaj ekvokis al la Eternulo; kaj Li respondis al li per fajro el la ĉielo sur la altaron de la brulofero.
27 Kaj la Eternulo ordonis al la anĝelo, ke li remetu sian glavon en ĝian ingon.
28 En tiu tempo, vidante, ke la Eternulo respondis al li sur la draŝejo de Ornan, la Jebusido, David alportis tie oferon.
29 La tabernaklo de la Eternulo, kiun faris Moseo en la dezerto, kaj la altaro de bruloferoj, estis en tiu tempo sur altaĵo en Gibeon.
30 Sed David ne povis iri antaŭ ĝin por demandi Dion; ĉar lin timigis la glavo de la anĝelo de la Eternulo.
1 撒但起来攻击以色列人, 引诱大卫去数点以色列人的数目。
2 于是大卫对约押和民众的领袖说: "你们去数点以色列人, 从别是巴直到但, 然后回来见我, 让我知道他们的数目。"
3 约押说: "愿耶和华使他的子民比现在增加百倍。我主我王啊, 他们不都是我主的仆人吗?我主为什么要作这事呢?为什么使以色列人陷在罪里呢?"
4 但王坚持他的命令, 约押不敢违抗; 约押就出去, 走遍以色列各地, 然后回到耶路撒冷。
5 约押把数点人民的数目呈报大卫: 全以色列能拿刀的人, 共有一百一十万; 犹大能拿刀的人, 共有四十七万。
6 唯有利未人和便雅悯人, 他没有数点在内, 因为约押厌恶王这个命令。
7 神不喜悦这事, 所以他击打以色列人。
8 大卫对 神说: "我犯了重罪, 因为我行了这事; 现在求你除去你仆人的罪孽, 因我作了十分愚昧的事。"
9 耶和华告诉大卫的先见迦得, 说:
10 "你去告诉大卫, 说: ‘耶和华这样说: 我给你提出三件事, 你可以选择一件, 我好向你施行。’"
11 于是迦得来见大卫, 对他说: "耶和华这样说: ‘你可以选择:
12 或是三年的饥荒; 或是在你敌人面前逃亡, 被你仇敌的刀剑追杀三个月; 或是耶和华的刀攻击三天, 就是在国中发生瘟疫三日, 耶和华的使者在以色列的四境施行毁灭。’现在你考虑一下, 我该用什么话回复那差派我来的。"
13 大卫对迦得说: "我十分作难, 我情愿落在耶和华的手里, 因为他有极丰盛的怜悯, 我不愿落在人的手里。"
14 于是耶和华使瘟疫降在以色列人身上; 以色列人死了七万人。
15 神差派一位使者到耶路撒冷去, 要毁灭那城; 正要施行毁灭的时候, 耶和华看见了, 就后悔所要降的这灾, 于是对施行毁灭的天使说: "够了! 住手吧! "那时, 耶和华的使者正站在耶布斯人阿珥楠的禾场附近。
16 大卫举目看见耶和华的使者站在天地中间, 手里拿着出了鞘的刀, 指向耶路撒冷。大卫和众长老都穿上麻布, 脸伏于地。
17 大卫对 神说: "吩咐统计这人民的不是我吗?是我犯了罪, 行了这大恶; 但这羊群作了什么呢?耶和华我的 神啊, 愿你的手攻击我和我的家族, 不可把瘟疫降在你子民的身上。"
18 耶和华的使者吩咐迦得去告诉大卫, 叫他上去, 在耶布斯人阿珥楠的禾场上, 为耶和华筑一座祭坛。
19 大卫就照着迦得奉耶和华的名所说的话上去了。
20 那时阿珥楠正在打麦子; 阿珥楠转过身来看见了天使, 就和他的四个儿子一起躲藏起来。
21 大卫来到阿珥楠那里, 阿珥楠看见大卫, 就从禾场上出来, 脸伏于地, 向大卫下拜。
22 大卫对阿珥楠说: "请把这块禾场的地让给我, 我要在这里为耶和华筑一座祭坛, 请你算足价银让给我, 使民间的瘟疫可以止息。"
23 阿珥楠对大卫说: "只管拿去吧, 我主我王看怎样好就怎样行吧; 你看, 我把牛给你作燔祭, 把打禾的用具当柴烧, 拿麦子作素祭; 这一切我都送给你。"
24 大卫王对阿珥楠说: "不, 我必照足价银向你买; 我不能拿你的东西献给耶和华, 也不能把没有付代价的东西献上作燔祭。"
25 于是大卫称了六千八百四十克金子给阿珥楠, 买了那块地。
26 大卫在那里为耶和华筑了一座祭坛, 献上燔祭和平安祭; 他呼求耶和华, 耶和华就应允他, 从天上降火在燔祭坛上。
27 耶和华吩咐使者, 他就收刀入鞘。
28 那时, 大卫见耶和华在耶布斯人阿珥楠的禾场上应允了他, 就在那里献祭。
29 摩西在旷野所做耶和华的帐幕和燔祭坛, 那时都在基遍的高地,
30 只是大卫不敢上去求问 神, 因为惧怕耶和华使者的刀。 [ (I Chronicles 21:31) 于是大卫说: "这就是耶和华 神的殿, 这就是给以色列人献燔祭的坛。" ]