1 Ekparolis Cofar, la Naamano, kaj diris:
2 Pro tio miaj pensoj devigas min respondi, Pro tio, kion mi sentas.
3 Hontindan riproĉon mi aŭdis, Kaj la spirito de mia prudento respondos por mi.
4 Ĉu vi scias, ke tiel estis de eterne, De post la apero de homo sur la tero,
5 Ke la triumfado de malvirtuloj estas mallongatempa, Kaj la ĝojo de hipokritulo estas nur momenta?
6 Se lia grandeco eĉ atingus ĝis la ĉielo, Kaj lia kapo tuŝus la nubon,
7 Li tamen pereos por ĉiam, kiel lia sterko; Tiuj, kiuj lin vidis, diros:Kie li estas?
8 Kiel sonĝo li forflugos, kaj oni lin ne trovos; Li malaperos, kiel nokta vizio.
9 Okulo, kiu rigardis lin, ne plu vidos lin; Lia loko lin ne plu vidos.
10 Liaj filoj kurados almozpetante, Kaj liaj manoj redonos lian havaĵon.
11 Liaj ostoj estos punitaj pro la pekoj de lia juneco, Kaj tio kuŝiĝos kune kun li en la polvo.
12 Se la malbono estas dolĉa en lia buŝo, Li kaŝas ĝin sub sia lango,
13 Li flegas ĝin kaj ne forlasas ĝin, Kaj retenas ĝin sur sia palato:
14 Tiam lia manĝaĵo renversiĝos en liaj internaĵoj, Fariĝos galo de aspidoj interne de li.
15 Li englutis havaĵon, sed li ĝin elvomos; El lia ventro Dio ĝin elpelos.
16 Venenon de aspidoj li suĉos; Lango de vipuro lin mortigos.
17 Li ne vidos fluojn nek riverojn, Torentojn de mielo kaj de butero.
18 Li redonos tion, kion li pene akiris, kaj li tion ne englutos; Kiel ajn granda estas lia havaĵo, li ĝin fordonos kaj ne ĝuos ĝin.
19 Ĉar li premis kaj forlasis la senhavulojn, Li rabis al si domon, kiun li ne konstruis.
20 Ĉar lia interno ne estis trankvila, Tial li ne savos tion, kio estis por li kara.
21 Nenion restigis lia manĝemeco; Tial lia bonstato ne estos longedaŭra.
22 Malgraŭ lia abundeco, li estos premata; Ĉiaspecaj suferoj trafos lin.
23 Por plenigi lian ventron, Li sendos sur lin la flamon de Sia kolero, Kaj pluvigos sur lin Sian furiozon.
24 Se li forkuros de batalilo fera, Trafos lin pafarko kupra.
25 Nudigita glavo trairos lian korpon, Kaj la fulmo de lia turmentilo venos sur lin kun teruro.
26 Nenia mallumo povos kaŝi liajn trezorojn; Lin konsumos fajro ne disblovata; Malbone estos al tiu, kiu restos en lia tendo.
27 La ĉielo malkovros liajn malbonagojn, Kaj la tero leviĝos kontraŭ lin.
28 Malaperos la greno el lia domo, Disŝutita ĝi estos en la tago de Lia kolero.
29 Tia estas de Dio la sorto de homo malpia, Kaj la heredaĵo destinita por li de Dio.
1 拿玛人琐法回答说：
2 "我的心思烦扰叫我回话， 因为我内心急躁。
3 我听见了那羞辱我的责备， 心灵因着我的悟性回答我。
4 你不知亘古以来， 自从地上有人以来，
5 恶人的欢呼并不长久， 不敬虔者的快乐， 不过是暂时的吗？
6 虽然他的高贵上达于天， 他的头直插云霄，
7 他必永远灭亡像自己的粪一般， 素来看见他的， 都要说： ‘他在哪里呢？’
8 他必如梦一般飞逝， 人再也找不着他， 他必被赶去如夜间的异象，
9 亲眼见过他的， 必不再见他， 他的本处也必看不见他。
10 他的儿女必向穷人求恩， 他们的手要退还他不义之财，
11 他的骨头虽然充满青春活力， 却必与他一同躺卧在尘土中。
12 邪恶在他的口中虽然甘甜， 他把邪恶藏在自己的舌下。
13 他虽然爱惜不舍， 含在口中，
14 然而他的食物在他腹中却要变坏， 在他里面成为眼镜蛇的毒汁。
15 他吞下了财宝， 还要把它吐出来， 神要从他的腹中把它掏出来，
16 他必吸吮眼镜蛇的毒液， 腹蛇的舌头必把他杀死。
17 他必不得看见江河， 就是流蜜与奶的江河。
18 他劳苦所得的必归别人， 自己却不得吃用； 他交易得来的财利， 自己却不得享用。
19 因为他欺压穷人， 不顾他们， 强抢不是自己建造的房屋。
20 因为他内心没有安宁， 他不能保存他喜爱的东西。
21 他吃得一无所剩， 所以他的福乐不能持久；
22 他在满足有余的时候， 陷入困境， 受过苦的人的手都临到他身上。
23 他正在填饱肚腹的时候， 神就把猛烈的怒气降在他身上， 他正在吃饭的时候， 神要把这怒气如雨降在他身上。
24 他要逃避铁制的兵器， 但铜弓的箭必把他射穿；
25 他把箭一抽， 箭就从背后出来， 发亮的箭头从他的胆中出来， 死亡的惊恐临到他身上。
26 万般黑暗为他的财宝留存， 不是由人吹着的火要吞灭他， 要毁掉他帐棚中所剩下的。
27 天必显露他的罪孽， 地要兴起来攻击他，
28 他的家产必被掠去， 在 神忿怒的日子被冲走。
29 这是恶人从 神所得的分， 是 神给他指定的产业。"