1 Aŭskultu do, Ijob, miajn parolojn, Kaj atentu ĉiujn miajn vortojn.
2 Jen mi malfermis mian buŝon, Parolas mia lango en mia gorĝo.
3 Ĝuste el mia koro estas miaj paroloj, Kaj puran scion eldiros miaj lipoj.
4 La spirito de Dio min kreis, Kaj la spiro de la Plejpotenculo min vivigas.
5 Se vi povas, respondu al mi; Armu vin kontraŭ mi, kaj stariĝu.
6 Jen mi simile al vi estas de Dio; Mi ankaŭ estas farita el argilo.
7 Vidu, vi ne bezonas timi min, Kaj mia ŝarĝo ne pezos sur vi.
8 Vi parolis antaŭ miaj oreloj, Kaj mi aŭdis la sonon de tiaj vortoj:
9 Mi estas pura, sen malbonagoj; Senkulpa, mi ne havas pekon;
10 Jen Li trovis ion riproĉindan en mi, Li rigardas min kiel Lian malamikon;
11 Li metis miajn piedojn en ŝtipon; Li observas ĉiujn miajn vojojn.
12 Sed en tio vi ne estas prava, mi respondas al vi; Ĉar Dio estas pli granda ol homo.
13 Kial vi havas pretendon kontraŭ Li pro tio, Ke Li ne donas al vi kalkulraporton pri ĉiuj Siaj faroj?
14 Cetere Dio parolas en unu maniero kaj en alia maniero, Sed oni tion ne rimarkas.
15 En sonĝo, en nokta vizio, Kiam sur la homojn falis dormo, Kiam ili dormas sur la lito,
16 Tiam Li malfermas la orelon de la homoj, Kaj, doninte instruon, sigelas ĝin,
17 Por deturni homon de ia faro Kaj gardi viron kontraŭ fiereco,
18 Por ŝirmi lian animon kontraŭ pereo Kaj lian vivon kontraŭ falo sub glavon.
19 Ankaŭ per malsano sur lia lito Li avertas lin, Kiam ĉiuj liaj ostoj estas ankoraŭ fortaj.
20 Kaj abomenata fariĝas por li en lia vivo la manĝaĵo, Kaj por lia animo la frandaĵo.
21 Lia karno konsumiĝas tiel, ke oni ĝin jam ne vidas; Kaj elstaras liaj ostoj, kiuj antaŭe estis nevideblaj.
22 Kaj lia animo alproksimiĝas al la pereo, Kaj lia vivo al la mortigo.
23 Sed se li havas por si anĝelon proparolanton, Kvankam unu el mil, Kiu elmontrus pri la homo lian pravecon,
24 Tiam Li indulgas lin, kaj diras: Liberigu lin, ke li ne malsupreniru en la tombon, Ĉar Mi trovis pardonigon.
25 Tiam lia korpo fariĝas denove freŝa, kiel en la juneco; Li revenas al la tagoj de sia knabeco.
26 Li preĝas al Dio, Kaj ĉi Tiu korfavoras lin, Kaj montras al li Sian vizaĝon kun ĝojo, Kaj rekompencas la homon laŭ lia virteco.
27 Li rigardas la homojn, kaj diras: Mi pekis, la veron mi kripligis, Kaj Li ne repagis al mi;
28 Li liberigis mian animon, ke ĝi ne iru en pereon, Kaj mia vivo vidas la lumon.
29 Ĉion ĉi tion Dio faras Du aŭ tri fojojn kun homo,
30 Por deturni lian animon de pereo Kaj prilumi lin per la lumo de vivo.
31 Atentu, Ijob, aŭskultu min; Silentu, kaj mi parolos.
32 Se vi havas, kion diri, respondu al mi; Parolu, ĉar mi dezirus, ke vi montriĝu prava.
33 Se ne, tiam aŭskultu min; Silentu, kaj mi instruos al vi saĝon.
1 "可是， 约伯啊， 请听我的言语， 留心听我的一切话。
2 我现在开口， 用舌头发言；
3 我的话表明我心中的正直， 我所知道的， 我的嘴唇就诚诚实实地说出来。
4 神的灵创造了我， 全能者的气使我存活。
5 你若能够办得到， 就回答我， 用话语攻击我， 表明立场， 当面攻击我。
6 在 神面前我与你一样， 也是用土捏造的。
7 我的威严必不惊吓你， 我的压力也不加重在你身上。
8 你所说的， 我已经听见了， 也听到你言语的声音， 说：
9 ‘我是洁净的， 毫无过犯； 我是清白的， 没有罪孽。
10 神找机会攻击我， 把我当作仇敌；
11 他把我的两脚上了木狗， 又鉴察我一切所行的。’
12 我要告诉你， 你这话错了， 因为 神比世人大。
13 你为什么对 神争辩， 说： ‘无论世人的什么话， 他都不回答’呢？
14 原来 神用这个方法或那个方法说了， 只是， 世人没有留意。
15 世人都在床上打盹， 沉睡临到他们的时候， 神用异梦与夜间的异象，
16 告诉他们， 他坚定他们所得的训诲，
17 好叫人离开自己的恶行， 又叫人与骄傲隔绝，
18 拦阻人的性命不下在坑里， 又阻止他的生命不死在刀下。
19 人在床上被痛苦惩治， 他的骨头不住地痛苦挣扎，
20 以致他的生命厌恶食物， 他的胃口也厌恶美食，
21 他的肌肉消瘦以致看不见， 以前看不见的骨头， 现在都凸出来。
22 他的性命接近深坑， 他的生命靠近灭命的天使。
23 在一千位天使之中， 若有一位作人的中保， 指示人当行的事，
24 恩待他， 说： ‘救赎他免下深坑； 我已经得到了赎价。’
25 他的肌肉就比孩童的更嫩， 他更恢复满有青春活力的日子。
26 他向 神祈求， 神就喜悦他， 他也欢呼着朝见 神的面， 人又恢复自己的义。
27 他在人面前歌唱， 说： ‘我犯了罪， 颠倒是非， 但我没有受到应得的报应。
28 他救赎我的性命免入深坑， 我的生命必得见光明。’
29 神总是三番四次， 向人行这一切事，
30 要把人的性命从深坑里救回来， 好使活人之光光照他。
31 约伯啊， 你当留心听我， 当默不作声， 我要说话。
32 你若有话说， 就请回答我； 你只管说吧， 因为我愿意以你为义。
33 你若没有话说， 就要听我说， 你当默不作声， 我就把智慧教导你。"