1 Pli bona estas seka peco da pano, sed kun trankvileco, Ol domo plena de viando, kun malpaco.
2 Saĝa sklavo regos super filo hontinda, Kaj dividos heredon kune kun fratoj.
3 Fandujo estas por arĝento, kaj forno por oro; Sed la korojn esploras la Eternulo.
4 Malbonfaranto obeas malbonajn buŝojn; Malveremulo atentas malpian langon.
5 Kiu mokas malriĉulon, tiu ofendas lian Kreinton; Kiu ĝojas pri ies malfeliĉo, tiu ne restos sen puno.
6 Nepoj estas krono por maljunuloj; Kaj gloro por infanoj estas iliaj gepatroj.
7 Al malsaĝulo ne konvenas alta parolado, Kaj ankoraŭ malpli al nobelo mensogado.
8 Donaco estas juvelo en la okuloj de sia mastro; Kien ajn li sin turnos, li sukcesos.
9 Kiu kovras kulpon, tiu serĉas amikecon; Sed kiu reparolas pri la afero, tiu disigas amikojn.
10 Pli efikas riproĉo ĉe saĝulo, Ol cent batoj ĉe malsaĝulo.
11 Malbonulo serĉas nur ribelon; Sed terura sendato estos sendita kontraŭ lin.
12 Pli bone estas renkonti ursinon, al kiu estas rabitaj ĝiaj infanoj, Ol malsaĝulon kun lia malsaĝeco.
13 Kiu redonas malbonon por bono, El ties domo ne malaperos malbono.
14 La komenco de malpaco estas kiel liberigo de akvo; Antaŭ ol ĝi tro vastiĝis, forlasu la malpacon.
15 Kiu pravigas malvirtulon, kaj kiu malpravigas virtulon, Ambaŭ estas abomenaĵo por la Eternulo.
16 Por kio servas mono en la mano de malsaĝulo? Ĉu por aĉeti saĝon, kiam li prudenton ne havas?
17 En ĉiu tempo amiko amas, Kaj li fariĝas frato en mizero.
18 Homo malsaĝa donas manon en manon, Kaj garantias por sia proksimulo.
19 Kiu amas malpacon, tiu amas pekon; Kiu tro alte levas sian pordon, tiu serĉas pereon.
20 Malica koro ne trovos bonon; Kaj kiu havas neĝustan langon, tiu enfalos en malfeliĉon.
21 Kiu naskas malsaĝulon, tiu havas ĉagrenon; Kaj patro de malprudentulo ne havos ĝojon.
22 Ĝoja koro estas saniga; Kaj malĝoja spirito sekigas la ostojn.
23 Kaŝitajn donacojn akceptas malvirtulo, Por deklini la vojon de la justeco.
24 Antaŭ la vizaĝo de prudentulo estas saĝo; Sed la okuloj de malsaĝulo estas en la fino de la tero.
25 Filo malsaĝa estas ĉagreno por sia patro, Kaj malĝojo por sia patrino.
26 Ne estas bone suferigi virtulon, Nek bati noblulon, kiu agas juste.
27 Kiu ŝparas siajn vortojn, tiu estas prudenta; Kaj trankvilanimulo estas homo saĝa.
28 Eĉ malsaĝulo, se li silentas, estas rigardata kiel saĝulo; Kaj kiel prudentulo, se li tenas fermita sian buŝon.
1 平静相安地吃一块干饼， 胜过筵席满屋， 吵闹相争。
2 明慧的仆人， 必管辖主人贻羞的儿子； 又可以在众儿子中同分产业。
3 用锅炼银， 用炉炼金； 唯有耶和华锻炼人心。
4 作恶的人留心听邪恶的话； 说谎的人侧耳听攻击人的话。
5 嘲笑穷人的就是辱骂造他的主； 幸灾乐祸的必难免受惩罚。
6 儿孙是老人的冠冕， 父亲是儿女的荣耀。
7 愚顽人说佳美的话是不相称的， 何况尊贵的人说虚谎的话呢！
8 在馈送的人看来， 贿赂有如灵符（"灵符"原文作"恩惠宝石"）； 无论他到哪里， 都必顺利。
9 遮掩别人过犯的， 得到人的喜爱； 屡次提起别人过错的， 离间亲密的朋友。
10 对聪明人说一句责备的话， 胜过责打愚昧人一百下。
11 悖逆的人只求恶事， 必有残忍的使者奉派去对付他。
12 宁愿遇见失掉幼子的母熊， 也不愿遇见正在行愚妄事的愚昧人。
13 以恶报善的， 灾祸必不离开他的家。
14 纷争的开始， 如同决堤的水； 所以在争执发生以前， 就要制止。
15 宣判恶人为义， 裁定义人有罪， 二者都是耶和华所厌恶的。
16 愚昧人既是无知， 为什么手里拿着价银要买智慧呢？
17 朋友常显爱心， 兄弟为患难而生。
18 为邻舍击掌作保证人的， 是无知的人。
19 喜爱争竞的就是喜爱过犯； 把家门建高的自取灭亡。
20 心存欺诈的得不着益处； 舌头搬弄是非的必陷在祸患中。
21 生下愚昧的儿子， 使父亲忧愁； 愚顽人的父亲毫无喜乐。
22 心里喜乐就是良药； 心灵忧郁使骨头枯干。
23 恶人暗中（"暗中"原文作"从怀里"）接受贿赂， 为要歪曲公正。
24 聪明人面前有智慧， 愚昧人却眼望地极。
25 愚昧的儿子使父亲愁烦， 使母亲痛苦。
26 惩罚义人， 已是不当； 击打正直的官长， 更是不妥。
27 有知识的约束自己的言语； 聪明人心平气和。
28 愚妄人默不作声， 也算是智慧； 闭口不言， 也算是聪明。