1 Ĉu ne vokas la saĝo? Kaj ĉu la prudento ne aŭdigas sian voĉon?
2 Ĝi staras sur la pinto de altaĵoj, Apud la vojo, ĉe la vojkruĉiĝoj.
3 Apud la pordegoj, ĉe la eniro en la urbon, Ĉe la eniro tra la pordoj, ĝi kantas:
4 Al vi, ho viroj, mi vokas; Kaj mia voĉo sin turnas al la homoj:
5 Komprenu, naivuloj, la prudenton, Kaj sensprituloj prenu en la koron.
6 Aŭskultu, ĉar mi parolos gravaĵon, Kaj ĝustaĵo eliros el mia buŝo.
7 Ĉar mia lango parolos veron, Kaj malpiaĵon abomenas miaj lipoj.
8 Justaj estas ĉiuj paroloj de mia buŝo; Ili ne enhavas falson kaj malicon.
9 Ĉiuj ili estas ĝustaj por tiu, kiu ilin komprenas, Kaj justaj por tiuj, kiuj akiris scion.
10 Prenu mian instruon, kaj ne arĝenton; Kaj la scion ŝatu pli, ol plej puran oron.
11 Ĉar saĝo estas pli bona ol multekostaj ŝtonoj; Kaj nenio, kion oni povas deziri, povas esti egala al ĝi.
12 Mi, saĝo, loĝas kun la prudento, Kaj mi trovas prudentajn konsilojn.
13 Timo antaŭ la Eternulo malamas malbonon, Fieron, malhumilon, kaj malbonan vojon; Malsinceran buŝon mi malamas.
14 De mi venas konsilo kaj bonaranĝo; Mi estas prudento; al mi apartenas forto.
15 Per mi reĝas la reĝoj, Kaj la estroj donas leĝojn de justeco.
16 Per mi regas la princoj Kaj la potenculoj kaj ĉiuj juĝantoj sur la tero.
17 Mi amas miajn amantojn; Kaj miaj serĉantoj min trovos.
18 Riĉo kaj gloro estas ĉe mi, Daŭra havo kaj justo.
19 Mia frukto estas pli bona ol oro kaj ol plej pura oro; Kaj la rikolto de mi estas pli bona ol elektita arĝento.
20 Laŭ la vojo de vero mi iras, Laŭ la vojstreko de la justo;
21 Por heredigi al miaj amantoj esencan bonon, Kaj plenigi iliajn trezorejojn.
22 La Eternulo min formis en la komenco de Sia vojo, Antaŭ Siaj kreitaĵoj, tre antikve.
23 Antaŭ eterno mi estis firme fondita, en la komenco, Antaŭ la kreo de la tero.
24 Kiam ankoraŭ ne ekzistis la abismoj, mi estis jam naskita, Kiam ankoraŭ ne ekzistis fontoj, ŝprucigantaj akvon.
25 Antaŭ ol la montoj estis starigitaj, Antaŭ la altaĵoj mi estis kreita;
26 Kiam la tero ankoraŭ ne estis farita, nek la kampoj, Nek la komencaj polveroj de la mondo.
27 Dum Li firmigis la ĉielojn, mi jam estis tie; Dum Li desegnis limojn sur la supraĵo de la abismo,
28 Dum Li fortikigis la nubojn supre, Dum Li firmigis la fontojn de la abismo,
29 Dum Li donis Sian leĝon al la maro, Por ke la akvoj ne transpaŝu siajn bordojn, Kaj dum Li difinis la fundamentojn de la tero:
30 Tiam mi estis ĉe Li kiel konstruanto; Mi estis la ĝojo de ĉiuj tagoj, Ludante antaŭ Li ĉiutempe.
31 Mi ludas sur Lia mondo-tero; Kaj mia ĝojo estas inter la homidoj.
32 Kaj nun, infanoj, aŭskultu min; Kaj feliĉaj estos tiuj, kiuj iras laŭ miaj vojoj.
33 Aŭskultu instruon kaj saĝiĝu, Kaj ne forĵetu ĝin.
34 Feliĉa estas la homo, kiu min aŭskultas, Kiu maldormas ĉiutage ĉe miaj pordoj, Kiu staras garde ĉe la fostoj de miaj pordegoj.
35 Ĉar kiu min trovis, tiu trovis vivon, Kaj akiros favoron de la Eternulo.
36 Sed kiu maltrafas min, tiu difektas sian animon; Ĉiuj, kiuj min malamas, amas la morton.
1 智慧不是在呼唤， 聪明不是在发声吗？
2 它在路旁高处的最高点， 在十字路口站着；
3 在城门旁， 在城门口， 在进城门的空地上大声呼喊：
4 "众人哪！ 我向你们呼唤， 对世人发声。
5 愚蒙人哪！ 你们要学习精明； 愚昧人哪！ 你们心里要明白事理。
6 你们听着， 因为我要讲论极美的事， 我要开口说正直的事；
7 我的口要论述真理， 我的嘴唇厌恶邪恶。
8 我口里的一切话都是公义的， 毫无弯曲欺诈。
9 我的话对明理的人， 都是对的； 对得着知识的人， 都是正直的。
10 你们要接受我的教训， 不要银子； 宁愿得着知识， 胜过精金；
11 因为智慧比红宝石更好， 你一切所喜爱的都不能和智慧比较。
12 我──智慧──和精明同住， 我又获得知识和谋略。
13 敬畏耶和华就是恨恶邪恶； 骄傲、狂妄、邪恶的行为、乖谬的口， 我都恨恶。
14 我有才智和大智慧， 我有聪明， 我有能力。
15 君王借我掌权， 统治者借我制定法纪。
16 领袖、贵族和所有公义的审判官， 都借我治国。
17 爱我的， 我必爱他； 殷切寻找我的， 必定寻见。
18 财富和尊荣是我的， 恒久的财产和公义也是我的。
19 我的果实胜过黄金， 胜过精金， 我的出产胜过纯银。
20 我走在公义的道上， 行在公正的路上，
21 使爱我的承受财产， 使他们的府库满溢。
22 在耶和华创造的开始， 在太初创造一切以先， 就有了我。
23 在亘古、在太初， 在未有大地之前， 我已经被立；
24 没有深渊， 没有大水的泉源以先， 我已经出生。
25 大山未曾奠定， 小山未有以先， 我已经出生。
26 那时， 耶和华还没有造大地和田野， 也没有造地上的泥土。
27 他立定诸天的时候， 我在那里； 他在渊面上界划地平线的时候， 我在那里；
28 他上使穹苍坚固， 下使深渊的水泉稳定；
29 他为海洋定出界限， 海水不能越过他的命令， 他又划定大地的根基；
30 那时， 我在他身边作工匠， 每天都充满喜乐， 时常在他面前欢笑，
31 在他的大地上欢笑， 和世人一同喜乐。
32 孩子们， 现在你们要听从我； 持守我道路的， 是有福的。
33 你们要听从教训， 要作智慧人， 不可离弃教训。
34 听从我， 天天在我门口警醒仰望， 在我门框旁边守候的人， 是有福的。
35 因为找到我的， 就找到生命， 他也必得着耶和华的恩惠。
36 得罪我的， 是伤害自己； 凡是恨恶我的， 就是喜爱死亡。"