1 Kaj David venis en Nobon al la pastro Aĥimeleĥ, kaj Aĥimeleĥ time eliris renkonte al David, kaj diris al li:Kial vi estas sola kaj neniu estas kun vi?

2 Kaj David respondis al la pastro Aĥimeleĥ:La reĝo ion komisiis al mi, kaj diris al mi:Neniu ion sciu pri la afero, por kiu mi sendas vin kaj kiun mi komisiis al vi; tial por miaj junuloj mi destinis lokon tian kaj tian.

3 Nun kion vi havas sub la mano? donu en mian manon kvin panojn, aŭ tion, kio troviĝos.

4 Kaj la pastro respondis al David kaj diris:Simplan panon mi ne havas sub mia mano, estas nur pano sankta, se la junuloj nur detenis sin de virinoj.

5 Tiam David respondis al la pastro kaj diris al li:Virinoj estas for de ni de hieraŭ kaj antaŭhieraŭ, de la momento, kiam mi eliris, kaj la apartenaĵoj de la junuloj estas sanktaj; se la vojo estas malsankta, ĝi ankoraŭ hodiaŭ sanktiĝos per la apartenaĵoj.

6 Tiam la pastro donis al li la sanktaĵon, ĉar ne estis tie pano krom la panoj de propono, kiuj estis forprenitaj de antaŭ la Eternulo, por meti varman panon post la formeto de tiuj.

7 Tie unu el la servantoj de Saul estis enŝlosita en tiu tago antaŭ la Eternulo; lia nomo estis Doeg la Edomido, la ĉefa el la paŝtistoj de Saul.

8 Kaj David diris al Aĥimeleĥ:Ĉu vi ne havas sub via mano lancon aŭ glavon? ĉar nek mian glavon, nek miajn aliajn batalilojn mi prenis kun mi, ĉar la afero de la reĝo estis urĝa.

9 Tiam la pastro diris:La glavo de Goljat, la Filiŝto, kiun vi mortigis en la valo de Ela, jen ĝi estas, envolvita en vesto, malantaŭ la efodo. Se vi volas preni ĝin al vi, prenu, ĉar ne haviĝas alia krom ĉi tiu. Kaj David diris:Ne ekzistas simila al ĝi, donu ĝin al mi.

10 Kaj David leviĝis kaj forkuris en tiu tago de Saul, kaj venis al Aĥiŝ, reĝo de Gat.

11 Kaj la servantoj de Aĥiŝ diris al li:Tio estas ja David, reĝo de la lando! pri li oni ja kantis, dancante, kaj dirante: Saul frapis milojn, Kaj David dekmilojn!

12 David metis tiujn vortojn en sian koron, kaj tre ektimis Aĥiŝon, la reĝon de Gat.

13 Tial li ŝanĝis sian aspekton antaŭ iliaj okuloj, furiozis inter iliaj manoj, desegnis sur la pordoj de la pordego, kaj fluigis salivon sur sian barbon.

14 Tiam Aĥiŝ diris al siaj servantoj:Vi vidas ja, ke ĉi tiu homo estas freneza; kial do vi venigis lin al mi?

15 Ĉu mankas al mi frenezuloj, ke vi alkondukis ĉi tiun, ke li faru frenezaĵojn antaŭ mi? ĉu tia povas eniri en mian domon?

1 大卫到了挪伯祭司亚希米勒那里， 亚希米勒战战兢兢地迎接大卫， 对他说： "你为什么独自一人， 没有人跟随你呢？"（本节在《马索拉抄本》为21:2）

2 大卫对亚希米勒祭司说： "王吩咐我作一件事， 对我说： ‘我差派你， 吩咐你去办的这事， 你不要让任何人知道， 我已经指示我的仆人在某地会面。’

3 现在你手中有什么？求你给我五个饼， 或是别的食物。"

4 祭司回答大卫： "我手中没有普通的饼， 只有圣饼。只有那些没有亲近过女人的年轻人， 才可以吃的。"

5 大卫回答祭司说： "像以往我出征的时候一样， 这次我们出征前， 确实没有亲近女人。虽然这是一次普通的任务， 众仆人的器皿还是清洁的， 何况今天这些器皿更加是清洁的。"

6 于是祭司把圣饼给他， 因为在那里没有别的饼， 只有陈设饼， 就是那些刚从耶和华面前拿下来， 为要换上热的。

7 那天有一个扫罗的臣仆在那里， 留在耶和华面前。他名叫多益， 是以东人， 是扫罗牧羊人中的领袖。

8 大卫问亚希米勒： "你手下有枪有刀没有？因为王的事很急迫， 所以我手里连刀剑或其他武器都没有带来。"

9 祭司回答： "有一把刀， 是你从前在以拉谷击杀的那非利士人歌利亚的刀。这刀用布包着， 放在以弗得后面， 你若是要拿去自用， 就拿去吧， 因为这里除了这刀以外， 再没有别的武器了。"大卫说： "没有比这更好的刀了， 请你给我吧！ "

10 那一天大卫起来， 从扫罗面前逃走， 到了迦特王亚吉那里。

11 亚吉的臣仆对亚吉说： "这不是那地的王大卫吗？那里的妇女不是指着他跳舞歌唱说： ‘扫罗杀死千千， 大卫杀死万万’吗？"

12 大卫把这些话记在心里， 他非常怕迦特王亚吉，

13 就在众人面前假装神智不健全， 在他们手下装疯， 在城门的门扇上胡乱涂写， 又让唾沫流到胡须上。

14 亚吉就对他的臣仆说： "你们看， 这个人疯了， 你们为什么把他带到我这里来呢？

15 难道我缺少疯子吗？你们竟把这人带来我面前发疯。这人怎可以进我的家呢？"