1 Ne fanfaronu pri la morgaŭa tago; Ĉar vi ne scias, kion naskos la tago.
2 Alia vin laŭdu, sed ne via buŝo; Fremdulo, sed ne viaj lipoj.
3 Peza estas ŝtono, kaj sablo estas ŝarĝo; Sed kolero de malsaĝulo estas pli peza ol ambaŭ.
4 Kolero estas kruelaĵo, kaj furiozo estas superakvego; Sed kiu sin tenos kontraŭ envio?
5 Pli bona estas riproĉo nekaŝita, Ol amo kaŝita.
6 Fidelkoraj estas la batoj de amanto; Sed tro multaj estas la kisoj de malamanto.
7 Sata animo malŝatas mieltavolon, Sed por malsata animo ĉio maldolĉa estas dolĉa.
8 Kiel birdo, kiu forlasis sian neston, Tiel estas homo, kiu forlasis sian lokon.
9 Oleo kaj odorfumaĵo ĝojigas la koron, Kaj la konsilo de amiko estas dolĉaĵo por la animo.
10 Ne forlasu vian amikon kaj la amikon de via patro, Kaj en la domon de via frato ne iru en la tago de via mizero; Pli bona estas najbaro proksima, ol frato malproksima.
11 Estu saĝa, mia filo, kaj ĝojigu mian koron; Kaj mi havos kion respondi al mia insultanto.
12 Prudentulo antaŭvidas malbonon, kaj kaŝiĝas; Sed naivuloj antaŭenpaŝas, kaj difektiĝas.
13 Prenu la veston de tiu, kiu garantiis por aliulo; Kaj pro la fremduloj prenu de li garantiaĵon.
14 Kiu frue matene benas sian proksimulon per laŭta voĉo, Tiu estos opiniata malbenanto.
15 Defluilo en pluva tago Kaj malpacema edzino estas egalaj.
16 Kiu ŝin retenas, tiu retenas venton Kaj volas kapti oleon per sia dekstra mano.
17 Fero akriĝas per fero, Kaj homon akrigas la rigardo de lia proksimulo.
18 Kiu gardas figarbon, tiu manĝos ĝiajn fruktojn; Kaj kiu gardas sian sinjoron, tiu estos honorata.
19 Kiel en la akvo vizaĝo speguliĝas al vizaĝo, Tiel la koro de homo estas kontraŭ alia koro.
20 Ŝeol kaj la abismo neniam satiĝas; Kaj ankaŭ la okuloj de homo neniam satiĝas.
21 Kiel fandujo por arĝento kaj forno por oro, Tiel estas por homo la buŝo de lia laŭdanto.
22 Se vi pistos malsaĝulon en pistujo inter griaĵo, Lia malsaĝeco de li ne apartiĝos.
23 Bone konu viajn ŝafojn, Atentu viajn brutarojn.
24 Ĉar riĉeco ne daŭras eterne, Kaj krono ne restas por ĉiuj generacioj.
25 Aperas herbo, montriĝas verdaĵo, Kaj kolektiĝas kreskaĵoj de la montoj.
26 Ŝafidoj estas, por vesti vin, Kaj kaproj, por doni al vi la eblon aĉeti kampon.
27 Estas sufiĉe da kaprina lakto, por nutri vin, por nutri vian domon, Kaj por subteni la vivon de viaj servantinoj.
1 不要为明日自夸， 因为今天要发生什么事， 你尚且不知道。
2 让外人夸奖你， 不可自己夸奖自己； 让别人称赞你， 不可自己称赞自己。
3 石头重， 沙土也重， 愚妄人的怒气比这两样更重。
4 烈怒虽然凶残， 暴怒又好像狂澜， 人还可以抵受； 但面对嫉妒， 谁能站立得住呢？
5 坦白的责备， 胜过暗中的爱。
6 爱你的人加的创伤是出于忠诚； 恨你的人却与你连连亲嘴。
7 吃饱的人连蜂房的蜜也厌恶； 饥饿的人连一切苦的东西都觉得甘甜。
8 离家的人到处飘泊， 好像离巢的雀鸟到处游飞一样。
9 膏油和香料使人心畅快， 朋友真诚的劝勉也使人觉得甘甜。
10 你的朋友和你父亲的朋友， 你都不可离弃； 在你遭遇患难的日子， 不可进你兄弟的家。在附近的邻舍胜过在远方的兄弟。
11 我儿， 你要作智慧人， 使我的心快乐， 我也可以回答那羞辱我的。
12 精明人看见灾祸， 就躲藏起来； 愚蒙人反往前走， 自取祸害。
13 谁为陌生人作保证人， 就拿去谁的衣服； 谁替妓女作保证人， 谁就要作担保。
14 清晨起来大声为邻舍祝福的， 就等于是咒诅他。
15 下大雨的时候不断滴漏； 就像吵闹的妇人一样；
16 谁要拦阻她， 就像拦阻风， 也像右手抓油。
17 铁磨铁， 磨得锋利； 朋友互相切磋， 才智（"才智"原文作"面"）也变得敏锐。
18 照料无花果树的， 必吃树上的果子； 事奉主人的， 必得尊荣。
19 水怎样映照人面， 人的心思也怎样反映其人。
20 阴间和灭亡不会满足， 人的眼目也是一样。
21 用锅炼银， 用炉炼金； 人的称赞也试炼人。
22 你虽然用杵把愚妄人与碎谷一同捣在臼中， 他的愚妄还是离不了他。
23 你要清楚知道你羊群的景况， 专心照料你的牛群。
24 因为财富不是永恒的， 冠冕也不能存到万代。
25 干草割去， 嫩草又出现， 山上的野草也都收集起来。
26 羊羔的毛可以给你作衣服， 山羊可以作买田地的价银。
27 山羊奶足够作你的食物， 也足够作你一家的食物， 并且足够维持你众婢女的生活。