1 Celebrate l’Eterno, invocate il suo nome; fate conoscere le sue gesta fra popoli.

2 Cantategli, salmeggiategli, meditate su tutte le sue maraviglie.

3 Gloriatevi nel santo suo nome; si rallegri il cuore di quelli che cercano l’Eterno!

4 Cercate l’Eterno e la sua forza, cercate del continuo la sua faccia!

5 Ricordatevi delle maraviglie ch’egli ha fatte, de’ suoi miracoli e dei giudizi della sua bocca,

6 o voi, progenie d’Abrahamo, suo servitore, figliuoli di Giacobbe, suoi eletti!

7 Egli, l’Eterno, è l’Iddio nostro; i suoi giudizi s’esercitano su tutta la terra.

8 Egli si ricorda in perpetuo del suo patto, della parola da lui data per mille generazioni,

9 del patto che fece con Abrahamo, del giuramento che fece ad Isacco,

10 e che confermò a Giacobbe come uno statuto, ad Israele come un patto eterno,

11 dicendo: Io ti darò il paese di Canaan per vostra parte di eredità.

12 Non erano allora che poca gente, pochissimi e stranieri nel paese,

13 e andavano da una nazione all’altra, da un regno a un altro popolo.

14 Egli non permise che alcuno li opprimesse; anzi, castigò dei re per amor loro

15 dicendo: Non toccate i miei unti, e non fate alcun male ai miei profeti.

16 Poi chiamò la fame sul paese, e fece mancar del tutto il sostegno del pane.

17 Mandò dinanzi a loro un uomo. Giuseppe fu venduto come schiavo.

18 I suoi piedi furon serrati nei ceppi, ei fu messo in catene di ferro,

19 fino al tempo che avvenne quello che avea detto, e la parola dell’Eterno, nella prova, gli rese giustizia.

20 Il re mandò a farlo sciogliere, il dominatore di popoli lo mise in libertà;

21 lo costituì signore della sua casa e governatore di tutti i suoi beni

22 per incatenare i principi a suo talento, e insegnare ai suoi anziani la sapienza.

23 Allora Israele venne in Egitto, e Giacobbe soggiornò nel paese di Cham.

24 Iddio fece moltiplicar grandemente il suo popolo, e lo rese più potente dei suoi avversari.

25 Poi voltò il cuor loro perché odiassero il suo popolo, e macchinassero frodi contro i suoi servitori.

26 Egli mandò Mosè, suo servitore, e Aaronne, che aveva eletto.

27 Essi compiron fra loro i miracoli da lui ordinati, fecero dei prodigi nella terra di Cham.

28 Mandò le tenebre e fece oscurar l’aria, eppure non osservarono le sue parole.

29 Cangiò le acque loro in sangue, e fece morire i loro pesci.

30 La loro terra brulicò di rane, fin nelle camere dei loro re.

31 Egli parlò, e vennero mosche velenose e zanzare in tutto il loro territorio.

32 Dette loro grandine invece di pioggia, fiamme di fuoco sul loro paese.

33 Percosse le loro vigne e i loro fichi e fracassò gli alberi del loro territorio.

34 Egli parlò e vennero le locuste e i bruchi senza numero,

35 che divorarono tutta l’erba nel loro paese e mangiarono il frutto della loro terra.

36 Poi percosse tutti i primogeniti nel loro paese, le primizie d’ogni loro forza.

37 E fece uscire gli Israeliti con argento ed oro, e non vi fu alcuno, fra le sue tribù, che fosse fiacco.

38 L’Egitto si rallegrò della loro partenza, poiché la paura d’essi era caduta su loro.

39 Egli distese una nuvola per ripararli, e accese un fuoco per rischiararli di notte.

40 A loro richiesta fece venire delle quaglie, e li saziò col pane del cielo.

41 Egli aprì la roccia e ne scaturirono acque; esse corsero per luoghi aridi, come un fiume.

42 Poiché egli si ricordò della sua parola santa e d’Abrahamo, suo servitore;

43 e trasse fuori il suo popolo con allegrezza, e i suoi eletti con giubilo.

44 E dette loro i paesi delle nazioni, ed essi presero possesso della fatica dei popoli,

45 perché osservassero i suoi statuti e ubbidissero alle sue leggi. Alleluia.

1 Gloru la Eternulon, voku Lian nomon; Sciigu inter la popoloj Liajn farojn.

2 Kantu al Li, muziku al Li; Parolu pri ĉiuj Liaj mirakloj.

3 Laŭdu Lian sanktan nomon; Ĝoju la koro de tiuj, kiuj serĉas la Eternulon.

4 Turnu vin al la Eternulo kaj al Lia potenco; Serĉu ĉiam Lian vizaĝon.

5 Memoru Liajn miraklojn, kiujn Li faris, Liajn signomiraklojn kaj la juĝojn de Lia buŝo;

6 Vi, semo de Abraham, Lia sklavo, Filoj de Jakob, Liaj elektitoj.

7 Li estas la Eternulo, nia Dio; Sur la tuta tero estas Liaj juĝoj.

8 Li memoras eterne Sian interligon, La vorton, kiun Li testamentis por mil generacioj,

9 Kiun Li interkonsentis kun Abraham Kaj ĵuris al Isaak.

10 Li metis ĝin por Jakob kiel leĝon, Por Izrael kiel eternan interligon,

11 Dirante:Al vi Mi donos la landon Kanaanan Kiel vian parton heredan.

12 Kiam ili estis malgrandnombraj, Malmultaj, kaj fremduloj en ĝi,

13 Kaj ili iradis de popolo al popolo, El unu regno al alia gento,

14 Tiam Li al neniu permesis premi ilin, Kaj Li punis pro ili reĝojn, dirante:

15 Ne tuŝu Miajn sanktoleitojn, Kaj al Miaj profetoj ne faru malbonon.

16 Kaj Li sendis malsaton en la landon, Rompis ĉion, kio portis panon.

17 Li sendis antaŭ ili homon: Jozef estis vendita kiel sklavo.

18 Oni enpremis liajn piedojn en katenojn, Fero ŝarĝis lian korpon,

19 Ĝis la tempo, kiam venis Lia vorto; La parolo de la Eternulo lin elprovis.

20 Reĝo sendis kaj malligis lin, Reganto super popoloj liberigis lin;

21 Li faris lin sinjoro super lia domo Kaj reganto super lia tuta havo,

22 Ke li submetu al si liajn eminentulojn Kaj saĝigu liajn maljunulojn.

23 Kaj Izrael venis en Egiptujon, Kaj Jakob enmigris en la landon de Ĥam.

24 Kaj Li tre kreskigis Sian popolon, Kaj faris ĝin pli forta ol ĝiaj malamikoj.

25 Li malĝustigis ilian koron, Ke ili ekmalamis Lian popolon, ekruzis kontraŭ Liaj sklavoj.

26 Li sendis Moseon, Sian sklavon, Kaj Aaronon, kiun Li elektis.

27 Ili faris inter ili Liajn pruvosignojn Kaj miraklojn en la lando de Ĥam.

28 Li sendis mallumon kaj mallumigis; Kaj ili ne atentis Liajn vortojn.

29 Li ŝanĝis ilian akvon en sangon, Kaj senvivigis iliajn fiŝojn.

30 Ilia tero eksvarmigis ranojn, En la ĉambroj de iliaj reĝoj.

31 Li diris, kaj venis fiinsektoj, Pedikoj en ĉiuj iliaj regionoj.

32 Antataŭ pluvo Li donis al ili hajlon, Flamantan fajron en ilia lando.

33 Li batis iliajn vinbertrunkojn kaj iliajn figarbojn, Kaj rompis la arbojn en iliaj limoj.

34 Li diris, kaj venis akridoj kaj skaraboj sennombraj

35 Kaj formanĝis la tutan herbon en ilia lando Kaj formanĝis la produktojn de ilia tero.

36 Kaj Li mortigis ĉiujn unuenaskitojn en ilia lando, La komencaĵojn de ĉiuj iliaj fortoj.

37 Sed ilin Li elkondukis kun arĝento kaj oro, Kaj en iliaj triboj estis neniu kadukulo.

38 Ĝojis Egiptujo, kiam ili eliris, Ĉar atakis ĝin timo antaŭ ili.

39 Li etendis nubon, kiel kovron; Kaj fajron, por ke ĝi lumu en la nokto.

40 Ili petis, kaj Li sendis koturnojn, Kaj per pano ĉiela Li ilin satigis.

41 Li malfermis rokon, Kaj ekfluis akvo kaj ekiris kiel rivero en la dezerto.

42 Ĉar Li memoris Sian sanktan vorton Al Abraham, Sia sklavo.

43 Kaj Li elkondukis Sian popolon en ĝojo, Siajn elektitojn kun kantado.

44 Kaj Li donis al ili la landojn de popoloj, Kaj la laboron de gentoj ili heredis;

45 Por ke ili plenumu Liajn leĝojn Kaj konservu Liajn instruojn. Haleluja!