1 Lodate l’Eterno, perché è cosa buona salmeggiare al nostro Dio; perché è cosa dolce, e la lode è convenevole.

2 L’Eterno edifica Gerusalemme, raccoglie i dispersi d’Israele;

3 egli guarisce chi ha il cuor rotto, e fascia le loro piaghe.

4 Egli conta il numero delle stelle, le chiama tutte per nome.

5 Grande è il Signor nostro, e immenso è il suo potere; la sua intelligenza è infinita.

6 L’Eterno sostiene gli umili, ma abbatte gli empi fino a terra.

7 Cantate all’Eterno inni di lode, salmeggiate con la cetra all’Iddio nostro,

8 che cuopre il cielo di nuvole, prepara la pioggia per la terra, e fa germogliare l’erba sui monti.

9 Egli dà la pastura al bestiame e ai piccini dei corvi che gridano.

10 Egli non si compiace della forza del cavallo, non prende piacere nelle gambe dell’uomo.

11 L’Eterno prende piacere in quelli che lo temono, in quelli che sperano nella sua benignità.

12 Celebra l’Eterno, o Gerusalemme! Loda il tuo Dio, o Sion!

13 Perch’egli ha rinforzato le sbarre delle tue porte, ha benedetto i tuoi figliuoli in mezzo a te.

14 Egli mantiene la pace entro i tuoi confini, ti sazia col frumento più fino.

15 Egli manda i suoi ordini sulla terra, la sua parola corre velocissima.

16 Egli dà la neve a guisa di lana, sparge la brina a guisa di cenere.

17 Egli getta il suo ghiaccio come a pezzi; e chi può reggere dinanzi al suo freddo?

18 Egli manda la sua parola e li fa struggere; fa soffiare il suo vento e le acque corrono.

19 Egli fa conoscere la sua parola a Giacobbe, i suoi statuti e i suoi decreti a Israele.

20 Egli non ha fatto così con tutte le nazioni; e i suoi decreti esse non li conoscono. Alleluia.

1 Haleluja! Ĉar estas bone kanti al nia Dio, Ĉar agrabla estas la glorkantado.

2 La Eternulo konstruas Jerusalemon, La elpelitojn de Izrael Li kolektas.

3 Li sanigas la korprematojn Kaj bandaĝas iliajn vundojn.

4 Li kalkulas la stelojn, Kaj al ili ĉiuj Li donas nomojn.

5 Granda estas nia Sinjoro kaj tre forta; Lia saĝo estas nemezurebla.

6 La Eternulo altigas la humilulojn; Sed la malvirtulojn Li malaltigas ĝis la tero.

7 Kantu al la Eternulo gloradon, Muziku al nia Dio per harpo.

8 Li kovras la ĉielon per nuboj, Pretigas por la tero pluvon, Kreskigas sur la montoj herbon.

9 Li donas al la bruto ĝian nutraĵon, Kaj al la korvidoj, kiuj krias.

10 Ne la forton de ĉevalo Li ŝatas; Ne la femuroj de homo al Li plaĉas:

11 Plaĉas al la Eternulo Liaj timantoj, Kiuj fidas Lian bonecon.

12 Laŭdu, ho Jerusalem, la Eternulon; Gloru vian Dion, ho Cion.

13 Ĉar Li fortikigis la riglilojn en viaj pordegoj, Li benis viajn filojn interne de vi.

14 Li donas pacon al viaj limoj, Li satigas vin per la plej bona el la tritiko.

15 Li sendas Sian ordonon al la tero; Tre rapide kuras Lia vorto.

16 Li donas neĝon kiel lanon, Li ŝutas prujnon kiel cindron.

17 Li ĵetas Sian glacion kiel pecojn; Kiu kontraŭstaros al Lia frosto?

18 Li sendas Sian vorton, kaj ĉio degelas; Li blovas per Sia vento, kaj ekfluas akvo.

19 Li sciigas al Jakob Sian vorton, Siajn leĝojn kaj decidojn al Izrael.

20 Tiel Li ne faras al iu alia popolo; Kaj Liajn decidojn ili ne scias. Haleluja!