1 Perché tumultuano le nazioni, e meditano i popoli cose vane?

2 I re della terra si ritrovano e i principi si consigliano assieme contro l’Eterno e contro il suo Unto, dicendo:

3 Rompiamo i loro legami e gettiamo via da noi le loro funi.

4 Colui che siede ne’ cieli ne riderà; il Signore si befferà di loro.

5 Allora parlerà loro nella sua ira, e nel suo furore li renderà smarriti:

6 Eppure, dirà, io ho stabilito il mio re sopra Sion, monte della mia santità.

7 Io spiegherò il decreto: L’Eterno mi disse: Tu sei il mio figliuolo, oggi io t’ho generato.

8 Chiedimi, io ti darò le nazioni per tua eredità e le estremità della terra per tuo possesso.

9 Tu le fiaccherai con uno scettro di ferro; tu le spezzerai come un vaso di vasellaio.

10 Ora dunque, o re, siate savi; lasciatevi correggere, o giudici della terra.

11 Servite l’Eterno con timore, e gioite con tremore.

12 Rendete omaggio al figlio, che talora l’Eterno non si adiri e voi non periate nella vostra via, perché d’un tratto l’ira sua può divampare. Beati tutti quelli che confidano in lui!

1 Kial tumultas popoloj, Kaj gentoj pripensas vanaĵon?

2 Leviĝas reĝoj de la tero, Kaj eminentuloj konsiliĝas kune, Kontraŭ la Eternulo kaj kontraŭ Lia sanktoleito, dirante:

3 Ni disŝiru iliajn ligilojn, Kaj ni deĵetu de ni iliajn ŝnurojn!

4 La loĝanta en la ĉielo ridas, La Sinjoro mokas ilin.

5 Tiam Li parolos al ili en Sia kolero, Kaj per Sia furiozo Li ilin ektimigos, dirante:

6 Mi starigis ja Mian reĝon Super Cion, Mia sankta monto.

7 Mi raportos pri la decido: La Eternulo diris al mi:Vi estas Mia filo, Hodiaŭ Mi vin naskis.

8 Petu Min, kaj Mi donos al vi popolojn por heredo, Kaj por posedo limojn de tero.

9 Vi disbatos ilin per fera sceptro, Kiel potan vazon vi ilin dispecigos.

10 Kaj nun, ho reĝoj, prudentiĝu; Instruiĝu, juĝistoj de la tero!

11 Servu al la Eternulo kun timo, Kaj ĝoju kun tremo.

12 Kisu la filon, ke Li ne koleru, kaj vi ne pereu sur la vojo, Ĉar baldaŭ ekbrulos Lia kolero. Feliĉaj estas ĉiuj, kiuj fidas Lin.