1 Canto. Salmo di Asaf.} O Dio, non startene cheto; non rimaner muto ed inerte, o Dio!

2 Poiché, ecco, i tuoi nemici si agitano rumorosamente, e quelli che t’odiano alzano il capo.

3 Tramano astuti disegni contro il tuo popolo, e si concertano contro quelli che tu nascondi presso di te.

4 Dicono: Venite, distruggiamoli come nazione, e il nome d’Israele non sia più ricordato.

5 Poiché si son concertati con uno stesso sentimento, fanno un patto contro di te:

6 le tende di Edom e gl’Ismaeliti; Moab e gli Hagareni;

7 Ghebal, Ammon ed Amalek; la Filistia con gli abitanti di Tiro;

8 anche l’Assiria s’è aggiunta a loro; prestano il loro braccio ai figliuoli di Lot. Sela.

9 Fa’ a loro come facesti a Midian, a Sisera, a Jabin presso al torrente di Chison,

10 i quali furon distrutti a Endor, e serviron di letame alla terra.

11 Rendi i loro capi simili ad Oreb e Zeeb, e tutti i loro principi simili a Zeba e Tsalmunna;

12 poiché dicono: Impossessiamoci delle dimore di Dio.

13 Dio mio, rendili simili al turbine, simili a stoppia dinanzi al vento.

14 Come il fuoco brucia la foresta, e come la fiamma incendia i monti,

15 così perseguitali con la tua tempesta, e spaventali col tuo uragano.

16 Cuopri la loro faccia di vituperio, onde cerchino il tuo nome, o Eterno!

17 Siano svergognati e costernati in perpetuo, siano confusi e periscano!

18 E conoscano che tu, il cui nome e l’Eterno, sei il solo Altissimo sopra tutta la terra.

1 Kanto-psalmo de Asaf. Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!

2 Ĉar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.

3 Kontraŭ Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiliĝas kontraŭ Viaj gardatoj.

4 Ili diris:Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.

5 Ĉar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraŭ Vi:

6 La tendoj de Edom kaj la Iŝmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,

7 Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filiŝtoj kun la loĝantoj de Tiro;

8 Ankaŭ Asirio aliĝis al ili Kaj fariĝis helpo al la idoj de Lot. Sela.

9 Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin ĉe la torento Kiŝon,

10 Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj fariĝis sterko por la tero.

11 Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun ĉiuj iliaj estroj kiel kun Zebaĥ kaj Calmuna,

12 Kiuj diris:Ni ekposedu la loĝejon de Dio!

13 Ho mia Dio, similigu ilin al turniĝanta polvo, Al pajlrestaĵo antaŭ vento.

14 Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,

15 Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.

16 Plenigu ilian vizaĝon per malhonoro, Por ke ili turniĝu al Via nomo, ho Eternulo.

17 Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por ĉiam, Ili malhonoriĝu kaj pereu.

18 Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.