1 Quem creu em nossa pregação?

E a quem foi revelado

o braço do Senhor?

2 Porque foi subindo

como um renovo diante dele

e como raiz de uma terra seca.

Não tinha boa aparência

nem formosura;

olhamos para ele,

mas não havia nenhuma beleza

que nos agradasse.

3 Era desprezado e o mais rejeitado

entre os homens,

homem de dores e que sabe

o que é padecer.

E, como um de quem os homens

escondem o rosto,

era desprezado,

e dele não fizemos caso.

4 Certamente ele tomou sobre si

as nossas enfermidades

e as nossas dores levou sobre si;

e nós o considerávamos

como aflito,

ferido de Deus e oprimido.

5 Mas ele foi traspassado

por causa das nossas

transgressões

e esmagado por causa

das nossas iniquidades;

o castigo que nos traz a paz

estava sobre ele,

e pelas suas feridas fomos sarados.

6 Todos nós andávamos

desgarrados como ovelhas;

cada um se desviava

pelo seu próprio caminho,

mas o Senhor fez cair sobre ele

a iniquidade de todos nós.

7 Ele foi oprimido e humilhado,

mas não abriu a boca.

Como cordeiro foi levado

ao matadouro

e, como ovelha muda

diante dos seus tosquiadores,

ele não abriu a boca.

8 Pela opressão e pelo juízo,

ele foi levado,

e de sua linhagem,

quem se preocupou com ela?

Porque ele foi cortado

da terra dos viventes;

foi ferido por causa

da transgressão do meu povo.

9 Designaram-lhe a sepultura

com os ímpios,

mas com o rico esteve

na sua morte,

embora não tivesse feito injustiça,

e nenhum engano fosse

encontrado em sua boca.

10 Todavia, ao Senhor

agradou esmagá-lo,

fazendo-o sofrer.

Quando ele der a sua alma

como oferta pelo pecado,

verá a sua posteridade

e prolongará os seus dias;

e a vontade do Senhor

prosperará nas suas mãos.

11 Ele verá o fruto do trabalho

de sua alma

e ficará satisfeito.

O meu Servo, o Justo,

com o seu conhecimento

justificará a muitos,

porque as iniquidades deles

levará sobre si.

12 Por isso, eu lhe darei a sua parte

com os grandes,

e com os poderosos

ele repartirá o despojo,

pois derramou a sua alma

na morte

e foi contado

com os transgressores.

Contudo, levou sobre si

o pecado de muitos

e pelos transgressores intercedeu.

1 מי האמין לשמעתנו וזרוע יהוה על מי נגלתה׃

2 ויעל כיונק לפניו וכשרש מארץ ציה לא תאר לו ולא הדר ונראהו ולא מראה ונחמדהו׃

3 נבזה וחדל אישים איש מכאבות וידוע חלי וכמסתר פנים ממנו נבזה ולא חשבנהו׃

4 אכן חלינו הוא נשא ומכאבינו סבלם ואנחנו חשבנהו נגוע מכה אלהים ומענה׃

5 והוא מחלל מפשענו מדכא מעונתינו מוסר שלומנו עליו ובחברתו נרפא לנו׃

6 כלנו כצאן תעינו איש לדרכו פנינו ויהוה הפגיע בו את עון כלנו׃

7 נגש והוא נענה ולא יפתח פיו כשה לטבח יובל וכרחל לפני גזזיה נאלמה ולא יפתח פיו׃

8 מעצר וממשפט לקח ואת דורו מי ישוחח כי נגזר מארץ חיים מפשע עמי נגע למו׃

9 ויתן את רשעים קברו ואת עשיר במתיו על לא חמס עשה ולא מרמה בפיו׃

10 ויהוה חפץ דכאו החלי אם תשים אשם נפשו יראה זרע יאריך ימים וחפץ יהוה בידו יצלח׃

11 מעמל נפשו יראה ישבע בדעתו יצדיק צדיק עבדי לרבים ועונתם הוא יסבל׃

12 לכן אחלק לו ברבים ואת עצומים יחלק שלל תחת אשר הערה למות נפשו ואת פשעים נמנה והוא חטא רבים נשא ולפשעים יפגיע׃